Είναι μία απ' τις 10 υποψήφιες για την καλύτερη συνοικία της Αθήνας, στα βραβεία του LIFO.gr. Να λοιπόν τι (μεταξύ πολλών πολλών άλλων) είναι για μας η Νέα Σμύρνη, μέσα από τυχαία θραύσματα κειμένων, αναμνήσεων και φωτογραφιών.
Λίγα λόγια για τη Νέα Σμύρνη
Ο προσφυγικός δήμος της Νέας Σμύρνης αρχίζει να αναπτύσσεται από το 1922. Από το 1970 και μετά οι Αθηναίοι μυρίζονται πως υπάρχει ένα προάστιο δίπλα στο κέντρο που είναι περιβαλλοντικά πιο καθαρό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το διπλασιασμό του πληθυσμού και την οικοδόμηση των περισσότερων ελεύθερων χώρων.
Ιδιαιτερότητα: Παρά το διπλασιασμό του δήμου, η Νέα Σμύρνη αποτελεί μια περιοχή με τις προδιαγραφές (ρυμοτομία, πράσινο, συγκοινωνίες) βορείων προαστίων χωρίς να έχει, όμως, και τις ανάλογες τιμές. Ακόμα, το σήμα κατατεθέν της, η πλατεία της, παραμένει πόλος έλξης αφού συγκεντρώνει ένα μεγάλο ποσοστό των νέων των νοτίων προαστίων αλλά και άλλων κεντρικών περιοχών όπως η Καλλιθέα, το Κουκάκι και ο Νέος Κόσμος.
Πληθυσμός: 76.508
Ατμοσφαιρική ρύπανση: Ενώ γενικά είναι σε καλά για την Αθήνα επίπεδα, παρατηρείται το μεγαλύτερο στο Λεκανοπέδιο ποσοστό υπερβάσεων του όζοντος στην ατμόσφαιρα.
Πράσινο: Άλσος Νέας Σμύρνης και κεντρική πλατεία Ν. Σμύρνης.
Συγκοινωνίες: 1 γραμμή τραμ, 23 γραμμές λεωφορείου και δημοτική συγκοινωνία για τις κοντινές αποστάσεις.
Αγορά: Πολλές μπουτίκ, ο παράδεισος των «καλλυντικάδικων» και εσχάτως παρουσία μεγάλων αλυσίδων, όπως τα Zara. Η Ν. Σμύρνη όμως είναι δίπλα στην πολύ καλή αγορά της Καλλιθέας και στα στοκατζίδικα του Φαλήρου.
Κουλτούρα: 1 θέατρο, 2 σινεμά και αρκετές πολιτιστικές εκδηλώσεις του δήμου.
Έξοδος (bar, café, φαγητό): 13 (καφέ-φαγητό) και 5 bar.
Spots: Η πλατεία της Νέας Σμύρνης, Άλσος Νέας Σμύρνης, η οδός Ομήρου και η οδός Σοφούλη.
LifΟ Spot: Η ομάδα και το γήπεδο του Πανιωνίου.
Στην Πλατεία με την νεολαία!
Τα κορίτσια
Τα αγόρια
Unisex
Τρία πράγματα που θα έκαναν την περιοχή ακόμα καλύτερη:
1. Να φτιαχτεί επιτέλους το δημοτικό πάρκινγκ δίπλα στην πλατεία.
2. Να απαγορευτεί η οικοδόμηση πολυκατοικιών με 8 ορόφους και πάνω.
3. Να κρατήσει η πλατεία το λαϊκό χαρακτήρα της και να μην αποκτήσει τιμές και χαρακτηριστικά Κολωνακίου.
1944
Τώρα με έχουν υιοθετήσει στη Νέα Σμύρνη.
Λέει ο Καρπετόπουλος:
Τώρα με έχουν υιοθετήσει στη Νέα Σμύρνη. Εδώ είναι ένα νησί. Ένα μέρος όπου όλοι γνωρίζονται. Όπου τα προβλήματα της καθημερινότητας μοιάζουν να είναι ο Πανιώνιος, ο δήμος, η πλατεία και το αν οι καρέκλες της τάδε καφετέριας μπήκαν σωστά εκεί που μπήκαν. Υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν το να πάνε στο Σύνταγμα ταξίδι στο εξωτερικό. Το λατρεύω αυτό. Ίσως επειδή μεγάλωσα στην επαρχία.
