Αγαπητή Νικόλ, αρχικά θα σου έλεγα να το ζήσεις, τίποτα δεν ειναι σίγουρο και η ζωή ειναι γεμάτη εκπλήξεις! Από την άλλη όμως, μήπως αυτές τις ανασφάλειες στις προκαλεί ο ίδιος υποσυνείδητα με την συμπεριφορά του; Δεν μας λες πολλά για το πώς σου συμπεριφέρεται, αλλά μήπως εχει μια υπεροψία, μια στάση τύπου "θα σου μάθω τη ζωή" και για αυτό κάτι σε κρατάει πίσω; Δεν προδιαγράφω οτι ο άνθρωπος συμπεριφέρεται έτσι, απλά σκέψου και αυτό ενδεχόμενο.#1 Εντάξει δεν θέλω να σε στεναχωρήσω αλλά από αυτά που μας περιγράφεις, το θέμα είναι λιγο μέσα στο μυαλό σου. Ο άνθρωπος εχει αρνηθεί ευγενικά τόσες φορές κι εσυ καταλαβαίνεις οτι απλά ντρέπεται; Τι άλλο πρέπει να κανει για να καταλάβεις οτι δεν ενδιαφέρεται; Δεν είσαστε στο σχολείο για να μετράς το πόσες φορές σε κοίταξε και τι εννοούσε με το "γειά" που σου είπε. Αν ήθελε να γίνει κατι παραπάνω, θα είχε γίνει!