Tης πατρίδας μου η σημαία...

Tης πατρίδας μου η σημαία... Facebook Twitter
Για τους «απλά» ρομαντικούς, τους εθνικόφρονες, τους ακροδεξιούς κ.λπ. «επαγγελματίες πατριώτες», η γαλανόλευκη αντιπροσωπεύει την τρισχιλιετή δόξα του εκλεκτού, «ανάδελφου» γένους μας, ένα σύμβολο ιερό για το οποίο, όπως μαθαίναμε σχολείο, χιλιάδες θυσιάστηκαν χύνοντας «ποταμούς αίματος»... Φωτογραφία: Eftychia Vlachou/ GREKAMAG.gr
13

 

Tης πατρίδας μου η σημαία... Facebook Twitter
Φωτογραφία: Eftychia Vlachou/ GREKAMAG.gr

Τη βλέπουμε να κυματίζει καθημερινά σε σχολεία, δικαστήρια, δημαρχεία, υπουργεία κ.λπ. δημόσια κτίρια, σε αρχαιολογικά μνημεία, ναούς, βενζινάδικα, στρατόπεδα, γήπεδα, βαπόρια, πολλές φορές και σε σπίτια ή τροχοφόρα. Η πρωινή της έπαρση είναι από τις πιο οικείες παραστάσεις των μαθητικών χρόνων, μαζί με την ανάκρουση του εθνικού ύμνου σε στάση προσοχής (που ποτέ δεν κατάφερα να τηρήσω, όντας νευρόσπαστο παιδιόθεν). Εννέα ισοπαχείς, οριζόντιες κι εναλλασσόμενες λευκές και γαλάζιες λωρίδες κι ένας λευκός σταυρός σε μπλε φόντο στο πάνω αριστερό μέρος ορίζουν την επίσημη εθνική σημαία της χώρας από τον Δεκέμβριο του 1978 – ως τότε, επίσημη ήταν αυτή με το κυανό πλαίσιο και τον μεγάλο λευκό τετράγωνο σταυρό στη μέση που είχε ορίσει τον Μάρτιο του 1822 η Α' Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου (απόφαση Προσωρινής Διοίκησης αρ. 540, παρ. ρδ'-ρε'), ενώ η γαλανόλευκη με τις λωρίδες ορίστηκε ως σημαία του Πολεμικού Ναυτικού.


Όσο αφορά τον συμβολισμό της, η επίσημη εκδοχή λέει ότι τα χρώματά της συμβολίζουν το γαλάζιο του Αιγαίου και το λευκό των κυμάτων του, ενώ οι εννέα λωρίδες αντιστοιχούν στις συλλαβές του κορυφαίου σλόγκαν της Ελληνικής Επανάστασης «ελευθερία ή θάνατος». Ο σταυρός, πάλι, υποδεικνύει τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα συν, βεβαίως, το ακλόνητο χριστιανικό φρόνημα του γένους. Νεότεροι μελετητές, ωστόσο, θεωρούν ότι αυτός ο τύπος της σημαίας προκρίθηκε από τον αγγλόφιλων φρονημάτων Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, πρόεδρο της Α' Εθνοσυνέλευσης, κατ' αντιγραφή της σημαίας της Εταιρίας Ανατολικών Ινδιών που ίσχυε μεταξύ 1660-1704 και μοιάζει πράγματι πολύ με τη δική μας, με τη διαφορά πως ήταν κόκκινη-άσπρη. Κάτι που, εφόσον αληθεύει (υπάρχει η ένσταση ότι δύσκολα θα γνώριζε την εν λόγω σημαία ο γεννηθείς το 1791 Μαυροκορδάτος), δεν είναι ιδιαίτερα κολακευτικό καθώς η Εταιρία αυτή ήταν για αιώνες το «μακρύ χέρι» της Βρετανικής Αυτοκρατορίας στην Ασία, καταδυναστεύοντας πληθυσμούς, λεηλατώντας πόρους και προκαλώντας μέχρι πολέμους όπως αυτοί του οπίου μεταξύ Βρετανίας-Κίνας. Το αρχικά ανοικτό κυανό χρώμα της σημαίας «σκούρυνε» στα χρόνια του Όθωνα ώστε να προσομοιάζει, καθώς λέγεται, στο βαθύ μπλε του βασιλικού οίκου της Βαυαρίας, ενώ προστέθηκε ένα στέμμα στο κέντρο του σταυρού. Από τότε, βασιλικά εμβλήματα προστέθηκαν κι αφαιρέθηκαν τουλάχιστον τρεις φορές από την επιφάνειά της.

