10 πράγματα που δεν γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί για την Τουρκία σήμερα, αλλά τα είδαμε εμείς

10 πράγματα που δεν γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί για την Τουρκία σήμερα, αλλά τα είδαμε εμείς Facebook Twitter
8
10 πράγματα που δεν γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί για την Τουρκία σήμερα, αλλά τα είδαμε εμείς Facebook Twitter
Αν η Άγκυρα είναι η έδρα του Ερντογάν και του καθεστώτος που έχει επιβάλει κι αν η Κωνσταντινούπολη ένα σπουδαίο φαινόμενο πλέον σε αποδρομή, η Σμύρνη ανθίζει περίεργα από κάθε άποψη: η αρχιτεκτονική, η εκπαίδευση, οι αγορές, οι τιμές, η gay κοινότητα, η κοινωνία ολόκληρη ανασαίνει αλλιώς εδώ. Φωτο: Χρ.Γ./ LIFO

Κάποιος που φτάνει τώρα στην Τουρκία και ειδικά στην Κωνσταντινούπολη, ένας φρέσκος, πρωτάρης επισκέπτης, ίσως απλά αναστατωθεί. Κάποιος, όμως, που ξέρει τα κατατόπια, ένας παλιός γνώριμος, θα απογοητευθεί, θα θυμώσει και σύντομα θα διαπιστώσει τις αλλαγές και τις ανακατατάξεις που καθιστούν πλέον την Κωνσταντινούπολη αναγκαιότητα και όχι προτεραιότητα ως προορισμό, ένα μέρος που πρέπει να επισκεφθείς για την ιστορία του και όχι για το ζοφερό του «τώρα».

Δεν είναι απλώς ότι η Τουρκία άλλαξε. Αλλάζει εδώ και χρόνια, αλλά μετά το πραξικόπημα και την ψευτοδημοκρατία του Ερντογάν, έχει μετατραπεί σε κάτι βαρύ, δυσκίνητο και τρομαγμένο, που ανασαίνει μαζί με την πιο διάσημη πόλη της, ένα καθεστώς που δεν μπορεί να περιγραφεί μέσα από τους τουριστικούς οδηγούς. Δεν εξηγούν το πώς και το γιατί η «πρώτη πόλη», η αγαπημένη όλων (τουριστών και μη) Κωνσταντινούπολη, η πόλη της Αγιά-Σοφιάς και των μύθων έγινε ένα αφιλόξενο άστυ, πνιγμένο στον ζόφο των τρομοκρατικών επιθέσεων, της ακρίβειας σε όλα τα αγαθά, του κυκλοφοριακού χάους, των παράλογων απαγορεύσεων (για οτιδήποτε), της αμφιβολίας και της αντίθεσης.

Εδώ πλέον οι μαντίλες είναι περισσότερες από όσες αντέχουν τα μάτια. Κάποιοι συγκρίνουν αυτό που ζει σήμερα η πόλη με τη θεοκρατία του Ιράν. Όχι σορτς, όχι ντεκολτέ, όχι γυναίκες να καπνίζουν στον δρόμο, όχι ξενύχτια, όχι αλκοόλ. Δεν είναι ότι υπάρχει κάποια ρητή απαγόρευση. Υπάρχει, ωστόσο, μία σιωπηρή πλην αυστηρότατη υπενθύμιση για τα όσα επιτρέπεται να κάνεις και όσα όχι. Μια απλή, παλιά χορταστική βόλτα, στο κέντρο της πόλης, μπορεί να μετατραπεί σε ένα σερί ελέγχων (διαβατήριο και ταυτότητα δεν τα αποχωρίζεται πλέον κανείς είτε για να πάει στη δουλειά είτε για να περιπλανηθεί), από οπλισμένους ένστολους ή από αστυνομικούς με πολιτικά. Η ζωή εδώ πονάει.

