Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Συμμετέχω.

Αν και δεν είμαι χθεσινός.

Συμμετέχω. Αν και σιχαίνομαι τους ψευδοήρωες που διαγκωνίζονται να γεμίσουν νέες αυτάπάτες το μεγάλο πλήθος.

Συμμετέχω. Αν και πολλοί από αυτούς που συμμετέχουν είναι αγαπημένα παιδιά της παλιάς διαφθοράς.

Συμμετέχω. Αν και είδα πολλές φαιδρότητες στην πλατεία.

Συμμετέχω. Αν και ένας νέος λαικισμός φουσκώνει, που μου θυμίζει την χυδαιότητα των πρώτων πρασινοφρουρών.

Συμμετέχω, διότι όλα αυτά και άλλα πολλά, που δεν είναι της ώρας, είναι αμελητέα μπροστά στην αδικία, την σκληρότητα και το συνειδητό έγκλημα του Μεσοπρόθεσμου.

Συμμετέχω. Γιατί δεν ξέρω τι είδους αναλγησία ή ανικανότητα έχει οδηγήσει τους πολιτικούς της Ελλάδας να τρέφουν την καταστροφή με ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή.

Συμμετέχω. Γιατί το να  ακούσω τώρα τις ενστάσεις μου, είναι σα να κοιτάζω τα βρώμικα νύχια κάποιου που λιμοκτονεί.

Συμμετέχω. Αλλά δεν γκαρίζω κιόλας. Διότι δεν είμαι χθεσινός. Δεν είμαι 16άρης, που μού φορέσανε  ένα άδικο σύστημα. Είμαι μέρος του παλιού κόσμου και μάλιστα από τους προνομιούχους: δούλεψα σε ‘’πουλημένους’’ εκδότες και ψήφισα επι δεκαετίες ‘’διεφθαρμένους’’ πολιτικούς,. Έχω την στοιχειώδη αξιοπρέπεια να μη το ξεχνάω, επειδή με συνεπήρε ένα θούριο.

Συμμετέχω. Το Μεσοπρόθεσμο είναι πράξη πολιτικής αισχρότητας.  Και έγκλημα εναντίον των φτωχών ανθρώπων. Δεν πρέπει να περάσει.