Θα ήταν ονειρικό να καταργούσαμε κάποτε σημαίες, κράτη, σύνορα και στρατούς, να στήναμε παντού αυτόνομες, αυτοδιαχειριζόμενες, αλληλέγγυες κοινότητες κάτω από πολύχρωμα λάβαρα, ίσαμε τότε όμως ας διατηρούμε τουλάχιστον το δικαίωμα να νοηματοδοτούμε τη γαλανόλευκη όπως εμείς θέλουμε...


Μικρή σημασία έχει ωστόσο το πώς, ποιος, πότε και γιατί την καθιέρωσε τη γαλανόλευκη. Σημαντικότερο είναι τι αισθήματα νιώθουμε οι σύγχρονοι Έλληνες αντικρίζοντάς τη. Γιατί βέβαια, όπως κανένα έθνος δεν είναι ομοιογενές κι ενιαίο κοινωνικά - εκτός ίσως από κάτι μικροσκοπικά νησιωτικά κρατίδια -, έτσι και δεν συγκινούμαστε όλοι το ίδιο στη θέα της. Είναι, εξάλλου, τόση η εθνοφυλετική προπαγάνδα που λουστήκαμε στην εκπαίδευση, τα ΜΜΕ και τον δημόσιο λόγο από την ίδρυση του ελληνικού κράτους και τουλάχιστον μέχρι τη μεταπολίτευση – προπαγάνδα που «βρικολάκιασε» την τελευταία δεκαετία χάρη σε κάτι Χριστόδουλους, Αδώνιδες, Καμένους, Δίκτυα 21, Χρυσαυγές, το «μακεδονικό», τη γεωμετρικά αυξανόμενη ξενοφοβία και τις απανωτές εθνικές αθλητικές διακρίσεις, που φυσικά οφείλονταν «στο DNA της φυλής» και όχι, όπως εν πολλοίς συνέβαινε, στις «ψαγμένες» ντόπες -, ώστε ήταν επόμενο το εθνικό σύμβολο να δημιουργήσει τόσο φανατικούς λάτρεις όσο κι αρνητές.