Στη Σμύρνη ο Ερντογάν δεν είναι ευπρόσδεκτος και ο ίδιος το γνωρίζει καλά αυτό. Πατάει εκεί μια φορά τον χρόνο μετά βίας και το πολύ για μια-δυο ώρες. Άλλωστε, τον εκνευρίζει και η λατρεία των κατοίκων για τον Κεμάλ Ατατούρκ, αλλά και τι να κάνει...

Την ίδια στιγμή, κάτι που θυμίζει τους παλιούς ρυθμούς της Κωνσταντινούπολης, ανθίζει στην πάντα αειθαλή και αναγεννημένη Σμύρνη. Αν η Άγκυρα είναι η έδρα του Ερντογάν και του καθεστώτος που έχει επιβάλει κι αν η Κωνσταντινούπολη ένα σπουδαίο φαινόμενο πλέον σε αποδρομή, η Σμύρνη ανθίζει περίεργα από κάθε άποψη: η αρχιτεκτονική, η εκπαίδευση, οι αγορές, οι τιμές, η gay κοινότητα, η κοινωνία ολόκληρη ανασαίνει αλλιώς εδώ. Όχι ότι εδώ τα μέτρα ασφαλείας ατονούν: σε κάθε εμπορικό κέντρο, σε κάθε μουσείο και αρχαιολογικό προορισμό, σε κάθε θέρετρο της εισόδου του κάθε επισκέπτη προηγείται έλεγχος από ειδικά μηχανήματα. Όμως, η ποιότητα ζωής εδώ είναι καλύτερη. Τα νυχτερινά κέντρα, τα κλαμπ και οι καφετέριες λειτουργούν ως αργά, παίζοντας δυνατά μουσική. Σερβίρεται αλκοόλ και ό,τι τραβά η ψυχή του επισκέπτη, οι άνθρωποι είναι ακόμη ευγενείς και θυμούνται να χαμογελούν, μια γυναίκα μπορεί να κυκλοφορήσει ασφαλής ως αργά, κανείς δεν θα την κρίνει γι’ αυτό που φοράει. Θρησκευτική πίστη και καθημερινότητα βαδίζουν πλάι – πλάι. Δεν είναι ότι δεν θα δεις μαντίλες. Όμως, το ναμάζι –η προσευχή- δεν προϋποθέτει αποχή από τις χαρές μιας κανονικής, ομαλής καθημερινότητας.

Στη Σμύρνη ο Ερντογάν δεν είναι ευπρόσδεκτος και ο ίδιος το γνωρίζει καλά αυτό. Πατάει εκεί μια φορά τον χρόνο μετά βίας και το πολύ για μια-δυο ώρες. Άλλωστε, τον εκνευρίζει και η λατρεία των κατοίκων για τον Κεμάλ Ατατούρκ, αλλά και τι να κάνει...

Σε όλη την Τουρκία υπάρχουν φωτογραφίες, προτομές και αγάλματα του «Πατέρα των Τούρκων», όμως, εδώ η ανάμνηση του είναι πιο έντονη απ’ οποιαδήποτε άλλη πόλη, έντονα, υπογραμμισμένα, σαν για «σπάσιμο», η εκδήλωση μιας αγάπης προς ένα πολιτικό –που παρά τις κτηνωδίες, τα πολιτικά λάθη και τους κακούς χειρισμούς- για τους Τούρκους θα είναι πάντα ο «ανανεωτής», ο άνθρωπος που έβαλε τη χώρα σε νέα τροχιά. Η σύγκριση ξεπερνά τις δυνατότητες του Ερντογάν να καταπνίξει μια τέτοια λατρεία.

