Κυριακή 19:30, πλατεία
Καθώς κατεβαίνω από το τραμ και κατηφορίζω την Όθωνος τρέχοντας κι ενώ ο Νίκος μού στέλνει μήνυμα «θα αργήσω πέντε» (όταν οι φίλοι μου λένε ότι θα αργήσουν πέντε λεπτά εννοούν μισή ώρα), φτάνει στα ρουθούνια μου μια μεθυστική μυρωδιά - νομίζω ότι πρόκειται για λάθος. Αλλά όχι. Μετά την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Οστεοπόρωσης, την εκστρατεία για την αρτηριοσκλήρωση, το περίπτερο για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας κατά των Αρμενίων, των Ποντίων, τη Γιορτή της Μουσικής, και τα εκλογικά περίπτερα της Νέας Δημοκρατίας, έφτασε επιτέλους η ώρα να υποδεχτεί η πλατεία Συντάγματος το 1ο Φεστιβάλ Ψωμιού. Με υποδέχονται δυο ρουστίκ κάρα με στάχυα καθώς και μια αψίδα, ενώ η πλατεία είναι σπαρμένη με χαριτωμένα κρεμ περίπτερα που στοχεύουν στην εξοικείωση του ανύποπτου επισκέπτη με το συναρπαστικό κόσμο του ψωμιού. Στο ένα περίπτερο μάλιστα υπάρχει ένα μίνι αρτοποιείο από το οποίο βγαίνουν φρατζόλες και γύρω στα 50 άτομα περιμένουν υπομονετικά στην ουρά για να προμηθευτούν αυτό το τόσο βασικό αγαθό - το ψωμί. Αναρωτιέμαι αν την επόμενη εβδομάδα θα δούμε φεστιβάλ σαρδέλας και την παρεπόμενη μικρά θεατρικά δρώμενα.