Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Ο Αντωνάκης ζει στη Φωκίωνος Νέγρη, τον ωραιότερο δρόμο της Αθήνας

Ο νεαρός εικαστικός μας ξεναγεί σε μια εμβληματική περιοχή της πόλης

Ο Αντωνάκης ζει στη Φωκίωνος Νέγρη, τον ωραιότερο δρόμο της Αθήνας

Ζω στον ωραιότερο δρόμο της Αθήνας, τη Φωκίωνος Νέγρη, ή, όπως γράφει το περιοδικό «Flaneur», στο «Κέντρο του Κόσμου». Ο Χρήστος Βακαλόπουλος λέει πως παλιά υπήρχαν τρία μέρη στον κόσμο: η Κυψέλη, η Ελλάδα και ο πλανήτης Γη. Αν η Φωκίωνος Νέγρη είναι το κέντρο της Κυψέλης, τότε είναι και το κέντρο του κόσμου. Ζω εδώ από το 2008, αλλά κυκλοφορούσα ανέκαθεν στην Κυψέλη.

  • Ο δρόμος έχει αλλάξει «είδος» πολλές φορές. Κάποτε ήταν ποτάμι, ακόμη μπορεί να το ακούσει κανείς να κυλά από κάτω.
  • Επέλεξα να μείνω εδώ γιατί είναι ο πιο ενδιαφέρων δρόμος της Αθήνας, γιατί είναι κέντρο, αλλά δεν θεωρείται πια μέρος του κέντρου της πόλης. Κάθε μέρα που την περπατάς ανακαλύπτεις καινούργια πράγματα, καλά κρυμμένα, πρέπει να ψάξεις για να τα βρεις. Οι μύθοι γι' αυτήν είναι ανεξάντλητοι. Μπορεί κανείς να συναντήσει εκεί ανθρώπους από όλο το κόσμο, κάθε λογής, κάθε ηλικίας. Άλλος ένας βασικός παράγοντας: η Διονυσίου Αρεοπαγίτου είναι πανάκριβη.
  • Ο αγαπημένος μου περίπατος στην περιοχή, για να καθαρίσει το μυαλό μου, είναι από τη Δροσοπούλου έως τη πλατεία Κυψέλης και ξανά πίσω, όσες φορές χρειάζεται.
  • Πίνω καφέ στο After το πρωί και κάθε Τρίτη πηγαίνω στη λαϊκή αγορά της οδού Λέλας Καραγιάννη, στο Κρεοπωλείον στη γωνία των οδών Παξών και Κερκύρας, στον Αγορογιάννη στη Ζακύνθου για τυριά και στο Mirabilis για βιολογικά. Μεσημεριανό και βραδινό στον Ορφέα και στη Φαίδρα και σουβλάκια στη Ρίγανη. Τα βράδια συχνά πηγαίνω στον Φοίβο αλλά και στο Au Revoir στην Πατησίων και τα Σάββατα στη ντισκοτέκ Rebound στην οδό Μηθύμνης κοντά στην Πλατεία Αμερικής.
  • Ο ηθοποιός Άλκης Γιαννακάς, γνωστός και από τον ρόλο του στη ταινία Το Ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη, ζει κάπου κοντά στην πλατεία Αμερικής. Έχω καημό να τον γνωρίσω.
  • Κάποιον που θα ήθελα να καταλάβει αμέσως τη γειτονιά μου θα τον πήγαινα στο Μνημείο του Αγνώστου Σκύλου, λίγο πιο πάνω από το σπίτι μου. Ένα υπέροχο γλυπτό και ένας μύθος με πάρα πολλές εκδοχές. Για μένα το βασικότερο χαρακτηριστικό της Φωκίωνος Νέγρη είναι πως η όλη ιστορία της έχει κυρίως μυθολογικά στοιχεία.
Το Μνημείο του Αγνώστου Σκύλου
  • Από τα πιο ενδιαφέροντα, αρχιτεκτονικώς, στοιχεία και κτίρια της γειτονιάς μου είναι η πολυκατοικία Λαναρά του 1938, αυτή με τα στρογγυλά μπαλκόνια πάνω από τη καφετέρια Select, και η πολυκατοικία της οικογένειας Πέννα (η παλαιότερη στη Φωκίωνος Νέγρη). Ακόμα, σχεδόν όλες οι είσοδοι-αριστουργήματα με τα art déco στοιχεία και το κτίριο της Δημοτικής Αγοράς, που αυτή την περίοδο ανακαινίζεται και ανυπομονώ να ξαναλειτουργήσει.
  • Tη βραδιά που παρουσιάζαμε το τεύχος του περιοδικού «Flaneur» για τη Φωκίωνος με πλησίασε ένας ηλικιωμένος κύριος, συνοδευόμενος από τον εγγονό του, και με ρώτησε περί τίνος επρόκειτο. Όταν του εξήγησα, εκείνος με ρώτησε αν το περιοδικό είναι στα γερμανικά, του απάντησα πως τα περισσότερα κείμενα είναι μεταφρασμένα και στα ελληνικά και τότε γύρισε και μου είπε «ας πάρω ένα, γιατί έχω περάσει όλη μου τη ζωή σε αυτόν το δρόμο». Ήταν το πιο συγκινητικό πράγμα που έχω ακούσει πότε σε σχέση με τη Φωκίωνος Νέγρη.
To τεύχος του «Flaneur» με το αφιέρωμα στη Φωκίωνος Νέγρη.
  • Το αγαπημένο μου γκράφιτι από τη γειτονιά μου βρίσκεται στο υπνοδωμάτιό μου. Είναι μια τοιχογραφία του Κακάο Ροκς και του This Is Opium, εμπνευσμένη από την αγαπημένη μου ταινία του David Lynch, Mulholland Dr.
  • Ο πιο αγαπημένος μου κάτοικος της Φωκίωνος Νέγρη είναι ο καλός μου φίλος, ο σκηνοθέτης Μενέλαος Καραμαγγιώλης. Ζει και εργάζεται στη Φωκίωνος Νέγρη τριάντα χρόνια. Οτιδήποτε καινούργιο έμαθα για τη γειτονιά από τη μέρα που έφτασα εδώ, το έμαθα από εκείνον. Γνωρίζει τα πάντα και τους πάντες. Πρόσφατα μια φίλη τον αποκάλεσε «βασιλιά της Φωκίωνος Νέγρη» και, κατά τη γνώμη μου, δικαίως. Ο Μενέλαος θεωρεί τη Φωκίωνος την Τσινετσιτά της Αθήνας. Πρέπει να πω επίσης πως έχω τους καλύτερους γείτονες στον κόσμο!
  • Το τραγούδι που συνδυάζω τη γειτονιά μου είναι το «Fokionos Negri Street» των Keep Shelly in Athens.

 

Info: Αυτήν τη περίοδο ο Αντωνάκης συμμετέχει στην ομαδική έκθεση «Gardens in Progress» στην αίθουσα τέχνης «Ρεβέκκα Καμχή» (επιμέλεια: Στάβια Γριμάνη). Η έκθεση διαρκεί έως τις 16 Ιανουαρίου 2016. Παράλληλα, συνεργάστηκε για το πέμπτο (και τρέχον) τεύχος του γερμανικού περιοδικού «Flaneur», που είναι αφιερωμένο στην οδό Φωκίωνος Νέγρη.