10 πράγματα που δεν γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί για την Τουρκία σήμερα, αλλά τα είδαμε εμείς Facebook Twitter
Στην είσοδο της Σμύρνης η θηριώδης προτομή του Κεμάλ Ατατούρκ. Φωτο: Χρ.Γ./ LIFO
10 πράγματα που δεν γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί για την Τουρκία σήμερα, αλλά τα είδαμε εμείς Facebook Twitter
...στο κέντρο της πόλης το πιο επιβλητικό μνημείο προς τιμήν του, με τον ίδιο πάνω στο άλογό του.Φωτο: Χρ.Γ./ LIFO

Στα καφέ κατά μήκος του προβλήτα, εκεί που στο τέλος του δεσπόζει το πρώτο σκαφάκι με το όνομα «Ζουμπεϊντέ» (σ.σ.: το όνομα της μητέρας του Ατατούρκ), αν και οι πολιτικές συζητήσεις σπανίζουν, το γυμνασμένο αυτί στα «γαλλικά της Ανατολής» μπορεί να πιάσει αναφορές στον «εντεψίζ», τον «πεζεβέγκ», που η γυναίκα του –η δαιμόνια Εμινέ- είναι μεγαλομέτοχος σε 10 μεγάλα νοσοκομεία της χώρας και τη μεγαλύτερη εταιρεία κινητής τηλεφωνίας.

Φυσικά, και εδώ στο ΜΕΤΡΟ και τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο της πόλης θα δει κανείς αφίσες που στάζουν υποκρισία για τους νεκρούς του πραξικοπήματος του περσινού Ιουλίου. Όμως, αυτή την καμπάνια φαίνεται να την χλευάζει το πρώτο βαγόνι της σιδηροδρομικής γραμμής της Σμύρνης που στέκει εν είδη μικρού μουσείου στον σταθμό του Καρσιγιακά, φυσικά με το πρόσωπο του Κεμάλ να ξεπροβάλει από ένα παράθυρο.

10 πράγματα που δεν γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί για την Τουρκία σήμερα, αλλά τα είδαμε εμείς Facebook Twitter
Στην είσοδο του σταθμού του Καρσίγιακά το πρώτο βαγόνι που φτιάχτηκε ποτέ με επιβάτη τον... Κεμάλ Ατατούρκ. Φωτο: Χρ.Γ./ LIFO
10 πράγματα που δεν γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί για την Τουρκία σήμερα, αλλά τα είδαμε εμείς Facebook Twitter
Για τους νεκρούς του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου του 2016, η κυβέρνηση Ερντογάν φρόντισε να γεμίσει τα Μέσα Μεταφοράς στην Τουρκία με αφίσες "μνήμης" σαν αυτή εδώ... Φωτο: Χρ.Γ./ LIFO

  

Με τι μοιάζει, λοιπόν, σήμερα η Σμύρνη; Τι αξίζει να δει κανείς εκεί, τι οφείλει να ξέρει, να προσέχει ή να δοκιμάσει; Ποια τα μυστικά και τα σημεία που δεν αναφέρουν οι τουριστικοί οδηγοί; Να ένα μικρό δείγμα.

• Στη Σμύρνη όλα είναι πιο φθηνά. Παραδείγματος χάριν, αν μία μικρή σαλάτα στην Κωνσταντινούπολη κοστίζει 17 λίρες, εδώ κοστίζει 1! Αν στην Πόλη ένα σπίτι το νοικιάζεις με 3.500 τουρκικές λίρες, στη Σμύρνη το ενοίκιο του ίδιου σπιτιού είναι στις 1000…Ακόμη: αξίζει να ψωνίσει κανείς εδώ στα εμπορικά κέντρα της πόλης ρούχα μεγάλων διεθνών εταιρειών ένδυσης. Η διαφορά είναι τρομακτική. Ένα μπλουζάκι από πασίγνωστο κατάστημα νεανικών ενδυμάτων στην Ερμού που κοστίζει 9,90 ευρώ, εκεί θα το βρει κανείς με μόλις 4 και πάει λέγοντας…

• Μέσα στο MaviBahce, ένα από τα ωραιότερα εμπορικά κέντρα της πόλης, αναβιώνει ένα κομμάτι της παλιάς πόλης με πάρκα με λουλούδια, ψηλά δέντρα και μπαλκόνια που θυμίζουν την παλιά Σμύρνη. Επίσης, λειτουργεί ως κέντρο πολιτιστικών εκδηλώσεων για συναυλίες, δεξιώσεις, μεγάλα νεανικά events, κ.λπ.