Η μάνα μου έλεγε πως είμαι λίγο γυρνοθήρας. Γυρίζω πολύ. Βγαίνω στη Νέα Σμύρνη. Στο Επιτόκιο. Στο μαγαζί του Δημήτρη του Μαυρίκη. Θα πάω στη Γλυφάδα συχνά, στα μπουζούκια, για φαγητό στην Αγίου Κωνσταντίνου, αλλά και για ούζα στη Νέα Σμύρνη. Το να πιω καφέ στο κέντρο, στη Βαλαωρίτου, το θεωρώ κάτι σαν δουλειά. Σαν δεύτερο γραφείο. Αποφεύγω Ψυρρή, Γκάζι και πλατεία Κολωνακίου. Τα θεωρώ τουριστικά. Γενικά ψάχνομαι σαν 25χρονος. Δεν είμαι παντρεμένος, ούτε μου αποδίδονται παιδιά.
Το σπίτι της Μαίρης
Η ιστορία...
Το 1827 έγινε μια μεγάλη μάχη στο Λεκανοπέδιο μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων για την ανακατάληψη της Ακρόπολης, που έμεινε στην ιστορία ως η «μάχη του Ανάλατου». Εκεί, στον Ανάλατο, έμελε να εγκατασταθούν μετά από περίπου 100 χρόνια οι πρόσφυγες από τη Σμύρνη. Το 1940 φτάνει να έχει 15.000 κατοίκους και στην τελευταία καταμέτρηση, το 2001, φτάνουν τους 73.986. Σήμερα υπολογίζονται κοντά στους 80.000.
Η μόνη ζωντανή σύνδεση με τη Σμύρνη της Μικράς Ασίας πια είναι η ομάδα του Πανιωνίου (γνωστή και ως η Barcelona της Αθήνας). Μάλιστα, το πλήρες όνομά του είναι Πανιώνιος Γυμναστικός Σύλλογος Σμύρνης. Το προσωνύμιο του είναι και «ιστορικός», καθώς είναι από τα αρχαιότερα σωματεία της χώρας, οι φίλαθλοί του είναι οι γνωστοί ως «πάνθηρες» και η εφημερίδα του «Πανιώνιος Κόσμος» είναι η LifΟ των αθλητικών εντύπων. Για τέτοιο πολιτισμό μιλάμε.
Μιας και πιάσαμε τους συλλόγους, μην ξεχάσουμε, τέλος, και τον Μίλωνα, που δραστηριοποιείται παράλληλά στην περιοχή με χαμηλότερες, όμως, εθνικές επιδόσεις.
Το καμπαναριό Αγ. Φωτεινής Νέας Σμύρνης
αντίγραφο εκείνου της Σμύρνης που αναστηλώθηκε από το Ίδρυμα Ωνάση.
Νέα Σμύρνη – Από τον Σταύρο Διοσκουρίδη
Υπεραθλητές, διανοούμενοι, μοντέλα, εικαστικοί, δημοσιογράφοι, παιδιά (πολλά παιδιά, που κρέμονται από την πυραμίδα της πλατείας): όλες οι φυλές και τα είδη της Αθήνας ζουν στη Νέα Σμύρνη.
Το εξοχικό down town... Η Νέα Σμύρνη είναι η αστική κηπούπολη, όπου όλοι θα θέλαμε να ζούσαμε. Από τη μία η περιοχή έχει «ζωή», διατηρεί τα στοιχεία της γειτονιάς, έχει σύγχρονα αξιοθέατα (πλατεία, Πανιώνιος, Άλσος), και από την άλλη είναι το Ψυχικό του Νότου.
Σωστή ρυμοτομία, μέσα στο πράσινο, η μόνη περιοχή που εξυπηρετείται ολόκληρη από το τραμ στην Ελευθερίου Βενιζέλου (και που μάλλον αυτό την ωφελεί), έχει ακόμα 23 γραμμές λεωφορείων αλλά και δημοτική συγκοινωνία για τις κοντινές αποστάσεις. Χωρίς υπερβολή είναι μία αυτάρκης περιοχή και μία από τις καλύτερες για να κατοικήσεις σήμερα στην Αθήνα. Τώρα που θα λυθεί (ευχόμαστε) και το πρόβλημα του πάρκινγκ, που θα γίνεται υπόγεια, κάτω από την πλατεία, ποιος την πιάνει!
