Νομίζω υπάρχουν περιπτώσεις και περιπτώσεις όπου δικαστής θα έπρεπε να είχε τέτοιο δικαίωμα, ή έστω δίνεται άλλοθι για αυτή τη συμπεριφορά. Να είναι κάναμε έφηβος ή κάποιος που έκανε κάποιο έγκλημα τύπου ληστεία, ομηρία, οδήγηση με αλκοόλ κλπ να πεις ναι γιατί εκτός από τη ποινή ο/η δικαστής άντε να του τη πει σε φάση reality check. Τώρα για αυτή τη περίπτωση είναι καθαρά για θέαμα και για το ψυχικό τον συγγενών κλπ. Ο ένοχος και γνωρίζει πού πάει και τι θα του γίνει. Και εν τέλει με βάση το θεσμό που έχουμε, από τη στιγμή που θα φυλακιστεί και θα τιμωρηθεί για τις πράξεις του, οφείλουμε να το "σεβαστούμε" και να τον αφήσουμε. Εκτός βέβαια εάν θέλουμε να γυρίσουμε στην εποχή του λιντσάρισμα τις και δημόσια εκτέλεση στη πλατεία. Τότε οκ πάσο.
