Διαβάζω τα σχόλια κάτω από το άρθρο και είναι η πρώτη φόρα που δεν μπορώ να κρατηθώ και θέλω να απαντήσω. Κατ'αρχάς είμαι ένα από αυτά τα ενοχλητικά άτομα που καλούν και ενοχλούν για να πουλήσουν. Και μάλιστα κάνω αυτήν την δουλειά χρόνια τώρα. Όχι μόνο κάποιους μήνες. Η δουλειά των τηλεφωνικών πωλήσεων ήταν προ κρίσης ένα από τα επαγγέλματα που ειλικρινά απέρριπτα, ακριβώς γιατί δεν μου αρέσει να γίνομαι ενοχλητική. Στην συνέχεια είδα πως τελικά, για πολύ κόσμο δεν είμαι ενοχλητική, υπάρχει κόσμος που είτε το πιστεύετε είτε όχι, ενδιαφέρετε να ακούσει. Και εγώ με αυτόν τον κόσμο θέλω να μιλάω. Είμαι λοιπόν από τους ανθρώπους που έχουν προτείνει ήδη σε πάρα πολύ κόσμο αυτήν την λύση που λέει το άρθρο. Γιατί όπως αναφέρουν και σε προηγούμενα σχόλια κάποιοι, η δουλειά μου είναι να πουλάω και όχι να μιλάω στο τηλέφωνο. Όποτε αν με κάποιον τρόπο μπορούσαν οι πωλητές να καλούν μόνο άτομα που ενδιαφέρονται να ακούσουν και μάλιστα (ιδανικά) την ώρα που εκείνοι θα ήταν διαθέσιμοι θα ήταν τέλειο. Α) Θα κάναμε την δουλειά μας καλύτερα και β) Δεν θα ενοχλούσαμε κανέναν. Δυστυχώς για να γίνει αυτό όμως (το οποίο θα ήταν ιδανικό και για τις ίδιες τις εταιρίες, καθώς θα αυξανόταν η παραγωγικότητα αυτού του είδους πώλησης) πρέπει να γίνουν πολλά σε μία χώρα που δεν γίνετε τίποτα. Όπως για παράδειγμα να ενημερωθεί ο κόσμος για το μητρώο 11, όπως έγινε και τώρα μέσο του άρθρου αυτού και να εφαρμοστεί πραγματικά, γιατί δυστυχώς, όπως πάλι αναφέρθηκε σε προηγούμενα σχόλια, υπάρχουν περιπτώσεις που αυτό δεν εφαρμόζεται. Τώρα όσον αφορά τον σεβασμό προς τους εργαζομένους, ναι. Οι άνθρωποι που κάνουμε αυτήν την δουλειά αξίζουμε τον σεβασμό και την ευγένεια των υπολοίπων. Διαβάζω κάποιους από εσάς να μας συγκρίνεται με πληρωμένους δολοφόνους. Σοβαρά τώρα; Όχι, κάνουμε μία τίμια και πραγματικά πολύ δύσκολη δουλειά, με χαμηλές αποδοχές, ενώ ενοχλούμε κόσμο (και το ξέρουμε), αφού δυστυχώς δεν μπορούμε να ξέρουμε ποιον καλούμε και σε τι φάση τον βρίσκουμε. Μία δουλειά στην οποία ξέρουμε και αποδεχόμαστε το γεγονός ότι πολλοί από εσάς θα μας βρίσετε και θα κλείσετε το τηλέφωνο, αυτό δεν σημαίνει όμως πως χαιρόμαστε κιόλας που συμβαίνει αυτό. Προσωπικά δεν με ενοχλεί το γεγονός επειδή είναι κάτι που αντιμετωπίζω λόγο δουλειάς, αλλά γιατί η ευγένεια είναι κάτι που θεωρώ πολύ βασικό στον κόσμο μας για να είναι λίγο ομορφότερος, αντίθετα η αγένεια είναι κάτι που απεχθάνομαι σε όλες της τις μορφές. Αν μη τι άλλο όταν είσαι ευγενικός, σημαίνει πως έχεις παιδεία (και όταν λέω παιδεία, δεν εννοώ πτυχία, έχει διαφορά). Σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω πως ένας άνθρωπος που εργάζεται στην χ δουλειά χρίζει μεγαλύτερες αξιώσεις σεβασμού και ευγενείας από κάποιον άλλον που κάνει την ψ δουλειά. Και με αυτό απευθύνομαι κυρίως σε εσένα μάνα με δύο παιδιά που εργάζεσαι από το σπίτι. Ξέρω πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνεις δύο παιδιά, το κάνω και εγώ. Και τόσοι άλλοι συνάδερφοι μου. Και αν εσύ είχες την τύχη να βρεις μία δουλειά που δεν ενοχλεί κάποιοι άλλοι δεν στάθηκαν τόσο τυχεροί, αλλά κάπως πρέπει να ταΐσουν τα παιδιά τους. Καλώς ή κακώς λοιπόν, σε περίοδο κρίσης οι περισσότεροι από αυτούς επιλέγουν να τα ζήσουν κάνοντας μία τίμια αλλά ενοχλητική δουλειά αντί να γίνουν κλέφτες για να μπορούν να ζήσουν. Και όχι, δεν είναι κατώτεροι από εσένα για αυτό. Προσωπικά για να ξέρεις έκανα και πάλι μία απόπειρα να αλλάξω επάγγελμα, παραιτήθηκα και εδώ και πέντε μήνες ψάχνω μια δουλειά που να μην έχει να κάνει με τηλεφωνικές πωλήσεις. Και εννοώ οποιαδήποτε δουλειά, δεν ψάχνω την θέση του διευθυντή, αλλά ακόμα και σερβιτόρα και διανομέα φυλλαδίων και ότι να είναι. Και ας μην έχει να κάνει με το αντικείμενο των σπουδών μου, ούτε με αυτό που πραγματικά θέλω να κάνω. Δεν έχω βρει όμως κάτι. Όποτε αν μέχρι και τον επόμενο μήνα δεν βρω, θα επιστρέψω σε αυτήν την δουλειά . Και δεν είμαι η μόνη που το αντιμετωπίζει με αυτό. Αυτό που θέλω να πω με αυτό είναι πως πραγματικά όπως εγώ δεν ξέρω ποιον κάλω και τι κάνει εκείνη την στιγμή, έτσι και εσύ δεν μπορείς να ξέρεις ποιος σε καλεί εκείνη την στιγμή. Όχι ότι μπήκες ή θα μπεις πότε σε αυτήν την διαδικασία βέβαια. Αλλά επαναλαμβάνω, δεν μπορείς ούτε εσύ να ξέρεις ποιος είναι αυτός που σε καλεί και τι μπορεί είναι. Δεν μπορείς να κρίνεις κάποιον (ειδικά σε περίοδο κρίσης, ξανά λέω) από την δουλειά που κάνει αλλά από το ποιος είναι αυτός ο άλλος. Και δεν το ξέρεις για να λες πως αξίζει λιγότερο σεβασμό από εσένα.Νομίζω πως το σχόλιο μου είναι αρκετά μεγάλο, όποτε θα σταματήσω εδώ. Απλά ειλικρινά, ανεξάρτητα από τα επαγγελματικά, θλίβομαι για τον εγωισμό, την αγένεια και τα κλειστά μυαλά αυτά του τόπου. Δυστυχώς πραγματικά, η κρίση που ζούμε δεν είναι μόνο οικονομική, είναι κυρίως κοινωνική. Και δεν αλλάξει αυτό, είμαστε χαμένοι όλοι...