• Το κέντρο της πόλης, κατά μήκος της παραλιακής, ίσως θυμίσει στον επισκέπτη τη δική μας παραλιακή με τα μαγαζιά, τις καφετέριες, το τραμ και τα νεόδμητα κτήρια με θέα στη θάλασσα. Είπαμε: λουλούδια, θέα, πράσινο και εδώ θα βρείτε πολλές παρέες νεαρών να κάνουν πικ – νικ, να έρχονται εδώ με το κατοικίδιο τους για μία καλή βόλτα και με έναν καφέ ή ένα αναψυκτικό στο χέρι να απολαύσουν τον ήλιο. Α, στη Σμύρνη το καλοκαίρι έχει αρκετή ζέστη και υγρασία, αλλά τον χειμώνα ο καιρός είναι μαλακός, εν αντιθέσει με το σκληρό τουρκικό κρύο.

10 πράγματα που δεν γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί για την Τουρκία σήμερα, αλλά τα είδαμε εμείς Facebook Twitter
Φωτο: Χρ.Γ./ LIFO

• Αν επιλέξετε να πιείτε τον καφέ σας κατά μήκος του προβλήτα, φροντίστε να ενημερωθείτε για τις τιμές και να έχετε το ακριβές ποσό και αρκετά ψιλά. Υπάρχει η σιωπηρή (κακή) συνήθεια να παίρνετε τα ρέστα σας πάντα με 1-2 λίρες να λείπουν. Μικρό το κακό, αλλά αν έχετε υπολογίσει ακριβώς τα χρήματά σας, πολύ σύντομα θα βρεθείτε με έλλειμμα.  

• Για μπάνιο ο κόσμος προτιμά τη Φότσα (Φωκαία) ή τον Τσεσμέ. Ειδικά, στις παραλίες του Τσεσμέ συχνάζουν οι πολύ – πολύ εύποροι, αλλά ακόμη κι εκεί, ίσως παρατηρήσετε μια ιδιαιτερότητα: λίγα μπικίνι, πολλά ολόσωμα με φούστα (!).

• Πέρα από τις τοπικές νοστιμιές (αρνίσια παϊδάκια σουβλάκι, μύδια με το κέλυφος τους με πιλάφι, πολύ πιπέρι και λεμόνι, γαύρος με κουρκούτι και κεφτεδάκια από τον Youssouf) και εκτός από το διάσημο αϊράνι, αυτόν τον καιρό είναι πολύ στα πάνω του το παγωμένο καραντούτ (σ.σ: χυμός από μαύρα μούρα που κάνει καλό στην καρδιά) και ένα κάπως παράξενο στη γεύση παγωμένο ρόφημα φτιαγμένο από καρότα. Αν πάλι αγαπάτε τους ψαρομεζέδες και το φρέσκο ψάρι, μπορείτε να αδιαφορήσετε για τα πολυτελή εστιατόρια του κέντρου και να αναζητήσετε τα αυτοσχέδια ψαράδικα ταβερνάκια στο Γκιουζέλ Μπαχτσέ. Και η θέα και οι γεύσεις θα σας ανταμείψουν. 

 

10 πράγματα που δεν γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί για την Τουρκία σήμερα, αλλά τα είδαμε εμείς Facebook Twitter
Φωτο: Χρ.Γ./ LIFO

• Ο μεγάλος εμπορικός δρόμος του Καρσιγιακά ίσως σας θυμίσει την Ερμού στην πιο πολύβουη, ζωηρή εκδοχή της. Εδώ θα βρείτε και αρκετά μαγαζιά συναλλάγματος για να αλλάξετε τα χρήματά σας. Ασχέτως, αν κάποια τουριστικά sites επιμένουν ότι τα καταστήματα δέχονται και ευρώ, είναι καλύτερα να έχετε μαζί σας τουρκικές λίρες. Ή πιστωτικές κάρτες.

10 πράγματα που δεν γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί για την Τουρκία σήμερα, αλλά τα είδαμε εμείς Facebook Twitter
Το εμπορικό κέντρο του Καρσιγιακά . Φωτο: Χρ.Γ./ LIFO

• Μην παραλείψετε μία επίσκεψη σε κάποιο από τα μεγάλα παζάρια της πόλης. Η ποικιλία των μπαχαρικών, των φρούτων, των λαχανικών και των ιδιαίτερων εδεσμάτων (πίτες, μπουρέκια, τοπικά γλυκά που φτιάχνονται επί τόπου θα σας ενθουσιάσουν).

10 πράγματα που δεν γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί για την Τουρκία σήμερα, αλλά τα είδαμε εμείς Facebook Twitter
Ένα από τα υπαίθρια τοπικά παζάρια, πνιγμένα στα χρώματα, τις γεύσεις και τα αρώματα της Ανατολής. Φωτο: Χρ.Γ./ LIFO
10 πράγματα που δεν γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί για την Τουρκία σήμερα, αλλά τα είδαμε εμείς Facebook Twitter
Έτοιμα μείγματα μπαχαρικών για κεφτέδες, κεμπάπ και κάθε είδους συνταγή που θέλει λίγη παραπάνω νοστιμιά. Φωτο: Χρ.Γ./ LIFO
10 πράγματα που δεν γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί για την Τουρκία σήμερα, αλλά τα είδαμε εμείς Facebook Twitter
Φωτο: Χρ.Γ./ LIFO
10 πράγματα που δεν γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί για την Τουρκία σήμερα, αλλά τα είδαμε εμείς Facebook Twitter
Στο παζάρι θα βρεις φύλλο, που φτιάχνεται εκείνη τη στιγμή, ψήνεται όσο επιθυμεί ο πελάτης, ανάλογα με τη συνταγή για την οποία προορίζεται. Φωτο: Χρ.Γ./ LIFO
10 πράγματα που δεν γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί για την Τουρκία σήμερα, αλλά τα είδαμε εμείς Facebook Twitter
Φωτο: Χρ.Γ./ LIFO
10 πράγματα που δεν γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί για την Τουρκία σήμερα, αλλά τα είδαμε εμείς Facebook Twitter
Φωτο: Χρ.Γ./ LIFO

• Όσο πλησιάζει ο 15αύγουστος, ο πιο σημαντικός τουριστικός προσκυνηματικός προορισμός είναι το Σπίτι της Παναγίας στην Έφεσο. Αν βρεθείτε εκεί να είστε έτοιμοι για περπάτημα, γιατί πλέον η είσοδος με αυτοκίνητο ως τον περίβολο απαγορεύεται υπό τον φόβο τρομοκρατικής επίθεσης και φυσικά να θυμάστε να έχετε μαζί ταυτότητα ή διαβατήριο. Στα όρια της Εφέσου υπάρχουν στρατιώτες που διενεργούν ελέγχους. Εδώ δεν προσκυνούν μόνο χριστιανοί: τουρίστες κάθε θρησκεύματος –μουσουλμάνοι, εβραίοι, ινδουϊστές- έρχονται για να ζητήσουν κάτι από τη Μητέρα Όλων. Ακόμη και αν δεν πιστεύει κανείς, σε κανέναν θεό και καμία δύναμη, μια μικρή συγκίνηση για την αδυναμία του ανθρώπινου είδους τη νιώθει μπροστά στον τοίχο με τα αναρίθμητα τάματα, τις γραπτές ικεσίες και τις παρακλήσεις προς την Παναγία για υγεία και ό,τι άλλο μπορεί να απασχολεί τον πιστό επισκέπτη. Οι ικεσίες γράφονται σε χαρτί ή και χαρτοπετσέτα και καρφιτσώνονται ή δένονται σαν κόμπος με άλλα τάματα στον τοίχο.