Για τους «απλά» ρομαντικούς, τους εθνικόφρονες, τους ακροδεξιούς κ.λπ. «επαγγελματίες πατριώτες», η γαλανόλευκη αντιπροσωπεύει την τρισχιλιετή δόξα του εκλεκτού, «ανάδελφου» γένους μας, ένα σύμβολο ιερό για το οποίο, όπως μαθαίναμε σχολείο, χιλιάδες θυσιάστηκαν χύνοντας «ποταμούς αίματος». Κι ας μην ήταν μόνο απελευθερωτικοί (όπως το '21) ή αμυντικοί (όπως το '40-41) αυτοί οι αγώνες αλλά επίσης κατά βάση κατακτητικοί (Βαλκανικοί Πόλεμοι-Μικρασία) ή ιμπεριαλιστικοί (Ουκρανία '19, Κορέα '50). Άξιζε, οπότε, να την κρατούν στις σχολικές παρελάσεις μόνο οι αριστούχοι μαθητές (ποιος δεν θυμάται τον συνεπικουρούμενο από διευθυντές και γονείς άγριο ανταγωνισμό ανάμεσα στους σπασίκλες του σχολείου για το «χρίσμα» του σημαιοφόρου), που βέβαια θα έπρεπε να είναι «Έλληνες το γένος» σύμφωνα όχι με κάποιο κανονισμό αλλά με τη λογική του μέσου «Ελληνάρα». Είχαμε, έτσι, τα σκηνικά ντροπής με τον Οδυσσέα Τσενάι κι άλλους αλλοδαπούς αριστούχους που τελικά υποχρεώθηκαν να παραχωρήσουν στους τάχατες απευθείας απογόνους του Περικλή και του Μεγαλέξανδρου τη θέση τους - και το ζήτημα εδώ δεν είναι αν χρειάζονται ή όχι οι παρελάσεις κι οι σημαίες (προσωπικά, λέω ευθαρσώς «όχι»), αλλά τα όρια ανοχής μας στην ετερότητα. Όρια που στένεψε στο μη παρέκει η Χρυσή Αυγή - είχε προηγηθεί ο επίσης πατριδοκάπηλος και σημαιολάγνος ΛΑΟΣ, που όμως αποδείχθηκε... λίγος -, η οποία κατάντησε τη σημαία ένα ρατσιστικό, φαιόχρωμο κουρελόπανο «παντρεύοντάς τη» με τη σβάστικα, ανεμίζοντάς τη σε εκδηλώσεις μίσους και δένοντάς τη στα κοντάρια των «ταγμάτων εφόδου».


Εννοείται ότι ο πατριωτισμός, με ή χωρίς το πρόθεμα «υπέρ», δεν είναι δεξιό «μονοπώλιο» – πλήθος ελληνικές σημαίες κυμάτιζαν αγκαλιά με τους πράσινους ήλιους σε εκείνες τις «μεγαλειώδεις» προεκλογικές συγκεντρώσεις του παλιού ΠΑΣΟΚ, που μαζί με την κοινωνική δικαιοσύνη υποσχόταν εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία με σοσιαλιστικό προσανατολισμό. Ελληνικές σημαίες υπήρχαν πάντα στις συγκεντρώσεις του ΚΚΕ Εσ., στο λάβαρο του οποίου γαλανόλευκες λωρίδες συνόδευαν το σφυροδρέπανο, ενώ ήταν σπάνιες ή ανύπαρκτες στις συγκεντρώσεις και τις πορείες του ΚΚΕ πριν το '90, για να πυκνώσουν αισθητά με την εθνικιστική «στροφή» του κόμματος στη συνέχεια. Δεν έπαψε, όμως, ποτέ να είναι «κόκκινο πανί» για την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά και φυσικά τον αντιεξουσιαστικό χώρο: «Φαντάζει ωραία/καμένη η σημαία!», λέει το σύνθημα και δεν είναι λίγες οι φορές που αναρχικοί έσκισαν και πυρπόλησαν δημόσια σημαίες, αδίκημα που τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο χρόνια. Ο ίδιος νόμος προβλέπει 6μηνη φυλάκιση ή πρόστιμο για τη φθορά ή το κάψιμο ξένων σημαιών, δίωξη όμως ασκείται μόνο με απαίτηση της θιγόμενης χώρας.


Δέκα μήνες με αναστολή έφαγαν πέρσι δύο φοιτητές που συνελήφθησαν επειδή έκαψαν την ελληνική σημαία έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στις Σέρρες, ενώ στο δικαστήριο είχε οδηγηθεί ο ηθοποιός Βασίλης Διαμαντόπουλος όταν υπερασπίστηκε δημόσια την πυρπόληση σημαίας στην κατάληψη του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του '95: «Είναι απλά ένα πανί που το δώσαν σε έναν ράφτη που το 'ραψε καταλλήλως και δεν έχει καμία παραπέρα σημασία... Σημασία έχει τι υπάρχει πίσω από αυτό το σύμβολο. Αν συμβολίζει μία κοινωνία πολιτισμένη που ξέρει τους στόχους της, μια κοινωνία αποφασισμένη να ορμήσει, να αγωνιστεί, αυτό, ναι, το σέβομαι και το προσκυνώ. Αλλά αυτό το πανί που κάψανε, καλά κάνανε και το κάψανε. Γιατί αυτό το πανί αντιπροσωπεύει μια σαπίλα σήμερα», είχε δηλώσει. Σημειωτέον ότι έχουν γίνει «πεσίματα» ακόμα και σε άσχετα άτομα που έφεραν πάνω τους σημαία ή εθνόσημο, ενώ επεισόδια είχε προκαλέσει η έμπνευση του B-Real να ανεβάσει επί σκηνής μια ελληνική σημαία στη συναυλία των Cypress Hill τον Ιούλιο του ΄04 στο Θέατρο Πέτρας – ομάδα θεατών ξεκίνησε τότε να γιουχάρει και να πετροβολά (!) το συγκρότημα, που πάντως μετά ημίωρη διακοπή επανήλθε.


