Εκτός από την ευκαιρία να δει κανείς ζωντανά μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα νέα ονόματα της νέας ελληνικής μουσικής, εναλλακτικής, πειραματικής, ηλεκτρονικής και ροκ κάθε Νοέμβριο, το δισκάδικο της Διδότου αποτυπώνει κάθε χρόνο σε ένα CD-σουβενίρ την πραγματική σύγχρονη μουσική του παρόντος. Δεν είναι τυχαίο που το επετειακό τεύχος του «Wallpaper» επέλεξε το περσινό CD από τα Yuria ως ένα από τα 100 σημαντικότερα αντικείμενα του κόσμου. Όλα αυτά στο Vinyl Microstore, το μοναδικό δισκάδικο που φυλάγεται από διμοιρία των ΜΑΤ σε 24ωρη βάση. O Εμμανουήλ Λαμπρίδης, επιμελητής/τορναδόρος, λέει για τον Yuri:
«Ο μικρός λευκός σκύλος που λιάζεται όλη την ημέρα στη Διδότου, όσο αιρετικό και αν ακούγεται, μπορεί να δώσει απαντήσεις σε πανανθρώπινα ερωτήματα. Τι είναι αυτό που θα ήθελε στη ζωή Του; Να είναι ελεύθερος, να τρώει, να κοιμάται, να έχει φίλους, να κάνει έρωτα, να μπορεί να διασχίσει το δρόμο. Ό,τι δηλαδή θέλουμε όλοι μας. Με μια διαφορά! Ότι Αυτός το έχει πετύχει. Δεν υπάρχει όμως ούτε στο ελάχιστο ο φθόνος προς το πρόσωπό του αλλά η λατρεία. Η λατρεία αυτή προς την αυτονομία, την αυτοοργάνωση και την αυτοϊκανοποίηση που διαπνέουν τα έργα και τις ημέρες του Yuri, σε συνδυασμό με την πτώση των αξιών και διάλυση των δομών του κοινωνικού ιστού που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην πολυπόθητη θέσπιση του κοινωνικού φαντασιακού, η λατρεία αυτή, λέω, οδηγεί τη σύγχρονη νεολαία να δηλώνει πίστη συρρέοντας ευλαβικά στην ετήσια γιορτή Του, τα Yuria. Δεν είναι όμως μόνο αυτές οι αποδείξεις που βρίσκονται μπροστά στα μάτια μας και πιστοποιούν την έλευση του Μεσσία. Ίσως το σημαντικότερο δείγμα της οσιότητάς Του είναι η ταπεινότητα που δείχνει ακόμη και όταν τυγχάνει να βρίσκεται στο επίκεντρο των λατρευτικών τελετών. Έτσι είναι όχι απλώς επιτρεπτό αλλά και επιβεβλημένο να γίνεται επαναστάτης, κυνηγός ταλέντων, οργανοπαίχτης, manager, συμπαντικός ροκ σταρ, μποξέρ, αστροναύτης, dj, casanova, κύριος, ήρωας, θεός. Κι αν όλα αυτά τα επιχειρήματα σας φαίνονται λίγα και όχι επαρκώς τεκμηριωμένα για να σας δώσουν ξεκάθαρη απάντηση στο ερώτημα "Yuri the Dog, αλήθεια ή αναγραμματισμός;", θα σας πω τούτο μόνο: Προχθές που ανέβαινα από την πλατεία, χάζεψα λίγο στο περίπτερο τα πρωτοσέλιδα, με έπιασε κατάθλιψη, προχωρώντας βρήκα τον Παναγιώτη και μου είπε για τις νέες συνθήκες στην παγκόσμια αγορά τροφίμων, πήγα να περάσω τη Ζωοδόχου Πηγής και λίγο έλειψε να με πατήσει ένας μαλάκας που δεν άναψε φλας και με έβρισε κι από πάνω, έφτασα στην πράσινη ζώνη της Χαρ. Τρικούπη και τα ΜΑΤ με κοίταγαν λες και ήμουν η μετενσάρκωση του Νταβέλη και λίγο πριν το VM ο Yuri ξάπλα με κοίταζε σαν να μη συμβαίνει τίποτα, μόνο κούνησε ελαφριά την ουρά του. Γυρνάω και του λέω: "Υuri...! Είσαι θεός, ρε!"».
M. Hulot