10 πράγματα που δεν γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί για την Τουρκία σήμερα, αλλά τα είδαμε εμείς Facebook Twitter
Στον Οίκο της Παναγίας στην Έφεσο. Φωτο: Χρ.Γ./ LIFO
10 πράγματα που δεν γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί για την Τουρκία σήμερα, αλλά τα είδαμε εμείς Facebook Twitter
Φωτο: Χρ.Γ./ LIFO
10 πράγματα που δεν γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί για την Τουρκία σήμερα, αλλά τα είδαμε εμείς Facebook Twitter
...με τα τάματα να χτίζουν τον δικό τους τοίχο από αναρίθμητους πιστούς κάθε θρησκείας. Φωτο: Χρ.Γ./ LIFO
10 πράγματα που δεν γράφουν οι τουριστικοί οδηγοί για την Τουρκία σήμερα, αλλά τα είδαμε εμείς Facebook Twitter
Φωτο: Χρ.Γ./ LIFO

• 5 φορές τη μέρα η φωνή του μουεζίνη δονεί την πόλη (όπως και όλη τη χώρα, φυσικά). Αναρίθμητα τα τζαμιά, εξοπλισμένα με την τελευταία λέξη τεχνολογίας και μικροφωνικής πλέον. Πριν την προσευχή ακούγεται ένας ήχος σαν κάποιος να πατά κουμπιά στο κινητό του και μετά… ο ψαλμός. Εκείνο που δύσκολα συνηθίζουν οι δυτικοί είναι το πρωινό ξύπνημα, εκεί κατά τις 4 το ξημέρωμα, αλλά ευτυχώς οι καλές φωνές ανταμείβουν ακόμη και τα πιο ευαίσθητα αυτιά. Για τους λάτρεις μάλιστα κυκλοφορούν και cd!

Ταξίδια
8

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Ταξίδια / Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Πήραμε το πλοίο της γραμμής για να κάνουμε το δρομολόγιο που κάνουν οι ναυτικοί μετ’ επιστροφής, χωρίς να κατέβουμε σε κάποιο λιμάνι. Η διαδρομή μας ήταν Πειραιάς – Κύθνος – Σέριφος – Σίφνος – Κίμωλος – Μήλος και πίσω, ενώ άλλες μέρες προστίθενται κάποιοι ακόμα προορισμοί, με τερματικό λιμάνι εκείνο της Σαντορίνης. Στις περίπου 17 ώρες προσπαθήσαμε να δούμε και να καταγράψουμε τη ζωή τον χειμώνα μέσα σε ένα από τα πολλά πλοία που ταξιδεύουν αδιάκοπα στις ελληνικές θάλασσες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Ταξίδια / Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Σε έναν αλλόκοτο υπερμεγέθη όγκο που ορθώνεται στην έρημο θυμίζοντας σεληνιακό τοπίο λειτουργεί ένα οικολογικό και απόλυτα μίνιμαλ αισθητικής ξενοδοχείο χωρίς ίντερνετ, ούτε τηλέφωνο, ούτε καν ερ-κοντίσιον.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου

Γειτονιές της Ελλάδας / H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Η Μάρω Χατζελένη περιγράφει την καθημερινότητά της στον τόπο που μεγάλωσε και επέστρεψε, σε ένα μέρος όπου αρχοντικά, περιβόλια και στέρνες με πηγάδια συνυπάρχουν μαγικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Καλοσκοπή

Γειτονιές της Ελλάδας / Mπορεί να ξαναζωντανέψει ένα χωριό είκοσι ατόμων στο βουνό της Γκιώνας;

Μια ομάδα κατοίκων φιλοδοξεί να αναζωογονήσει ένα ορεινό χωριό με άπλετο πράσινο, με άφθονα τρεχούμενα νερά και πηγές, την Καλοσκοπή Φωκίδας που βρίσκεται μόλις δυόμιση ώρες μακριά από την Αθήνα. Και δείχνει να τα καταφέρνει!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, οι Λειψοί

Γειτονιές της Ελλάδας / Η ζωή μου στους ακριτικούς Λειψούς, εκεί που σταματά ο χρόνος

Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης μας μιλά για τη ζωή στο νησί που κερδίζει την υπογεννητικότητα και αποτελεί έναν από τους πιο ποιοτικούς οικολογικούς προορισμούς της Ελλάδας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Βίνιανη