Η ίδια σημαία που στα μάτια ενός συμβολίζει ένα μικρό πλην ηρωικό έθνος με τεράστια επιτεύγματα και λαμπρό παρελθόν, όπως το θέλει ο εθνικός μας μύθος, στα μάτια κάποιου άλλου αντιπροσωπεύει απλά ένα αυταρχικό, διεφθαρμένο, υπανάπτυκτο, ληστρικό κράτος, κάτι αρκετά πιο κοντά στην πραγματικότητα είναι η αλήθεια. Αλλιώς την αντίκριζαν οι φαντάροι στο αλβανικό μέτωπο, οι αντιστασιακοί στην Κατοχή, οι ταγματασφαλίτες, οι Απριλιανοί, οι Λαμπράκηδες, οι Νεοδημοκράτες, οι Πασόκοι, διαφορετικά αισθήματα προκαλεί στους εθνολαϊκιστές, τους αριστερούς, τα «Αβγά», τα φρικιά, τους μειονοτικούς, τους μετανάστες, τους κατοίκους της μεθορίου, τους μεγαλόσχημους, τους «βολεμένους», τους μικροαστούς, τους μακροχρόνια άνεργους, τους «απέξω».


Το ίδιο πανί που εσύ δίκαια θα σιχτιρίσεις, με όλο αυτό το αρνητικό ιδεολογικό φορτίο που έφτασε να κουβαλάει, μπορεί να συγκινήσει έναν ξενιτεμένο Έλληνα ή και φιλέλληνα ξένο, δίχως αυτό να τον κάνει απαραίτητα «σοβινιστή». Θα ήταν ονειρικό να καταργούσαμε κάποτε σημαίες, κράτη, σύνορα και στρατούς, να στήναμε παντού αυτόνομες, αυτοδιαχειριζόμενες, αλληλέγγυες κοινότητες κάτω από πολύχρωμα λάβαρα, ίσαμε τότε όμως ας διατηρούμε τουλάχιστον το δικαίωμα να νοηματοδοτούμε τη γαλανόλευκη όπως εμείς θέλουμε – αν θέλουμε - φωνάζοντας ένα «όχι» μεγαλοπρεπές σαν της 28ης Οκτωβρίου σε κάθε καπηλεία της στο όνομα κάποιας μικρόψυχης, «πριβέ», απαρτχάιντ πατρίδας.

