Προφανώς δεν διάβασες καλά το σχόλιό μου.Πρώτο-πρώτο το είπα, ότι ΔΕΝ ξέρω πόσες από τις κοπέλες ήταν ιερόδουλες και πόσες γνώριζαν ότι έφεραν τον ιό.Εσύ πως γνωρίζεις ποιες ήταν ιερόδουλες; Από το τι είπαν οι δικηγόροι τους; Μα οι δικηγόροι τους θα εκφράσουν την θέση του πελάτη τους, τι θέλεις να πουν;Κρίνουμε ότι δεν ήταν ιερόδουλες απο όσες αθωωτικές αποφάσεις βγήκαν, δηλαδή το αποτέλεσμα της (μη) συγκέντρωσης αποδείξεων.Μου λες ποιες πιάστηκαν με πελάτη και για ποιες ήταν "εικασίες".Εργάζομαι και ζω επίσης στο κέντρο της Αθήνας. Καθημερινά βλέπω τέτοια κορίτσια. Δεν χρειάζεται να είσαι και ο Ηρακλής Πουαρό για να καταλάβεις το τι κάνουν, όταν βλέπεις καθημερινά τα ίδια κορίτσια, να βρίσκονται στο ίδιο σημείο και να περιμένουν, ντυμένα "κάπως" και ενίοτε να "διαπραγματεύονται" ή/και να απομακρύνονται με κάποιο πρόσωπο το οποίο είναι εμφανές ότι δεν γνωρίζουν. Όπως τις γνωρίζω εγώ έτσι τις γνωρίζουν και οι αστυνομικοί που τις έχουν δει πολύ περισσότερες φορές από εμένα.Το γεγονός ότι τελικά σε ένα δικαστήριο μπορεί να μην σταθούν οι κατηγορίες και να κριθεί ότι δεν υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις για την καταδίκη τους, δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν επαρκείς ενδείξεις για την παραπομπή τους. Οι επαρκείς αποδείξεις ήταν πιθανό να συγκεντρωθούν αργότερα (με μαρτυρίες, ομολογίες κλπ), αυτό είναι άλλωστε το νόημα της προδικασίας.Επομένως ναι, έχει νόημα να συζητάμε το ΠΟΤΕ έγινε η δημοσιοποίηση των φωτογραφιών και σε σχέση με ποιες ενδείξεις.Για να απαντήσω και στο άλλο σου ερώτημα : Ναι να προστατεύσουν ακόμα και αυτόν που δεν έχει το μυαλό να το σκεφτεί. Και ακόμα περισσότερο να προστατεύσουν, δίνοντας μια ευκαιρία τουλάχιστον στην σύζυγο του παραπάνω, με την οποία θα κάνει σεξ μετά από τρεις μήνες επίσης χωρίς προφυλακτικό.Αν έκρινε κάποιος αβίαστα, αυτός πάντως δεν ήμουν εγώ. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα είναι ότι πρέπει να βλέπουμε με περισσότερη ψυχραιμία τέτοιες δύσκολες, τόσο ηθικά όσο και νομικά καταστάσεις.Το αβίαστο είναι να ακούσει κανείς μια τέτοια τραγική περίπτωση που αναφέρει το άρθρο και να συνταχθεί αυτόματα με το θύμα, χωρίς να ενδιαφερθεί για τις υπόλοιπες παραμέτρους (π.χ. για τα υπόλοιπα τυχόν θύματα).Να αντιστρέψω την κατάσταση, για να δεις πόσο διαφορετική αντίδραση θα μπορούσε να υπάρξει:Ας πούμε ότι δεν υπήρχε δημοσιοποίηση και ακούγαμε σήμερα μια είδηση που έλεγε "Κόλλησα AIDS από τον σύζυγό μου, που είχε πάει μια φορά με μια ιερόδουλη χωρίς προφυλακτικό. Η Πολιτεία το γνώριζε ότι υπήρχε μείζον θέμα, αλλά δεν το ανακοίνωσε. Για να προστετευθούν τα προσωπικά δεδομένα μια ιερόδουλης που είχε AIDS και πήγαινε εν γνώσει της με πελάτες χωρίς προφυλακτικό, εγώ σήμερα είμαι βαριά άρρωστη."Τι θα λέγαμε στην περίπτωση αυτή για την πολιτεία;Για να κλείσω: Εάν ήταν στο χέρι μου να δημοσιοποιήσω ή όχι τα στοιχεία, πραγματικά δεν ξέρω τι θα έκανα. Μπορεί να τα δημοσιοποιούσα, μπορεί να ακολουθούσα και την λύση που λέει ο Άρης, αν φαινόταν ότι μπορούσε να δουλέψει.Αν τώρα εσύ είσαι τόσο σίγουρη ότι δεν έπρεπε να δημοσιευθούν, τότε οκ πάσο.