Γειτονιές της Ελλάδας / Βίνιανη: Πώς ένας καθηγητής προσπαθεί να ξαναδώσει ζωή σ' ένα χωριό στα Άγραφα

Μια συζήτηση με τον Νίκο Μπελαβίλα, καθηγητή Πολεοδομίας και Ιστορίας της Πόλης στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, που προσπαθεί να κάνει ακριβώς αυτό για το ιστορικό χωριό Βίνιανη των Αγράφων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Αναζητώντας τα ορεινά καταφύγια της Ηπείρου

Radio Lifo / Το οδοιπορικό μου στα ορεινά καταφύγια της Ηπείρου

Ο Χρήστος Τζούτης, εκδότης του ταξιδιωτικού περιοδικού «Lamda 3», περιγράφει στη Μερόπη Κοκκίνη το οδοιπορικό που έκανε στα ορεινά καταφύγια της Ηπείρου και δίνει χρήσιμες συμβουλές σε όσους θελήσουν να τα επισκεφθούν.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ

σχόλια

3 σχόλια
Η Σμύρνη ήταν πάντα η πόλη των απίστων, μακρυά από το Ισλάμ, διαφορετική και πιο ανεκτική: Γκιαούρ Ιζμίρ.Παρ'όλα αυτά ανεξάρτητα από το μέγεθος της - είναι σαν την Αθήνα - παραμένει μια επαρχιακή πόλη. Δεν συμβαίνει τίποτα.Η Θεσσαλονίκη για παράδειγμα μπροστά της είναι Παρίσι. Οι πολιτιστικές εκδηλώσεις γίνονται από τριτο-δευτερα σχήματα, και οι λιγοστοί πραγματικοί καλλιτέχνες μεταναστεύουν σε άλλα ανοιχτόμυαλα επαρχιακά κέντρα: Μποντρούμ και Κας.Επίσης κάτι σχετικά με την Παναγία της Εφέσου. Για τους ορθόδοξους το αξιοθέατο αυτό είναι εντελώς άκυρο. Η Παναγία για τους ορθόδοξους "κοιμήθηκε" στα Ιεροσόλυμα και όχι στην Έφεσο. Η θεωρία της Εφέσου ισχύει για τους δυτικούς και όχι για εμάς.
Υποπτευόμουν ότι κάτι τέτοιο θα παίζει, διότι όπου ακούς πολλά κεράσια... Θέλω να πω μάλλον υπάρχει λόγος που η σαλάτα κάνει 14 λίρες στην Πόλη και μία στη Σμύρνη, όπως λέει το άρθρο.
Και 2 παρατηρήσεις ακόμα: Το πορτρέτο του Αττατουρκ δεσπόζει σε κεντρικά σημεία στην Κωσταντινούπολη επίσης,άλλωστε και στο πρόσφατο δημοψήφισμα η Κωσταντινούπολη ψήφισε πλειοψηφικά όχι, και με μεγάλη διαφορά στις περιοχές που κατοικεί το πιο υγιώς σκεπτόμενο κομμάτι της πόλης. Και δεύτερον, οι ειρωνικες αναφορές για το πραξικόπημα, που αναφέρεται σε εισαγωγικά,δεν καταλαβαίνω γιατί υποβαθμίζετε το γεγονός ότι τα τανκς βγήκαν στους δρόμους στα καλά καθούμενα, και το κοινοβούλιο της χώρας χτυπήθηκε,μια ευθεία επίθεση στο στάτους κβο. Ανεξάρτητα για το ποιός ευθύνεται, γιατί συνέβη,κλπ.Το γεγονός είναι ότι εκείνο το βράδυ δεν βγήκαν στους δρόμους μόνο οπαδοί του Ερντογάν , όπως το παρουσίασε και η lifo σε άλλο αφιέρωμα, αλλά και πλήθος κόσμου που είδε και ένιωσε να απειλείται ο τρόπος ζωής του, όπως ίσως μπορείτε να φανταστείτε αν βάλετε τον εαυτό σας στην θέση τους, κι ένα βράδυ στην Αθήνα τανκς βάλλουν κατά της βουλής.