Να σας αποκαλύψω ποια θα είναι η δημόσια αντιπαράθεση των κομμάτων το προσεχές διάστημα; Αν νομίζετε εξεταστικές, φορολογικό και βιωσιμότητα του χρέους, λυπάμαι, είστε μακράν νυχτωμένοι.
Συγγνώμη για το ύφος, αλλά είναι προφανές ότι ζείτε σε άλλη χώρα.
Το μείζον ζήτημα των προσεχών ημερών θα είναι η Eurovision!
Ήδη τα κομματικά επιτελεία σχεδιάζουν νυχθημερόν τις κινήσεις τους, εφόσον είναι γνωστό ότι σε θέματα που έχουν να κάνουν με την εθνική μας υπερηφάνεια, τη λεβεντιά, τη γκλαμουριά και την κυριαρχία, δεν σηκώνουμε μύγα στο σπαθί μας, στο μικρόφωνό μας, στο τσαρούχι μας και στον τηλεοπτικό μας δέκτη.
Η Eurovision είναι μια σταθερή αξία, η οποία μας συνδέει με το ένδοξο πρόσφατο παρελθόν. Με τις νίκες για το ασφαλιστικό, με το «όλα τα κιλά όλα τα λεφτά», με τα «στημένα», με τα «καμένα», με τις απογραφές και τις «ήπιες προσαρμογές». Είναι ο πρώτος από τους θεσμούς που έφερε η «επανίδρυση του κράτους» κι η πρώτη εισαγόμενη fast track επένδυση στο ελληνικό τραγούδι.
ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία τηρούν στάση αναμονής ως προς το θέμα. Αντίθετα, η ΔΗΜ.ΑΡ., έσπευσε ν' ανακοινώσει την αντίθεσή της για ενδεχόμενη συμμετοχή της χώρας στο φετινό διαγωνισμό, νομίζοντας πως στέλνει «ένα ηχηρό μήνυμα προς τους πολίτες της Ευρώπης και του κόσμου, ότι ο Ελληνικός λαός απέχει από διοργανώσεις επιδεικτικής χλιδής».
Ο Αλέξης Τσίπρας περιμένει στη γωνία την κυβερνητική απόφαση, έχοντας ήδη υπόψη του τη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, ότι «η δημόσια τηλεόραση δεν θα πρέπει να συμμετάσχει εφέτος στον διαγωνισμό της Eurovision ανταποκρινόμενη στο κυρίαρχο λαϊκό αίσθημα». (Υπόνοιες, ότι στην απέναντι γωνία είχαν στηθεί οι Καμμένος και Μιχαλιολάκος, δεν μπορούμε να ξέρουμε αν ευσταθούν).
Σε περίπτωση που τελικά η απόφαση της κυβέρνησης είναι αρνητική, η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι για μια ακόμα φορά σφοδρή και –όπως πάντα– τεκμηριωμένη. Θα υποστηρίξει πιθανόν, ότι η κυβέρνηση απεμπολεί κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, ότι η σημαία μας δεν θα κυματίσει στη Σουηδία –εκεί θα γίνει ο διαγωνισμός– κι ότι η απουσία αυτή επικυρώνει τη διεθνή απουσία και την ουσιαστική ευρωπαϊκή απομόνωση της χώρας.
Αν τυχόν η κυβέρνηση πει, τελικά, «ναι» στη συμμετοχή της χώρας στο διαγωνισμό, το «όχι» του κυρίου Τσίπρα θα είναι πιο βροντερό. Αυτό το όχι θα' ναι ακόμα πιο θορυβώδες κι απ' αυτό που κατά λάθος φώναξε και σήμερα –από συνήθεια και κεκτημένη ταχύτητα προφανώς– μέσα στην αίθουσα της Βουλής κατά την ψηφοφορία της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το μνημόνιο. Στην περίπτωση αυτή, θα καταγγείλει μάλλον την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό, ότι παραδίδει τη χώρα έρμαιο στις ορέξεις των ευρωπαίων κερδοσκόπων της τηλεοπτικής βιομηχανίας και της κυρίας Μέρκελ –αυτή πάει με όλα–, ότι δεν διαπραγματεύτηκε τα τηλεοπτικά δικαιώματα κι ότι ο διαγωνισμός για το τραγούδι που θα συμμετάσχει θα ακυρωθεί με συνοπτικές διαδικασίες –πιθανόν θ' αποφύγει να πει «μ' ένα άρθρο» για να μην το μπερδέψουν οι ψηφοφόροι με το μνημόνιο 3– μόλις ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει στην κυβέρνηση.
Όποια απόφαση, με άλλα λόγια, κι αν πάρει η κυβέρνηση, ο μόνος που έχει το κεφάλι του ήσυχο είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Αποδεικνύοντας έμπρακτα, ότι στην Ελλάδα, άμα είσαι έτοιμος να κυβερνήσεις, το μόνο που δεν χρειάζεσαι να έχεις είναι πρόγραμμα. Ένα ξερό «όχι» σε κάθε απόφαση της κυβέρνησης, όχι μόνο την πρώτη θέση στις δημοσκοπήσεις σου εξασφαλίζει, αλλά μέχρι και την πρώτη θέση στη Eurovision.