13

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

12 σχόλια
Ο λαος δεν υποβιβαζει την αξια της σημαιας! Η σημαια μας εχει ανεκτιμητη αξια και κρυβει ΤΕΡΑΣΤΙΑ ιστορια πισω της.. οι εκπροσωποι του λαου την εχουν "κουρελιασει" και βεβηλωνουν πολλα αλλα μαζι της!!
Νομιζω οτι η οποιαδηποτε "περι σημαιας" συζητηση ειναι συζητηση "περι ονου σκιας".Η πρωτη "δυτικη"μαζικη εμφανιση "συμβολου",προγονου της σημαιας,ειναι ο Ρωμαικος θυρεος με τον αετο και το S.P.Q.R.(Senatus Populusque Romanis).Το "εμβλημα"της πρωτης ,καθαρα δυτικης,αυτοκρατοριας.Εκτοτε τα λαβαρα χρησιμοποιουνται απο βασιλεις,στρατηγους και φεουδαρχες,με εναν πρωτιστο σοβαρο στοχο.Να προσδιοριζουν την θεση των δυναμεων τους στην μαχη.Και,δευτερευοντως,να αποτελουν "σημειο αναφορας"των 'υπηκοων"και να διδουν μια αισθηση οτι ανηκουν σε καποιο " κοινου στοχου"συνολο οι ταλαιπωροι,κατα κανονα ακτημονες, στρατιωτες και μη,που συγκεντρωνονταν κατω απο αυτα.Οι "εθνικες σημαιες"τις οποιες γνωριζουμε σημερα ως συμβολα "εθνων-κρατων"ειναι πολυ προσφατη εφευρεση,αφου και τα ιδια τα εθνη-κρατη ειναι προσφατη εφευρεση,του 18ου και 19ου αιωνος,η οποια κατεστη αναγκαια,μαζι με την "κοινοβουλευτικη δημοκρατια",προκειμενου να καταστει εφικτες οι εξελιξεις τις οποιες απαιτουσε η μεγιστοποιηση της στηριξης και αναπτυξης της "βιομηχανικης επαναστασης".Το οτι ο καθε ενας μπορει να διδει στην σημαια 'του" την σημασια,η και την"ιεροτητα"την οποια ο ιδιος κρινει σωστο να δωσει, ειναι λογικο.Τα ιστορικα γεγονοτα ,ομως,ειναι αυτα που ειναι.Και το να πιστευει κανεις οτι η σημαια του κρατους Α ειναι συμβολο διαφορετικης σημασιας για τους πολιτες του, απ'οτι η σημαια του κρατους Β για τους δικους του πολιτες ,ειναι μαλλον ανοητο.
Σε ολες τος προοδευτικες κοινωνιες η σημαια ειναι παρουσα σε ολες τις εκφανσεις της ζωης και οι ανθρωποι την φορανε σε καπελα, τ σιρτ και οτιδηποτε αλλο γιατι ετσι δειχνουν την αγαπη για τον τοπο τους.Αλλα για τον κυριο Αντωνοπουλο, αυτο ειναι αναθεμα. Πρεπει να τα καταργησουμε ολα για να βαλουμε πολυχρωμα λαβαρα (αληθεια ποια η διαφορα με την σημαια;) για να δειξουμε ποσο ακομπλεξαριστοι και προχω ειμαστε.. Οι ανθρωποι, κυριε Αντωνοπουλε, παντοτε δημιουργουσαν κοινοτητες ομοιων, απο την εποχη των σπηλαιων. Και οποιος δεν γουσταρε απλα επαιρνε τα μπογαλακια του και πηγαινε παραπερα να ζησει το ονειρο του, χωρις να προσπαθει να επιβαλει της δικες του επιλογες και τα δικα του θεματα σε αλλους..Ευτυχως υπαρχουν ακομα πολλοι Ελληνες για τους οποιους η σημαια ειναι κατι ομορφο και συμβολιζει αληθινα και θετικα πραγματα.Αλλα δεν σας εμποδιζει κανεις να κανετε αποποιηση ιθαγενειας και να πατε ισως στους Εσκιμωους, που ζουνε χωρις σημαια. Αλλα μην προσπαθειτε να μας πεισετε οτι το τελειο θα ηταν να μην υπηρχαν συνορα και σημαιες, γιατι τοτε στην καλυτερη περιπτωση πρεπει να ειστε πολυ αφελης..Τη σημερινη ημερα λιγη αποδοση φορου τιμης σε αυτους που πεσανε στο μετωπο για την ελευθερια και την Ελλαδα δεν βλαπτει. Οχι;