Όσο για τις αφίσες, θα συμφωνήσω μαζί σας ότι είναι κακόγουστες και υπερβολικές.Και τέλος: δεν καταλαβαίνω γιατί δυσανασχετείτε που υπάρχει έλεγχος ταυτοτήτων ή μηχανήματα ελέγχου σε κομβικά σημεία. Δηλαδή, σε μια πόλη που έχει υποφέρει από τόσα τρομοκρατικά χτυπήματα, αυτό δεν σας κάνει να νιώθετε και λίγο πιο ασφαλείς? Τεχνολογικά επίσης, είναι τόσο πιο μπροστά από μας, όλα γίνονται αυτοματοποιημένα χωρίς καμία καθυστέρηση.
Από τη μία "μια πόλη που έχει υποφέρει από τόσα τρομοκρατικά χτυπήματα", από την άλλη όμως το "άστυ πνιγμένο στον ζόφο των τρομοκρατικών επιθέσεων" δεν είναι καθόλου η δική σου αίσθηση.Οι ειρωνικές αναφορές για το "πραξικόπημα" νομίζω οτι δικαιολογούνται από τις εκτιμήσεις οτι ο ίδιος ο Ερντογάν ήταν (με τον έναν ή τον άλλον τρόπο) από πίσω καθώς και από τις ανηλεείς διώξεις που ακολούθησαν στη λογική του "τώρα που βρήκαμε παπά ας θάψουμε πεντ'-έξι" (επί δέκα χιλιάδες). Οι δε αφίσες για την επέτειο του "πραξικοπήματος" (που παρεμπιπτόντως ο Ερντογάν φιλοδοξεί να γιορτάζεται οσο καμία άλλη επέτειος στην Τουρκία) ήταν χολυγουντιανών προδιαγραφών και αισθητικής. Ο Γκέμπελς θα ήταν περήφανος
Ναι, η πόλη έχει υποφέρει από τρομοκρατικά χτυπήματα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι "πνιγμένη στον ζόφο",φράση που κάνει δυνατή εντύπωση, καταλαβαίνω,αλλά είναι μακριά από την αλήθεια. Η ζωή συνεχίζεται, οι άνθρωποι συζητούν, διασκεδάζουν, ερωτεύονται και γελάνε και προσπαθούν να ζήσουν τις ζωές τους όσο καλύτερα γίνεται. Πάντα υπάρχει στο μυαλό τους ότι οτιδήποτε μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή, και προχωράνε.Ο φόβος δεν είναι κάτι που αντιλαμβάνεσαι, και ειδικά αν έρχεσαι για κάποιες μέρες διακοπές όπως υποθέτω έκανε η αρθρογράφος. Αν αφήσετε τα στερεότυπα και ανοίξετε περισσότερο την ματιά σας, ο κόσμος θα γίνει καλύτερος.
Λυπάμαι που η ματιά σου στην Κωσταντινούπολη είναι τόσο διαφορετική από την δική μου, σ'αυτην την πόλη που ζω τους τελευταίους 6 μήνες. Στην γειτονιά μου, περιοχή Σισλί, κεντρική, μόλις 1 στάση με το μετρό από την πλατεία Ταξίμ, οι κοπέλες κυκλοφορόύν στον δρόμο με τα ρούχα που φοράνε οι νέες κοπέλες οπουδήποτε σχεδόν. Σορτσάκια, μίνι φορέματα, και ναι, καπνίζουν και στον δρόμο. Φυσικά και βλέπεις και γυναίκες όλων των ηλικιών με μαντίλες,σε ποσοστό περίπου 50-50. Όσο για την φράση :"έγινε ένα αφιλόξενο άστυ, πνιγμένο στον ζόφο των τρομοκρατικών επιθέσεων ", λυπάμαι αλλά δεν είναι καθόλου η δική μου αίσθηση, μάλλον τα δελτία ειδήσεων στην Ελλάδα έχουν κάνει καλά την δουλειά τους.