Μένω στα Μελίσσια. Η γειτονιά μου έχει πολύ καλό κλίμα, με περισσότερη δροσιά το καλοκαίρι από άλλες περιοχές, ενώ τον υπόλοιπο χρόνο χαιρόμαστε τις εναλλαγές των εποχών. Φθινοπωρινές βροχές, δυνατός αέρας, ενίοτε και χιόνι.
Θυμάμαι, μια χρονιά κοντά στο 2000, έπεσε τόσο χιόνι, που αποκλειστήκαμε σχεδόν μια εβδομάδα. Το χιόνι πήγε μέχρι το γόνατο, όλα τα δέντρα ήταν κάτασπρα, οι στέγες, οι κήποι, τα αυτοκίνητα θαμμένα μέσα στο άσπρο του χιονιού. Βγαίναμε στους δρόμους και παίζαμε χιονοπόλεμο σαν μικρά παιδιά!
Τα γύρω κτίρια είναι σχετικά χαμηλά, τριώροφα ή μονοκατοικίες, κι έτσι βλέπω τα χρώματα στον ουρανό όταν δύει ο ήλιος. Ευτυχώς, υπάρχει αρκετό πράσινο, είναι ήσυχα και με ανθρώπινους ρυθμούς – ακόμη τουλάχιστον. Σε κοντινή απόσταση υπάρχουν όλων των ειδών τα εμπορικά μαγαζιά.
Μια ανάσα από τους κατοικημένους δρόμους βλέπεις μεγάλα κομμάτια που δεν έχουν χτιστεί και θυμίζουν εξοχή. Την άνοιξη γεμίζουν αγριολούλουδα.
Κοντά στο σπίτι μου υπάρχει μια όμορφη, μικρή πλατεία. Εκεί, δίπλα στην εκκλησία του Αϊ-Γιώργη, υπάρχει ένα καφέ, όπου πηγαίνω συχνά μόνη ή με παρέα, για καφέ και ποτό. Τις κρύες μέρες απολαμβάνω τη ζεστή σοκολάτα μου, διαβάζοντας ή χαζεύοντας την κίνηση στην πλατεία, και το καλοκαίρι καθόμαστε για φαγητό, ενώ η πλατεία σφύζει από ζωή. Κάθε χρόνο στη γιορτή του Αϊ-Γιώργη στήνεται πανηγύρι και ο τοπικός σύλλογος Ποντίων οργανώνει βραδιές με μουσική και χορό.
Η γειτονιά μου και η ευρύτερη περιοχή έχει πολλά, μεγάλα και μικρά, σούπερ μάρκετ τροφίμων, πολύ ωραία μανάβικα, ζαχαροπλαστεία με καταπληκτικά γλυκά, όπως αυτό που φτιάχνει εξαιρετικό μιλφέιγ, με τραγανό, μυρωδάτο φύλλο και κρέμα ελαφριά και πολύ «κομψή» στη ζάχαρη. Στον φούρνο που προτιμώ φτιάχνουν οι ίδιοι διαφόρων ειδών ψωμιά κι έχουν μεγάλη ποικιλία από κέικ, μπισκότα, πίτες, σοκολατίνια και σπιτικό παγωτό με απίστευτες γεύσεις. Η περιοχή έχει και αρκετές καλές ψησταριές.
Εδώ κοντά βρίσκεται μια ιστορική ψησταριά, στέκι καλοφαγάδων, ο Μαγγίνας. Τον χειμώνα μαζευόμαστε γύρω από το τζάκι, το καλοκαίρι έξω, στη δροσιά. Στον κεντρικό δρόμο των Μελισσίων υπάρχει και μια καταπληκτική κρεπερί, νεανικό στέκι για γρήγορο καφέ και πολύ καλή κρέπα. Ιδιαίτερη χαρά μου δίνουν τα πολλά φυτώρια που υπάρχουν στην περιοχή. Τα επισκέπτομαι την άνοιξη για να ανανεώσω τις 45 γλάστρες που έχω στο μπαλκόνι!
Ο περιπτεράς στη γωνία πιο πάνω απ’ το σπίτι μου είναι μεγάλη παρηγοριά. Δεν κλείνει καμιά μέρα του χρόνου και τις περιόδους των διακοπών, αν τον ρωτήσεις πού θα πάει, θα σου απαντήσει γελώντας: «Έχω κλείσει στις Κάννες, περιμένω το κότερο». Στη διπλανή μας κατοικία ο ιδιοκτήτης έχει κάνει μποστανάκι και κήπο με λεμόνια, πορτοκάλια, λουλούδια και αρωματικά φυτά και γενικά ασχολείται όλη μέρα με τα φυτά του. Με τον ερχομό της άνοιξης η ενενηντάχρονη γιαγιά που μένει στη διπλανή μονοκατοικία με τον τεράστιο κήπο αρχίζει να συνομιλεί πολύ νωρίς το πρωί με τις γάτες της. Η λεπτή διαπεραστική φωνή της φτάνει μέχρι το παράθυρό μου και με ξυπνάει... Είναι για μένα ένα χαρούμενο, τρυφερό, ανοιξιάτικο ξύπνημα, κι ας είναι χαράματα.