• Μένω στο Νέο Ψυχικό. Συγκεκριμένα στα όρια Νέου Ψυχικού, Κάτω Χαλανδρίου και Χολαργού (απέναντι), στο τριεθνές της Μεσογείων δηλαδή (χα-χα). Στη μεθόριο ημιπολυτελών κατασκευών και λαϊκών οικοδομημάτων. Σε μια παλιά, σαν εργατική πολυκατοικία, με 14 πατώματα. Εγώ μένω στο 13ο...
- Μένω εδώ από το 1988. Για να σας βλέπω καλύτερα και από μακριά.
- Η γειτονιά μου έχει τα μισά από το σύνολο των πολυωρόφων κτιρίων των Αθηνών και καμιά 15αριά τράπεζες (ψέματα, τώρα κλείσανε μερικές). Και βρίσκεται ανάμεσα σε δύο σταθμούς του Μετρό, πράγμα πολύ βολικό, εξυπηρετικό και οικονομικό στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε.
Το περίεργο είναι ότι σχεδόν οι περισσότεροι άνθρωποι που γνωρίζω από το 1988 και πέρα ήξεραν κάποιον που έμενε στην πολυκατοικία μου πριν από εμένα (διαφορετικό πάντα) και που εγώ δεν γνώρισα ποτέ.
- Γενικά, τα κτίρια της γειτονιάς είναι ασήμαντης αισθητικής, όπως τα περισσότερα κτίσματα της μεταπολεμικής Αθήνας. Τα περισσότερα από αυτά χτίστηκαν επί χούντας, γιατί τότε μόνο δόθηκαν άδειες για πολλούς ορόφους στην Αθήνα.
- Ένα από τα αγαπημένα μου σημεία της περιοχής είναι το κατάστημα επί της Μεσογείων με υπολογιστές της Apple. Βλέπετε, αγαπάω τους υπολογιστές περισσότερο από πολλούς ανθρώπους τη σήμερον ημέρα.
- Νομίζω ότι από το νότιο μπαλκόνι μου έχω μια πολύ χαρακτηριστική θέα της περιοχής. Ακόμα και πρώτη φορά αν έρθει κάποιος στη γειτονιά μου θα καταλάβει περί τίνος πρόκειται, κοιτώντας απλώς έξω από το παράθυρό μου.
Χαρακτηριστικό κτίριο της περιοχής
- Ο Σκλαβενίτης της γειτονιάς μου έχει τους καλύτερους και πιο ευαίσθητους και πολιτικοποιημένους υπαλλήλους που έχεις δει. Δίπλα ακριβώς, η Κάρμεν, ξανθιά Σπανιόλα, μετοικήσασα εν Ελλάδι λόγω αισθήματος (υποθέτω), διαθέτει τα πιο φρέσκα λαχανικά της περιοχής, και παραδίπλα ο κύριος Κιούσης, που μου τον σύστησε μια φορά η Έλενα Ναθαναήλ, πουλάει καταπληκτικό και πεντακάθαρο κρέας, χρόνια τώρα, και στους καιρούς της οικονομικής ευμάρειας, και τώρα που πάμε κι αγοράζουμε ένα κιλό κιμά την εβδομάδα.
- Γενικά, αγαπάω πολύ τους επαγγελματίες στη γειτονιά μου. Είναι όλοι τους καλοί, τίμιοι και σοβαροί άνθρωποι...
- Για καφέ περνάω απέναντι στον Χολαργό που έχει κάτι ωραία μαγαζιά με δυο-τρία δεντράκια και ωραίες σκιές το πρωί, ενώ τα στέκια για ποτό, επειδή δεν έβγαινα καθόλου, δεν τα ξέρω. Μου τα μαθαίνει τώρα ο Μάνος Ελευθερίου, που, εκτός των άλλων, είναι και γείτονάς μου...
- Το περίεργο είναι ότι σχεδόν οι περισσότεροι άνθρωποι που γνωρίζω από το 1988 και πέρα ήξεραν κάποιον που έμενε στην πολυκατοικία μου πριν από εμένα (διαφορετικό πάντα) και που εγώ δεν γνώρισα ποτέ.
Η γειτονιά μου βρίσκεται ανάμεσα σε δύο σταθμούς του Μετρό, πράγμα πολύ βολικό, εξυπηρετικό και οικονομικό στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε...
- Δυσάρεστη εμπειρία ήταν η διάρρηξη του διπλανού μου διαμερίσματος πρόπερσι το καλοκαίρι, μέρα μεσημέρι, και όντας στο γραφείο μου. Με χώριζε μόνο η εξώπορτα του διαμερίσματος – και όμως δεν άκουσα τίποτα. Μόλις είχε μετακομίσει το παιδί και το κλέψανε. Την άλλη μέρα βάλαμε και οι δύο πόρτες ασφαλείας.
- Θα σας στενοχωρήσω, αλλά από μένα δεν θα πάρετε κουβέντα, όταν πρόκειται για μυστικό. Αυτό αποκλείεται.
- Αν μπορούσα, θα άλλαζα αυτά τα ηλίθια διαπλατυσμένα πεζοδρόμια με την άθλια αισθητική (που υπάρχουν ΤΑ ΙΔΙΑ σε πολλές γειτονιές) και που έγιναν δήθεν με την πρόθεση να αποτρέψουν το παράνομο παρκάρισμα. Πόσο ακριβά, άραγε, τα πληρώσαμε αυτά και κάτι άλλες ξεπατικωτούρες από άλλες χώρες της Ευρώπης, χωρίς καμιά φαντασία και χωρίς κανένα στοιχείο τοπικής αισθητικής...
- Δεν μπορώ να πω ότι μου έρχεται αμέσως κάποιο τραγούδι όταν σκέφτομαι τη γειτονιά μου. Ίσως το «Μια περιπέτεια στη Νότιο Καρολίνα».
Infο: Η κ. Μάνου συνεργάζεται αυτό το καλοκαίρι με τον Θάνο Μικρούτσικο σε μια σειρά συναυλιών με τίτλο «Η μνήμη όταν επιστρέφει εκδικείται». Στις 24 και 25 Ιουλίου θα εμφανιστούν στην Επίδαυρο.