Όσο ο Ντόναλντ Τραμπ επιμένει να κατηγορεί την Κίνα ή το Μεξικό για τη μείωση των θέσεων εργασίας στις ΗΠΑ και εξακολουθεί να αναφέρει διαρκώς πως θέλει περισσότερα προϊόντα που κατασκευάζονται από τους εργαζομένους της χώρας, τα φωτεινά μυαλά των επιχειρήσεων και της τεχνολογίας βρίσκονται ένα βήμα πιο μπροστά και διαμορφώνουν μια τελείως διαφορετική άποψη για την κρίση. Το πρόβλημα ,σύμφωνα με τη δική τους άποψη, δεν είναι τελικά το πού γίνεται η κατασκευή ή πόσο μεγάλη είναι η ποσότητα, αλλά ποιος - η για την ακρίβεια τι- είναι στη γραμμή παραγωγής.
Τα ρομπότ είναι η κορυφαία, μακροπρόθεσμη απειλή για την απασχόληση και τους μισθούς, και ο Μπιλ Γκειτς είναι ένας από τους ηγέτες του χώρου που το αντιλαμβάνεται και έχει σχέδιο για το πώς αυτό μπορεί να αλλάξει σταδιακά.
Σε συνέντευξή του στο Quartz, o συν-ιδρυτής της Microsoft και πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, υποδεικνύει ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να φορολογήσει τις εταιρείες που αντικαθιστούν το ανθρώπινο δυναμικό με αυτοματισμό , προκειμένου να χρηματοδοτήσει την επαγγελματική κατάρτιση και άλλα είδη απασχόλησης για τους εκτοπισμένους εργαζόμενους.
Αυτό θα πρέπει να γίνει σε τομείς εργασίας όπου τα ρομπότ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τους ανθρώπους, όπως η φροντίδα των παιδιών ή των ηλικιωμένων. «Αυτή τη στιγμή, αν ένας εργαζόμενος κάνει, ας πούμε, εργασία αξίας 50.000 δολαρίων σε ένα εργοστάσιο, το εισόδημα αυτό φορολογείται», λέει ο Γκέιτς και σημειώνει πως δεν ισχύει το ίδιο για τα ρομπότ. Αυτή η πρόταση έχει σίγουρα ενδιαφέρον αν αναλογιστεί κανείς πως ουσιαστικά προέρχεται δια στόματος ενός από τους κορυφαίους «παίκτες» στην τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης.
Η αύξηση του επιπέδου φορολογίας στις επιχειρήσεις με ρομπότ στη γραμμή παραγωγής θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει στο να επιβραδυνθεί η ταχύτητα της αυτοματοποίηση επιτρέποντας στις εταιρείες να διαχειρίζονται την μετατόπιση θέσεων εργασίας σε αποθήκες και σε άλλους τομείς.
Κατά την πρόταση του Γκέιτς, η φορολογία στις επιχειρήσεις με ρομπότ θα χρηματοδοτήσει επίσης μια σημαντική αναδιανομή του πλούτου, αντισταθμίζοντας την τάση συσσώρευσης εσόδων στο κεφάλαιο. «Αν θέλετε να κάνετε κάτι για την ανισότητα, ένα μεγάλο μέρος της περίσσειας εργασίας θα πρέπει να βοηθήσει τους ανθρώπους που έχουν χαμηλότερα εισοδήματα», λέει ο Γκέιτς. «Και έτσι αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να ενισχύσετε τις κοινωνικές υπηρεσίες για τους ηλικιωμένους και τα άτομα με αναπηρία, αλλά και τον τομέα της εκπαίδευσης», προσθέτει. «Όλες αυτές είναι θέσεις όπου η ανθρώπινη ευαισθησία και κατανόηση είναι ακόμα πολύ μοναδικές. Και ακόμα αντιμετωπίζουμε μια τεράστια έλλειψη ανθρώπων που απαιτούνται για την βοήθεια που χρειάζονται οι άλλοι», αναφέρει.
«Είναι πραγματικά κακό, αν οι άνθρωποι έχουν συνολικά περισσότερο φόβο από ενθουσιασμό για όσα η καινοτομία πρόκειται να κάνει. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα σχηματίσουν θετική άποψη για όσα έχουν επιτευχθεί, Η φορολογία είναι σίγουρα ένας καλύτερος τρόπος για να το χειριστούμε από το πάμε σε απαγόρευση ορισμένων στοιχείων», καταλήγει ο Γκέιτς.