☛ Στο προηγούμενο τεύχος της LifO ο Νικόλας Σεβαστάκης έγραψε για τη λεπτή γραμμή της δημοκρατίας. Ο χρήστης pane σχολίασε σχετικά: «Το κακό είναι ότι συχνά εγκλωβιζόμαστε σε δίπολα, τα οποία απέχουν πολύ από την περίπλοκη πραγματικότητα. Μπορεί ένας αριστερός να λέει ότι είναι με τους κλέφτες, αλλά να μην έχει κλέψει τίποτα στη ζωή του. Επίσης, μπορεί ένας δεξιός να ωρύεται για την πατρίδα και το αρχαίο της μεγαλείο, αλλά τη νύχτα να επιδίδεται σε λαθρανασκαφές και αρχαιοκαπηλία. Ένας αριστερός να μιλά για τα δικαιώματα του εργαζόμενου και ταυτόχρονα να εκμεταλλεύεται στη δική του επιχείρηση ανθρώπους χωρίς ένσημα, ενώ, από την άλλη, ένας δεξιός να δείχνει ανθρωπιά στους υπαλλήλους του. Αυτό το δίπολο που τσουβαλιάζει τους ανθρώπους σε δύο και μόνο κατηγορίες, αριστερούς και δεξιούς, εκτός του ότι πλέον δεν σημαίνει τίποτα, είναι το πιο επικίνδυνο πράγμα για τη δημοκρατία. Βάζουμε με απλοϊκό τρόπο ταμπέλες στους ανθρώπους και δεν ακούμε τι μας λέει πραγματικά ο άλλος».
Από τον διάλογο που άνοιξε στα σχόλια, ενδιαφέρον είχε αυτό του Άρη Κωνσταντινίδη, ο οποίος ανέφερε τα εξής: «Στη χώρα της ανομίας δεν νομίζω ότι μπορούμε να κρατάμε ίσες αποστάσεις. Ας ρίξει μια ματιά ο καθένας γύρω του και θα καταλάβει τι συμβαίνει: τρόπος οδήγησης, γκράφιτι και σκουπίδια παντού, παραβατικότητα στα πανεπιστήμια και στα σχολεία, καταλήψεις κ.ο.κ. Δεν υπάρχει κανένας δισταγμός! Δεν μπορούμε σε μια τέτοια κοινωνία, που προ πολλού έχει χάσει το μέτρο, να μιλάμε για λεπτές γραμμές. Η δημοκρατία έχει χρέος να αντιδράσει. Ακόμα κι αν σε ορισμένες περιπτώσεις έχει υπάρξει "υπερβάλλων ζήλος", πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η ασυδοσία είναι αναγκαίο να υποχωρήσει. Είναι ζήτημα αξιοπρέπειας».
»Παράλληλα, ο boxer σημείωσε: «Εγώ ξέρω ότι μέχρι στιγμής δεν αλλοιώθηκε ο πολιτισμός μας. Δεν απαγορεύτηκε το χοιρινό ούτε και το αλκοόλ. Τα μπικίνι και οι μίνι φούστες εξακολουθούν να υπάρχουν. Δεν έκλεισαν οι εκκλησίες, ούτε γεμίσαμε με τζαμιά. Δεν έκλεισαν μπαρ και κλαμπ και σίγουρα δεν μας επιβλήθηκε το Ραμαζάνι. Δεν είμαστε αναγκασμένοι να ακούμε μουεζίνηδες. Οπότε, τι μπορεί να συμβεί; Θα είμαστε μονίμως εγκλωβισμένοι στον πιθανό φόβο του "θα"; Θα συμβεί αυτό, θα συμβεί εκείνο; Μια χαρά είναι οι άνθρωποι, έδωσαν ζωή σε άλλοτε κακόφημες συνοικίες, άνοιξαν μαγαζιά και ζουν ανάμεσά μας. Κι αν τους το επιτρέψουμε, θα δώσουν ζωή και σε άλλους εγκαταλελειμμένους τόπους όπου οι σημερινοί Ελληνάρες δεν καταδέχονται να κατοικήσουν.
»Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα δεν βλέπω να κινδυνεύω από τους μουσουλμάνους αλλά από τους κινδυνολόγους Ελληνάρες που διασπείρουν τον φόβο, παρκάρουν όπου θέλουν, οδηγούν σαν κάφροι, δεν υπολογίζουν τίποτα και έχουν αντικοινωνική συμπεριφορά. Είναι οι ίδιοι που πουλάνε νταηλίκι και τσαμπουκά, που πετάνε σκουπίδια και καίνε τα δάση. Αυτοί είναι που υποβαθμίζουν την καθημερινότητά μου. Τα πλήθη των προσφύγων και των μεταναστών δεν με ενοχλούν. Με ενοχλούν, όμως, αφάνταστα οι ρατσιστές που έκοψαν τις κολόνες της ΔΕΗ στη Βέροια και όλος ο συρφετός του φασισμού που υπάρχει στην Καλαμαριά και στη Νάουσα. Με ενοχλεί όταν η παραβατική συμπεριφορά ενός πρόσφυγα-μετανάστη γίνεται πρωτοσέλιδο και αναπαράγεται συνεχώς. Όταν η βία, οι καβγάδες, οι κλοπές και οι φόνοι είναι στη συντριπτική τους πλειονότητα προνόμιο των Ελληναράδων. Μέχρι στιγμής, λοιπόν, δεν έχει αλλοιωθεί ο πολιτισμός μας. Τουλάχιστον όχι από τους μουσουλμάνους. Από τους Ελληνάρες σίγουρα. Βρίστε με ελεύθερα! Ποσώς με ενδιαφέρει!».