Συνήθως, η δημιουργία κομμάτων, πολιτικών κινήσεων κ.λπ. είναι αποτέλεσμα ενός συνδυασμού πολιτικοκοινωνικών εξελίξεων και ευγενών ή μη φιλοδοξιών ενός ατόμου ή μιας ηγετικής ομάδας. Είναι ενδιαφέρον ότι στους 58 δεν υπάρχει κανείς που να διεκδικεί την ηγεσία του κόμματος. Ένας καθηγητής που έφτιαξε την αρχική διακήρυξη της κίνησης είχε δηλώσει ότι θα αποχωρήσει μετά το λανσάρισμά της. Με το φανάρι ψάχνουν για να βρουν τον επικεφαλής της εκστρατείας για τις ευρωεκλογές. Αλλά δεν πρόκειται ούτε για αναρχικούς, ούτε για μια νέα μορφή πολιτικής οργάνωσης που απεχθάνεται τους ηγέτες. Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι την ευλογία του στην κίνηση έδωσε ο τέως πρωθυπουργός Κ. Σημίτης αλλά και ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος θα κατέβει μάλιστα στις ερχόμενες ευρωεκλογές υπό τη σημαία των 58.
Αυτό το τελευταίο μας παραπέμπει στη δεύτερη αιτία δημιουργίας νέων κομμάτων, δηλαδή στις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις. Το ΠΑΣΟΚ είναι υπό κατάρρευση γιατί απαρνήθηκε τις βασικές ιδέες πάνω στις οποίες συγκροτήθηκε: της εθνικής ανεξαρτησίας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Η χώρα δεν μπορεί πλέον να καταρτίσει ούτε δικό της προϋπολογισμό χωρίς την άδεια των Βρυξελλών και του Βερολίνου, ενώ τα μέτρα που πριν από τρία χρόνια ξεκίνησε η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ απέκοψαν το κόμμα από τις κοινωνικές τάξεις και τα στρώματα που το υποστήριζαν επί δεκαετίες. Το σημερινό ΠΑΣΟΚ λειτουργεί ως μια αριστερή συνιστώσα της Νέας Δημοκρατίας και διαφοροποιείται ελαφρώς όταν ο Άδωνις το παρακάνει σε νεοφιλελεύθερα μέτρα ή οι ακροδεξιοί του Μαξίμου θυσιάζουν περισσότερους απ' ό,τι πρέπει πρόσφυγες στο Αιγαίο, μήπως και πάρουν κανένα ψηφουλάκι από τη Χρυσή Αυγή.
Η εξέλιξη βεβαίως αφορά ολόκληρη τη διεθνή σοσιαλδημοκρατία, που από τη δεκαετία του '90 απαρνήθηκε σταδιακά τη μεταπολεμική της ταυτότητα και τις κοινωνικές δυνάμεις που την υποστήριζαν. Στη Γερμανία π.χ. τα μέτρα λιτότητας ξεκίνησαν επί σοσιαλδημοκρατών, που παίζουν τώρα τον ρόλο της συνιστώσας στη νέα κυβέρνηση της Μέρκελ. Αντί να υλοποιήσει τις εξαγγελίες περί ανάπτυξης χάρη στις οποίες εκλέχθηκε, ο Ολάντ μπήκε επίσης στον αστερισμό της λιτότητας, με μοναδική εξαίρεση τις ερωμένες του, όπου σημειώνονται πληθωριστικά φαινόμενα. Σε όλη την Ευρώπη, στην εξουσία βρίσκεται το κόμμα της Αγοράς, με μια πιο συντηρητική και μια άλλη περισσότερο προοδευτική πτέρυγα, κυρίως σε θέματα ελευθεριών, χωρίς όμως να αμφισβητούν την οικονομική πολιτική και την ολιγαρχία του πλούτου που ωφελείται από αυτήν.
Για να ευδοκιμήσει, λοιπόν, μια σύγχρονη κεντροαριστερή κίνηση, θα έπρεπε να πάρει αποστάσεις από την «προδοσία» της σοσιαλδημοκρατίας και φυσικά από το παρελθόν του ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα, που είναι περισσότερο βεβαρυμένο από αυτό των αδελφών ευρωπαϊκών κόμματων λόγω των σκανδάλων διαφθοράς που εξακολουθούν να έρχονται στη δημοσιότητα και της κρίσης που είναι πολύ πιο έντονη στην Ελλάδα.
Στη Κίνηση των 58 συμμετέχουν αρκετοί αξιόλογοι άνθρωποι, που δεν τραβάνε όμως καμιά διαχωριστική γραμμή. Στηρίζονται στα ΜΜΕ που τους προτιμούν σκανδαλωδώς από άλλες κινήσεις στον ίδιο χώρο ή και από τη ΔΗΜ.ΑΡ., την οποία τιμωρούν επειδή δεν συμμορφώθηκε με τις υποδείξεις των τηλεοπτικών παραθύρων.
Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο, διεθνώς, πείραμα: να δημιουργηθεί στην Ελλάδα ένα νέο κόμμα των αγορών αλλά και των καναλιών. Με τις αγορές να έχουν καταρρεύσει στην Ελλάδα και τα ΜΜΕ να είναι τελείως ανυπόληπτα, η πορεία του πειράματος παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον.