AΠΟ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ
Όταν ο διάβολος φορούσε Prada, μια καλοστημένη βιομηχανία προώθησης όλων των ειδών μόδας αντικατοπτριζόταν κατά βάση στα περιοδικά.
Editorials, φωτογραφήσεις, μοντέλα, μακιγιάζ, νέες τάσεις, οίκοι μόδας, διευθυντές, δημοσιογράφοι, στυλίστες, σύμβουλοι και πάνω από όλα διαφημίσεις. Διαφημίσεις, εξώφυλλο, οπισθόφυλλο, σαλόνι… και ένα κοινό (γυναικείο αρχικά, τώρα μπήκαν όλοι στο παιχνίδι) που περίμενε τον καινούργιο μηνά για να ενημερωθεί τι θα ρίξει πάνω του και πως. Αν πρέπει να βάλει το floral ή το ριγέ ή και τα δυο μαζί.
Και ξαφνικά, στην εποχή που το ένα από τα tabs στο PC σου είναι ανοιγμένο στο Facebook και που ένα από τα apps του κινητού σου είθισται να είναι το Instagram, εμφανίζεται η insta_fashion και τα μοντέλα της. Τα μοντέλα που είναι reporters, trendsetters και διαφήμιση μαζί.
Μια καινούργια βιομηχανία λοιπόν γεννιέται, και πάει προς τα εκεί που λέγεται «ακμή», ακόμα και σε μια Ελλάδα που περιμένει το καλοκαίρι και τον ήλιο για να βγει εικονικά από μια κρίση που θα ξαναρχίσει τον Σεπτέμβρη.
Τα κορίτσια (και τα αγόρια σιγά-σιγά) που είναι τα παιδιά που μένουν δίπλα σου και πηγαίνατε μαζί σχολείο, είναι οι φίλοι σου.
Ανεβάζουν τις fashion photos τους, που όλο και πιο επαγγελματικές γίνονται, που στην αρχή τις τράβαγες εσύ αλλά τώρα πήραν και φωτογράφο, που ξεκίνησαν φορώντας τα ρούχα και τα κοσμήματα που επέλεγαν και αγόραζαν αλλά σιγά σιγά αρχίζουν οι εταιρίες, να τους στέλνουν «δώρο» τα new releases τους και κάτω από τη funky_chic photo όλο το σύνολο να αναλύεται σε hashtags κομμάτι-κομμάτι.
Μέχρι που εκτός από τα δωρεάν προϊόντα, όσο οι followers και τα clicks αυξάνονται, οι εταιρίες μόδας (ρούχα, παπούτσια, κοσμήματα και ό,τι άλλο έβαλες και βγήκες) αρχίζουν να τις χορηγούν.
Και ήρθε η μέρα που οι fashion bloggers είναι στην πρώτη σειρά των fashion shows, δίπλα στην καρέκλα με το όνομα της διευθύντριας της Vogue κάθεται η φίλη σου η fashionista (front row σου λέει). Και πριν τελειώσει καλά καλά το τελευταίο βήμα στο catwalk, τα fashion posts έχουν γίνει, οι φωτογραφίες από τα ρούχα έχουν ανέβει και την επόμενη μέρα τα έχει φορέσει κιόλας και έχει πάει εκεί στον δρόμο έξω από το σπίτι και έχει φωτογραφηθεί. Και η ενημέρωση τώρα είναι αστραπή. Υπερηχητική σχεδόν, λεπτό-λεπτό, δεν περιμένεις πια να αλλάξει ο μήνας, γραφεί και ό,τι θέλει η blogger στα comments, δεν έχει φιλτράρισμα από πουθενά και από κανέναν.
Μια καινούργια βιομηχανία λοιπόν γεννιέται, και πάει προς τα εκεί που λέγεται «ακμή», ακόμα και σε μια Ελλάδα που περιμένει το καλοκαίρι και τον ήλιο για να βγει εικονικά από μια κρίση που θα ξαναρχίσει τον Σεπτέμβρη. Και είναι σχεδόν όλοι happy, από καταστήματα μέχρι οίκους που διαφημίζονται με το ελάχιστο κόστος μέχρι τα κορίτσια του fashion blogging που έκαναν το hobby τους επάγγελμα και όλα good.
Γιατί ξέρεις πόσο μου αρέσει να βγάζω photo με το κινητό τα παπούτσια μου με φόντο το πεζοδρόμιο της Γλυφάδας (και αρέσει μάλλον και σε εσένα).
Γιατί μάλλον δεν χρειάζεται πλέον ο μεγάλος οίκος να πληρώσει αδρά το Hollywood fashion icon για την νέα του καμπάνια, γιατί υπάρχει και η Chiara με τους 2 εκατομμύρια followers, ούτε το κατάστημα οπτικών στο Kολωνάκι χρειάζεται να κάνει κοστοβόρα καταχώρηση για να το γνωρίσει το καταναλωτικό κοινό αφού υπάρχει και η ελληνίδα fashion blogger.
Αλλά κάποια στιγμή μήπως θα φτάσει και η αγνή αυτή fashionista να γίνει μια πληρωμένη διαφήμιση; Πόσο μακριά είναι η κορυφή του λόφου; Και πότε αρχίζει η κατάβαση από τη άλλη πλευρά;
Έχουμε κάποια χρόνια ακόμα και η αλήθεια είναι πως κοιτάω τα insta_fashion_posts πολλές φορές τη μέρα. Και μου αρέσει….
Πηγή: www.koukides.gr