Η Τουρκία βρίσκεται σε συνομιλίες με το Ηνωμένο Βασίλειο για ένα εξοπλιστικό πακέτο πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων που περιλαμβάνει κατ' εκτίμηση 24-48 μαχητικά αεροσκάφη Eurofighter Typhoon, γράφει το Forbes.
Οι συνομιλίες αυτές έρχονται ως αντιστάθμισμα του «παγώματος» των F-16 από πλευράς αμερικανικού Κογκρέσου. «Η τουρκική Πολεμική Αεροπορία πιθανότατα θα καλωσόριζε την απόκτηση του Eurofighter για διάφορους λόγους» αναφέρει το Forbes.
Τι προβλέπει η προτεινόμενη συμφωνία
Καταρχήν σύμφωνα με το Middle East Eye, το οποίο επικαλείται το Forbes, η προτεινόμενη συμφωνία αποτιμάται σε πάνω από 10 δισεκατομμύρια δολάρια και περιλαμβάνει επίσης μεταφορικά αεροσκάφη C-130J Hercules, φρεγάτες Type 23 και νέους κινητήρες για τα αμερικανικής κατασκευής άρματα μάχης M60 της Τουρκίας.
Η Τουρκία θα μπορούσε με προηγμένα Eurofighters να αποδείξει στις Ηνωμένες Πολιτείες ότι έχει εναλλακτικές λύσεις έναντι των F-16, γράφει το Forbes, και συμπληρώνει πως δεν είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία εξετάζει το ενδεχόμενο αγοράς εναλλακτικών αεροσκαφών, συμπεριλαμβανομένου του Eurofighter, το οποίο το Λονδίνο επιθυμεί διακαώς να πουλήσει στην Άγκυρα.
Οι ενστάσεις για τα Eurofighter
Κατά πόσο όμως θα εξυπηρετούσε την Τουρκία μια τέτοια συμφωνία σε εξοπλιστικό επίπεδο; Ήδη δεν είναι λίγοι οι Τούρκοι αναλυτές και απόστρατοι που εκφράζουν σοβαρές ενστάσεις στο ενδεχόμενο μιας τέτοιας αγοράς.
Πρώτον, βασικό επιχείρημα είναι πως μια πιθανή απόκτηση Eurofighter από την Τουρκία θα μπορούσε να είναι δύσκολη, καθώς θα απαιτούσε πολλές τεχνικές προσαρμογές και εκπαίδευση στο πλαίσιο των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.
Δεύτερον, η απόκτηση από την Τουρκία του Eurofighter, δεν είναι τόσο απλή. Το μαχητικό παράγεται από κοινοπραξία του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γερμανίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας, κατά συνέπεια μια πιθανή αγορά θα εξαρτηθεί από την έγκριση των άλλων τριών χωρών.
Τρίτον, η πιθανή αγορά αεροσκαφών Eurofighter Typhoon και φρεγατών Type 23 από την Αγγλία «σκοντάφτει» και σε ένα άλλο εμπόδιο. Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι επαΐοντες, οι οποίοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου υποστηρίζοντας πως η τουρκική και η αγγλοσαξονική γεωπολιτική βρίσκονται σε σημείο σύγκρουσης. Θεωρούν δε την Αγγλία «δορυφόρο» των ΗΠΑ. Κατά συνέπειαν χαρακτηρίζουν εξαιρετικά επικίνδυνο οποιοδήποτε deal όπλων με τη Βρετανία, την οποία μπορεί να βρουν απέναντί τους στο μέλλον.
Η τουρκική τακτική
Το Forbes συνεχίζει σημειώνοντας πως τα τελευταία χρόνια, Τούρκοι αξιωματούχοι έχουν προτείνει η χώρα να στραφεί στη Ρωσία για μαχητικά αεροσκάφη Su-35. Λίγο περισσότερο από μια εβδομάδα πριν η Τουρκία ζητήσει για πρώτη φορά τη συμφωνία για τα F-16 τον Οκτώβριο του 2021, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συναντήθηκε με τον Ρώσο ομόλογό του Βλαντιμίρ Πούτιν και συζήτησαν τη συνεργασία για την κατασκευή κινητήρων αεριωθούμενων αεροσκαφών, πολεμικών πλοίων, ακόμη και υποβρυχίων. Το αίτημα για τα F-16 σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα μετά από αυτή τη συνάντηση μπορεί κάλλιστα να ήταν ο τρόπος του Ερντογάν για να δείξει ότι είχε κι άλλες εναλλακτικές λύσεις εάν οι ΗΠΑ αρνούνταν το αίτημά του, λέει το άρθρο του Forbes.
Μπορεί όμως στα αλήθεια η Τουρκία να πάρει Su-35; Είναι μάλλον απίθανο να αποκτήσει ένα ρωσικό αεροσκάφος κυρίως για προφανείς τεχνικές δυσκολίες όπως η ενσωμάτωση πυρομαχικών του ΝΑΤΟ σε αεροσκάφη ρωσικής κατασκευής.