Το γαλάζιο το πανάκι, που σκονίστηκ’ εκεί πέρακαι το γκρέμισαν η μπόμπαις απ’ την άκρη του βουνού,ανυψόνεται και φθάνει δοξασμένο ‘στον αιθέραως πού γίνεται κομμάτι του γαλάζιου τ’ ουρανού.Ποιήμα του Γεωργίου Σουρή για τον βομβαρδισμό της σημαίας στο Ακρωτήρι των Χανίων (1897) από τον στόλο των Μεγάλων Δυνάμεων:Βλέπε και σχετικό μου άρθρο στην εφημερίδα Χανιώτικα Νέα http://alevantis.blogspot.gr/2014/10/blog-post_21.html
Αυτοί που καίνε σημαίες μισούν.Δεν καίνε ενα απλό πανί,καίνε ψυχές ανθρώπων που μπορεί να μάτωσαν για να μπορεί ο κάθε ''αντιεξουσιαστικός’' τσογλανισμός να ''εκφράζεται ελεύθερα’’.Μισούν κάθε εξουσία,αλλά ταυτόχρονα αναπαράγουν εξουσιαστικές σχέσεις στις ''αυτοδιαχειριζόμενες’’κολλεκτίβες τους.Μοναδική παραγωγή ιδεολογικού στοχασμού,το γραφικό ''κάτω όλα’’.Ενας στείρος αρνητισμός προς ικανοποίηση καπρίτσιων καλομαθημέων νεανίσκων.Καμμένες συνειδήσεις,καμμένες σημαίες,καμμένα κτίρια...καμμένα όνειρα...Γιατί το όνειρο,για να μην καεί,απαιτεί την καθημερινή έπαρση της δικής του σημαίας,η οποία δεν συμβολίζει, αλλά με μαύρα γράμματα στο λευκό πανί της κυματίζει υπομνηστικά:’’Για μια ημέρα έγιναν πολλοί Βασιλιάδες’’...Χρόνιες καταλήψεις κτιρίων(με το σχετικό μπαϊράκι αναρτημένο να σηματοδοτεί το φίλαυτο εναλλακτικό)εκφυλίστηκαν σε ανεμομαζώματα διαολοσκορπίσματα...
Ένας δημοκράτης οφείλει να αποδεχτεί αυτόν που σέβεται την σημαία (για δικούς του λόγους) αλλά και αυτόν που απορρίπτει τη σημαία (για δικούς του λόγους).Προκλήσεις τύπου "καίω σημαία" ειναι καθαρά φασιστικές και δείχνουν μηδενικό σεβασμό στις αξίες των υπολοίπων.Επίσης φασιστικό ήταν το κυνηγητό που έπεφτε σε όποιον δεν σεβόταν σημαίες και σύμβολα κάποτε... και λέω κάποτε γιατί τώρα αυτά δεν υπάρχουν και σε κανένα δεν καίγεται καρφί για το τι κάνει ο διπλανός του.Στο κομμάτι της παρέλασης ειμαι 100% μαζί σου.Πρέπει να καταργηθεί κάθε μορφής παρέλαση πάραυτα!Όχι μόνο παραπέμπει σε άλλες εποχές, αλλά ειναι κακόγουστη και κιτς.
Μ.Βρετανια, Γαλλια, Ιταλια, Ισπανια, Πορτογαλια, Γερμανια, Ολλανδια, Βελγιο.Τι ειναι τα παραπανω θα ρωτησει καποιος ανιστορητος;Τα αποικιοκρατικα κράτη της Ευρωπης, τα οποια αποζυμησαν το κοσμο την ιδια εποχη που εδω μας αποζυμουσε ενα αλλο αποικιοκρατικο-αυτοκρατορικο κρατος.Αν καποιοι θα επρεπε να εχουν συμπλεγματα θα ηταν οι παραπανω, η απαρχη της σημαιας αυτης ειναι ενας υπεροχος αγωνας εναντια στην αποικιοκρατια την απολυταρχια και τον δεσποτισμο, στον οποια αναμεσα στα αλλα πεθανε και ο μεγαλυτερος ρομαντικος ποιητητης (του κοσμου). Διαβαστε τον Θουριο του Ρηγα και u get the point.Οι "αντιεξουσιαστες" κλπ κλπ που δεν το βλεπουν αυτο (μην ξεχναμε οι η νεοιλαια του ΚΚΕ εσ - προγονου του ΣΥριζα λεγοταν ΡΗΓΑΣ απο τον Φεραιο) απλα βαζουν νερο στο μυλο μιας κοσμοπολιτικης νεοαποικιοκρατιας μεσα στο επαρχιωτικο συλλογισμο τους. Τωρα αυτα περι Δυτικης Ινδιας καπου εχω και αντεπειχηρηματα αλλα αυτο που εκσκεμενα κανουν καποιοι που δεν καταλαβαινουν ειναι οτι ενα συμβολο εχει αυτοδυναμη ισχυ, και τον Μικυ Μαους να εδειχνε ξανα το ιδιο θα ηταν.Φυσικα δεν βλεπουν το ΠΡΟΦΑΝΕΣ: οτι η σημαια ριγες, σταυρος ηταν πολυ της μοδας τοτε, πχ η Αμερικανικη εχει ριγες, θα βρουμε και καποια απο καμια 10ρια κρατη που αναδυονταν εκεινη την εποχη αλλα σε ωτα μη ακουωντων...
Ωραιο αρθρο. Θα ηθελα να προσθεσω απλα μια παρατηρηση ζωντας στο εξωτερικο. Ζω στη Σκανδιναβια και μου κανει φοβερη εντυπωση πώς η σημαια της χωρας ειναι παντου. Εχουν σκουφους για το κρυο, γαντια,μπουφαν κλπ με το εθνοσημο! Και ειναι τοσο μα τοσο περηφανοι που το φορανε..κανεις δε το βλεπει σαν "εθνικιστικο" συμβολο παρα ως αγαπη για τη χωρα. Εχουν σημαιες σε πολλα σπιτια να κυματιζουν και οχι μονο στις γιορτες. Αλλα πραγματικα μου κανει εντυπωση το ποσο "προβαλεται" η χωρα και μαλιστα χωρις να το κανουν επτηδες. Αν τους ρωτησεις γιατι το φορανε, θα σε κοιταξουν με απορια...τι εννοεις γιατι;γιατι οχι; Μακαρι να φτασουμε στο σημειο να φοραμε κ εμεις τη σημαια, οχι για προβολη, αλλα ετσι...για το "γιατι οχι"...
Ανάλογα κύριε Αντωνόπουλε, τα μάτια που την κοιτούν και τα χέρια που την σηκώνουν. Αλλά αρνούμαι να πέσω στην λούμπα του σημαία=εθνικιστής=ακροδεξιός=χρυσαυγίτης και άλλους ιδεολογικούς αχταρμάδες. Πιό απλά, δεν θα τους χαρίσω καμιά σημαία, καμιά πατρίδα, καμία δόξα. Τίποτε! Δεν θα υποβαθμίσω την σημαία για να την κάνω συνώνυμο τους.
Επίσης θα ήθελα να προσθέσω τα ντοκουμέντα όπου δείχνουν αριστερούς κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο να μάχονται με την σημαία στο χέρι. Αυτή η 'απέχθεια' ορισμένων στην εθνική σημαία παραμένει αδιανόητη σε μένα. Την καπηλεύονται ακροδεξιοί, και οι υπόλοιποι τους αφήνουμε;Την ίδια απέχθεια τους βγάζει και η Ιταλική σημαία; (είναι πάνω σε κάθε βέσπα.. άρα ιταλική βέσπα=σαπίλα και αηδία και μίσος ταξικό;;)Η βραζιλιανική σημαία; Δεν υπάρχουν αδικίες εκεί; Η κουβανική; ποιά κοινωνία είναι ιδανική και από πότε οι αδικίες μιας κοινωνίας συνοψίζονται στη σημαία της;