Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Είμαι αυτό που κάνω

Ο Μάκης Θεοφυλακτόπουλος μοιράζεται με τη LifΟ τις σκέψεις του λίγες μέρες πριν τη μεγάλη αναδρομική του έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη.

Είμαι αυτό που κάνω

Σε μια ταινία του ο Γούντι Άλεν, γύρω στα πενήντα του, προσπαθεί να δώσει απεγνωσμένα να δώσει μια απάντηση στο ερώτημα ποιος πραγματικά είναι. Στο τέλος λέει, «Μα είναι απλό. Κοιτάζω τι έχω κάνει μέχρι τώρα και αυτό είμαι». Σε λίγες μέρες θα δω από ασφαλή χρονική απόσταση συγκεντρωμένη τη δουλειά πενήντα χρόνων. Έτσι θα πω και εγώ, αυτό είμαι, αυτός είμαι. Και επειδή αυτός είμαι, καλό είναι να προσπαθήσω να το κάνω ακόμα καλύτερο. Είμαι αυτό που κάνω και όχι αυτό που υπό άλλες συνθήκες θα έκανα. Βέβαια, μένει ανοιχτό ένα θέμα, προκύπτει ένα ακόμα ερωτηματικό. Βλέποντας αυτό που έχεις κάνει και αυτό που είσαι, αν τελικά θα καταφέρεις να το διαβάσεις σωστά. Γιατί, όπως είναι γνωστό, ψυχικές αναγκαιότητες παρεμβαίνουν και δυσκολεύουν την ακριβή προσέγγιση αυτού του πράγματος  που είναι το έργο σου. Αυτό που θα επιθυμούσα βλέποντας τη δουλειά μου είναι να καταλάβω καλύτερα πού με πάει και πού την πάω, ώστε να ερεθιστούν τα κατάλληλα κέντρα του εγκεφάλου και να δημιουργήσουν την ανάγκη για τη συνέχεια της δράσης, ελπίζοντας για κάτι καλύτερο. Δεν γνωρίζω για τους άλλους καλλιτέχνες, αλλά θέλω να πιστεύω πως η δική μου αναδρομική θα είναι ένα ολοκλήρωμα και αμέσως, από εκεί, θα προκύψει μια νέα αρχή. Φαντάζομαι το ίδιο να νιώθουν και οι συνάδελφοι.

Θεοφυλακτόπουλος, Τύχες της ύλης, Ζωγραφική, 1960-2010, 29/09/2010-05/12/2010, Κτίριο Οδού Πειραιώς.