Πάγια τακτική αραβικών κρατών
Στο δημοσίευμα του Forbes πάντως υπογραμμίζεται πως η Τουρκία δεν είναι η μόνη χώρα της Μέσης Ανατολής που χρησιμοποιεί τέτοιες διαπραγματευτικές τακτικές.
Υπενθυμίζεται πως το 1998, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) εξασφάλισαν μια συμφωνία-ορόσημο για 80 F-16 Block 60s, την πιο προηγμένη παραλλαγή του μαχητικού που είχε κατασκευαστεί ποτέ μέχρι εκείνη την εποχή και η οποία παραλλαγή ήταν ακόμη πιο προηγμένη κι από εκείνα που πετούσε η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ. Το προηγούμενο έτος, το Αμπού Ντάμπι αγόρασε 30 αεροσκάφη Mirage 2000-9 από τη Γαλλία, σηματοδοτώντας σαφώς ότι είχε άλλες βιώσιμες επιλογές εάν οι ΗΠΑ δεν προχωρούσαν στη συμφωνία για τα F-16. Πολλοί πιστεύουν ότι πρόσφατα προσπάθησε να επαναλάβει αυτή τη στρατηγική με τη συμφωνία για τα F-35 που έθεσε στο τραπέζι η κυβέρνηση Τραμπ. Το Άμπου Ντάμπι ανέστειλε αυτή τη συμφωνία, επικαλούμενο «επαχθείς» αμερικανικές προϋποθέσεις, και στη συνέχεια υπέγραψε γρήγορα μια τεράστια συμφωνία με τη Γαλλία για 80 Dassault Rafales 4,5 γενιάς τον Δεκέμβριο του 2021.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, η κυβέρνηση Κάρτερ τέθηκε υπό έλεγχο για μια συμφωνία πώλησης 60 F-15 Eagles στη Σαουδική Αραβία, τη μεγαλύτερη συμφωνία όπλων του είδους της προς το βασίλειο για εκείνη την εποχή. Για να αποδείξει δημοσίως ότι είχε εναλλακτικές λύσεις, το Ριάντ ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με τη γαλλική κυβέρνηση για μια πιθανή πώληση αεροσκαφών Dassault Mirage F1. Σε αντίθεση με τα Εμιράτα, ωστόσο, οι Σαουδάραβες δεν αγόρασαν τελικά ποτέ γαλλικά αεροσκάφη.
Προσωρινή λύση αν δεν πάρει τα F-16
Το δημοσίευμα του Forbes καταλήγει σημειώνοντας πως δεν έχει ακόμη αποδειχθεί αν η Τουρκία ακολουθήσει την οδό των Εμιράτων ή της Σαουδικής Αραβίας. Ωστόσο διευκρινίζεται πως αν το Κογκρέσο παραμείνει αμετακίνητο και μπλοκάρει επ' αόριστον τη συμφωνία για τα F-16, η Άγκυρα ίσως έχει λίγες επιλογές και θα πρέπει να στραφεί στη Βρετανία για τα Eurofighter.
Αυτά τα αεροσκάφη θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως προσωρινά μαχητικά μέχρι η Τουρκία είτε να αποκτήσει είτε να αναπτύξει ένα αεροσκάφος πέμπτης γενιάς κάποια στιγμή μέσα στην επόμενη δεκαετία, γράφει το Forbes. Θα ήταν πάντως αξιοσημείωτο αν η Τουρκία επιλέξει κάποια μεταχειρισμένα Eurofighter προκειμένου να παραλάβει τα αεροσκάφη νωρίτερα, ειδικά από τη στιγμή που ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χ. Ακάρ έχει προηγουμένως χλευάσει την Ελλάδα για την αγορά μεταχειρισμένων Rafales από τη γαλλική πολεμική αεροπορία.
Ακόμη και αν η Άγκυρα κερδίσει την έγκριση για τη συμφωνία των F-16, μπορεί να προχωρήσει στην απόκτηση του Eurofighter, επιμένει το Forbes. Η λογική της μπορεί να είναι ότι τα νέα F-16 και τα κιτ εκσυγχρονισμού είναι απαραίτητα για να διατηρήσει τον στόλο των 270 αεροσκαφών της σε επάρκεια, ενώ τα Eurofighter είναι απαραίτητα για να αντιστοιχίσουν την πρόσφατη απόκτηση 24 Rafales από την Ελλάδα.
Η απόκτηση 24-48 Eurofighter θα ήταν επίσης μια ιδανική λύση για την αντικατάσταση των παλαιότερων F-4 Phantom της Τουρκίας, λέει το Forbes. Η Τουρκία διαθέτει σήμερα περίπου 30 αναβαθμισμένα F-4E Terminator 2020. Όπως υποδηλώνει το όνομα, η Τουρκία αρχικά οραματιζόταν να πετούν μέχρι το 2020, για αυτό και ανέθεσε στο Ισραήλ την αναβάθμισή τους στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Ωστόσο, παραμένουν σε υπηρεσία ακόμη αφότου υ απαγορεύτηκε στην Τουρκία να αγοράσει μαχητικά stealth πέμπτης γενιάς F-35 Lightning II μετά την απόκτηση προηγμένων ρωσικών πυραυλικών συστημάτων αεράμυνας S-400 το 2019.