Ποια είναι, τελικά, αυτή η πλατεία;
Έρωτας κεραυνοβόλος, στην Πλατεία
Από τις ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ του LIFO.gr
O εικαστικός Κωστής Βελώνης μιλά:
> Μεγάλωσα στη Νέα Σμύρνη και γι' αρκετά χρόνια την αντιμετώπιζα ως την ιδανική κηπούπολη, με τους φαρδιούς δρόμους, τις πλατείες, τα πάρκα και το πράσινο χωμένο στις νεόδμητες πολυκατοικίες. Ήταν η εποχή που η Νέα Σμύρνη ήταν το προπύργιο της πεφωτισμένης Αριστεράς, με δήμαρχο του ΚΚΕ Εσωτερικού και με τα περίφημα φεστιβάλ του Ρήγα στο Άλσος, πολύ πριν από τη μυωπική επέλαση του ΣΥΡΙΖΑ.
> Στην εφηβεία θυμάμαι ότι η διεύθυνση του σχολείου μάς προέτρεπε να συμμετέχουμε στη γιορτή του Πολυτεχνείου κι εγώ εκτελούσα τον Λοΐζο με τον τρόπο των Sonic Youth. Θυμάμαι ότι χρησιμοποιούσαμε σκέιτμπορντ για τις καθημερινές μας μετακινήσεις και πετάγαμε αμπούλες με μελάνι στις εκκλησιές. Συνεπής αναρχοαυτόνομος, διαφωνίες με το αριστερό ποίμνιο, Νίτσε, David Sylvian και ξερό ψωμί
Τζα!
Τα σύμβολα...
Αναμφίβολα η κεντρική πλατεία και η Εστία Νέας Σμύρνης (στην πάνω πλευρά της πλατείας). Η πλατεία δεν είναι κάτι ανάλογο του Αγίου Μάρκου της Βενετίας, αλλά είναι μια από τις πιο όμορφες της Αττικής. Όχι μόνο για την απλή αρχιτεκτονική της, αλλά ως ένας από τους πόλους έλξης, τόσο για τους ντόπιους όσο και για τα νότια προάστια και τις γύρω γειτονιές.
Είναι περιττό ν' αναφέρουμε τη συστάδα καφετεριών, μπαρ και εστιατορίων που είναι πάνω στην πλατεία. Αυτό που αξίζει, όμως, είναι πως η πλατεία και τα σκαλιά της Εστίας είναι το καινούργιο hot spot για τους skateboarders που κατεβαίνουν δεκάδες από το τραμ.
Η Εστία συνεχίζει από το 1930 να παράγει έργο όσον αφορά τη συλλογή λαογραφικών στοιχείων της Μικράς Ασίας και του Πόντου, αλλά και να διοργανώνει σημαντικές πολιτιστικές εκδηλώσεις. Τέλος, η μεγάλη περηφάνια της Νέας Σμύρνης είναι το άλσος της. Πόσο μάλλον όταν είναι έργο του Αλέξανδρου Παπαναστασίου.
Το Hyde Park των Αθηνών διαθέτει ποδηλατοδρόμιο, είναι αρκετά μεγάλο σ' έκταση για τα δεδομένα μας και το σημαντικότερο απ' όλα είναι ότι χρησιμοποιείται (6 το πρωί με 11 το βράδυ) από τους περίοικους και δεν έχει μαραζώσει, όπως άλλα πάρκα της Αθήνας.
Φτιάχνοντας μουσική στη Νέα Σμύρνη
------
*Γράψτε μας στα σχόλια τα θετικά και τα αρνητικά της Νέας Σμύρνης, και μην ξεχάσετε να ψηφίσετε στο μεγάλο μας γκάλοπ, για να αναδείξουμε την Καλύτερη Συνοικία για να ζεις!
ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΡΩΤΗΣΗ ΨΗΦΙΖΕΤΕ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΥΝΟΙΚΙΕΣ :)