Ολοκληρώθηκε κι ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών επιτέλους (να ησυχάσουμε).
Απέμεινε μόνο να ξεκαθαρίσει ποιο θα είναι το νέο κυβερνητικό σχήμα (μαγειρεύεται), πότε θα πέσουν οι μνημονιακές υπογραφές (ψήνονται) (με επιπλέον τσίλι για καυτά μεσογειακά μωρά), πότε και σε ποια βάση θα επαναρχίσουν οι συνομιλίες ανάμεσα στις δύο κοινότητες για λύση του Κυπριακού (εύκολα πράματα) και πότε επιτέλους θα πλουτίσουμε από το φυσικό αέριο (ίσα που προλαβαίνω να ράψω το φερετζέ). Αυτά μόνο.
Απλά πράματα, που μόνο πτωχά και αφελή μυαλουδάκια απασχολούν!
Εμένα άλλα πράγματα με αφήνουν -θα στο πω κυπριακά, για να μαθαίνεις- όξυπνη τα βράδια:
(Μα,) γιατί ο Νίκος Ευαγγελάτος και η Έλλη Στάη δεν έκαναν συντροφιά στις δημοσιογραφικές ομάδες των τηλεοπτικών σταθμών Sigma και Μέγκα Κύπρου, αντίστοιχα, και τη δεύτερη Κυριακή των εκλογών; Μια χαρά δεν περάσαμε την πρώτη; Απάνω που τους είχα συνηθίσει...
Επιπλέον, τι ακριβώς είχε στο μυαλό του ο Μιχάλης μας (όχι της LiFO, ο άλλος), όταν, κατά την εκδήλωση της επίσημης ανακήρυξης του Νίκου Αναστασιάδη σε Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας στο κλειστό στάδιο "Τάσσος Παπαδόπουλος-Ελευθερία", το βράδυ της Κυριακής, τραγουδούσε ακαπέλα "Χέρια Ψηλά"; Χέρια ψηλά χαρά γεμάτα, χέρια ψηλά τη βάψαμε ή (στα) χέρια (μας)... ψιλά (θα μείνουν);
Μα, είναι να απορείς...