Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Χρίστος Ριγανάς: «Η κάνναβη είναι η καλύτερη νοσοκόμα»

Είναι 18 χρόνια τώρα οροθετικός. Άλλα τόσα βρίσκεται στο στόχαστρο των Αρχών και μπαινοβγαίνει στις φυλακές επειδή προμηθεύεται, καλλιεργεί και χρησιμοποιεί την κάνναβη ως φάρμακο, όπως κάνουν ήδη νόμιμα χιλιάδες άλλοι πάσχοντες σε Ευρώπη και Αμερική. Πρόσφατα, συνελήφθη πάλι στην πατρίδα του, την Κέρκυρα, και αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους χάρη σε μια ευρεία κινητοποίηση ανθρώπων που πιστεύουν ότι έφτασε επιτέλους ο καιρός ώστε η κάνναβη να αναγνωριστεί ως αυτό που είναι καταρχάς, ένα βοτάνι θεραπευτικό. Αυτή είναι η ιστορία του.

Χρίστος Ριγανάς: «Η κάνναβη είναι η καλύτερη νοσοκόμα»


Διαγνώστηκα οροθετικός το '96, το πήρα όμως εξαρχής ψύχραιμα, είπα «ό,τι έγινε, έγινε, κύριέ μου, απλώς τώρα πια πρέπει να προσέχουμε τις επαφές μας και την υγεία μας...». Όντας ήδη χρήστης, είχα διαβάσει αρκετά πράγματα για τις θεραπευτικές και αναλγητικές ιδιότητες της κάνναβης και στη δική μου περίπτωση. Ο γιατρός μου ο ίδιος συγκατένευσε, ανεπίσημα βέβαια. Ξεκίνησα, λοιπόν, αρχικά να προμηθεύομαι και σύντομα να καλλιεργώ κάνναβη στο σπίτι μου, στην Κέρκυρα, για ιδία χρήση. Δεν με ενδιέφερε το χρηματικό όφελος, λιτά ζω, δεν πουλάω φρούτα πια στις λαϊκές, όπως παλιά, αλλά έχω, ευτυχώς, ένα στοιχειώδες σταθερό εισόδημα – οπότε, το έκανα αποκλειστικά για λόγους υγείας. Δεν είναι μόνο τα ακριβά φάρμακα που γλιτώνεις, ξέρεις, είναι και τα χρήματα που δεν πάνε στο λαθρεμπόριο. Η κάνναβη είναι, λένε, η καλύτερη γκόμενα. Εγώ θα συμπλήρωνα πως είναι, επιπλέον, η καλύτερη νοσοκόμα!


Η οικογένειά μου, συντηρητικών αρχών, αρχικά δίστασε, έπειτα όμως στήριξε αυτή μου την πρωτοβουλία. Με τους γείτονες, φίλους, συντοπίτες δεν έχω κανένα πρόβλημα – δεν είναι τελικά τόσο δύσκολο να εξασφαλίσεις την κοινωνική συγκατάβαση, αρκεί να υπάρχει σωστή ενημέρωση και κατανόηση. Όσο για την ασθένεια, δεκαοκτώ χρόνια μετά δεν έχω παρουσιάσει κανένα σύμπτωμα – δεν λέω ότι αυτό έγινε χάρη στην κάνναβη, υπάρχουν, ως γνωστόν, και οι ασυμπτωματικοί ασθενείς, όμως οι εξετάσεις δείχνουν σταθερό ιικό φορτίο και λευκοσώματα CD4. Δεκάδες γιατροί με έχουν δει στο Συγγρού και αλλού, αρκετοί μάλιστα ενδιαφέρονται να με παρακολουθούν στενότερα. Μόνο όταν με χώνουν μέσα πέφτει το ανοσοποιητικό μου!

Mπορώ να πω ότι οι ανακριτές, οι δικαστές, ακόμα και οι αστυνομικοί της Δίωξης έδειξαν κατανόηση όταν είδαν ότι διεκδικώ θαρραλέα το δικαίωμα στην υγεία μου, να τους προσκομίζω στοιχεία που αποδείκνυαν τις ευεργετικές ιδιότητες του φυτού και να τους ζητώ να με «ανακρίνουν» όσο θέλουν πάνω σε αυτό... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν / LIFO


Έχω προσαχθεί δεκάδες φορές κι έχω τέσσερις κανονικές προφυλακίσεις από το '97. Οι τρεις ήταν για λίγους μήνες, την τελευταία όμως, οπότε συνελήφθηκα και δικάστηκα στον Βόλο, όπου είχα πάει να προμηθευτώ το φάρμακό μου, εφόσον υπήρχε έλλειψη στο νησί και δέντρα δεν είχα φυτέψει εκείνη τη χρονιά (2006), με χώσανε μέσα τρία χρόνια. Με εξαίρεση τη φορά εκείνη, μπορώ να πω ότι οι ανακριτές, οι δικαστές, ακόμα και οι αστυνομικοί της Δίωξης έδειξαν κατανόηση όταν είδαν ότι διεκδικώ θαρραλέα το δικαίωμα στην υγεία μου, να τους προσκομίζω στοιχεία που αποδείκνυαν τις ευεργετικές ιδιότητες του φυτού και να τους ζητώ να με «ανακρίνουν» όσο θέλουν πάνω σε αυτό. Η ειλικρίνεια, η αξιοπρέπεια και ο αυτοσεβασμός μου τους αφόπλιζαν – υπήρχαν αστυνομικοί που δάκρυζαν όταν ανακάλυπταν ότι πάλι εμένα καταδίωκαν. Τον Ιούνιο που με συνέλαβαν ξανά για καλλιέργεια στην Κέρκυρα –κάποιος ρουφιάνος τούς το πρόλαβε πάλι– πήγα στον ανακριτή μαζί με ένα αφιέρωμα του περιοδικού «Science Illustrated» στο φαρμακευτικό χασίς και το σχετικό υπόμνημα από τις Πλειάδες/Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – την επόμενη σκέφτομαι να τους πάω το «Ίαμα Κάνναβη» του Οικονομόπουλου! Αλλά και τους δικαστές τους έχω καλέσει να τους φιλοξενήσω σπίτι μου όσο θέλουν, ώστε να δουν με τα ίδια τους τα μάτια τι κάνω τη φούντα που καλλιεργώ! Γιατί, βέβαια, θα συνεχίσω, το έχω δηλώσει ξεκάθαρα.


Ο Μεταξάς έκανε πταίσμα την κατοχή και χρήση, η χούντα πλημμέλημα και ήρθε μετά ο Παπανδρέου το '87 να το κάνει κακούργημα. Ύστερα άρχισαν να κυριαρχούν στην αγορά η αλβανική φούντα και η ηρωίνη Σκοπίων και Τουρκίας. Βγήκε και ο Βαγγέλης ο Γιαννόπουλος το '97 και αντέδρασε στην πρόταση του ΓΑΠ για αποποινικοποίηση της κάνναβης, λέγοντας «θα γεμίσουμε ναρκωτεκέδες», κι εκείνος γέμισε τον τόπο με ΟΚΑΝΑ. Έχω προκαλέσει αστυνομικούς της Δίωξης να βγουν και να πουν στον κόσμο την αλήθεια, ότι εφαρμόζουν αποτυχημένους νόμους που καταστρέφουν ζωές. Αν μιλήσεις με συνταξιούχους ένστολους θα σ' το παραδεχτούν ανοιχτά, εκείνοι πρέπει να πάρουν την πρωτοβουλία. Στο μεταξύ, ο νόμος που ευνοεί όσους υπόδικους χρήστες ή «βαποράκια» δίνουν πληροφορίες στις Αρχές, ευνοεί όσο τίποτε τη ρουφιανιά... Τι αποκόμισα όλα αυτά τα χρόνια από τα τραβήγματά μου με τις Αρχές; Πολλά έξοδα, πολλή ταλαιπωρία αλλά και πολύ γέλιο! Θα κάτσω να τα γράψω κάποια στιγμή, ώστε να πάψω να είμαι εγώ το φαινόμενο...


Τι να σου πω για την εμπειρία μου στις φυλακές, αυτό είναι βιβλίο από μόνο του. Άσ' τα να πάνε! Πάντα, βέβαια, λόγω της ασθένειάς μου, κατέληγα στον Άγιο Παύλο, το νοσοκομείο των κρατουμένων, που ο Θεός να το κάνει τέτοιο! Σημασία έχει ότι έχω πληρώσει πανάκριβα στο ελληνικό κράτος ένα θεραπευτικό βοτάνι που δεν κοστίζει τίποτα, αν το καλλιεργείς. Έξοδα δικηγόρων, παράβολα κ.λπ. χρειάζεσαι κάπου 1.500-2.000 ευρώ τη φορά, ένας φτωχός άνθρωπος θα τα είχε παίξει. Εγώ είχα, επιπλέον, την τύχη να αναλάβουν τις τελευταίες μου δίκες κινηματικοί δικηγόροι, η Ηλέκτρα-Λήδα Κούτρα και ο Διονύσης Νικομάνης, τιμής ένεκεν. Πόσο πια θα βαστήξει αυτή η υποκρισία; Ως πότε θα καταστρέφονται ζωές, ως πότε θα πλουτίζει το κύκλωμα που έχει στηθεί γύρω από το λαθρεμπόριο; Η αλήθεια είναι η καλύτερη πρόληψη, η ασθένεια δεν γνωρίζει τάξεις, ούτε σύνορα, το ίδιο και η κάνναβη. Λένε κάποιοι «καλά, αυτοί θέλουν νομιμοποίηση τάχα για ιατρικούς λόγους, για να μαστουρώνουν ελεύθερα». Πόσο ανόητοι είναι! Ακόμα και «πότης» να είσαι, άμα βρίσκεσαι έξω από τον χορό, που λένε, δεν αντιλαμβάνεσαι πόσο μπορεί να ανακουφίσει έναν άνθρωπο που υποφέρει η χρήση του φυτού...

Έχω απέραντη διάθεση για ζωή, κακία δεν κρατώ σε κανέναν, αγαπώ ακόμα κι εκείνους που με συνέλαβαν, με καταδίκασαν ή με ταλαιπώρησαν γενικώς... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν / LIFO

Αυτήν τη στιγμή η χορήγηση κάνναβης για θεραπευτικούς σκοπούς επιτρέπεται σε δεκάδες ευρωπαϊκές χώρες και αμερικανικές Πολιτείες, στον Καναδά, το Ισραήλ... Υπάρχουν ήδη στην Ευρώπη πάνω από χίλιες ιδιωτικές λέσχες κάνναβης, απ' όπου μπορεί κάποιος ασθενής να προμηθευτεί το φάρμακό του. Ακόμα και στην Κύπρο, παραγωγός που διέθετε άδεια καλλιέργειας κλωστικής κάνναβης μαζί με ασθενείς που πριν πήγαιναν στο Ισραήλ πιέζουν για να επιτραπεί κι εκεί. Είναι, επιτέλους, καιρός να γίνει αυτό και στην Ελλάδα, όπου ούτε καν η διάθεση παρασκευασμάτων φαρμακευτικής μαριχουάνας (Μarinol, Sativex) δεν επιτρέπεται. Δεν είμαι μόνο εγώ. Δεκάδες ασθενείς που πάσχουν από καρκίνο, AIDS, προστάτη, σκλήρυνση κατά πλάκας και άλλα βαριά νοσήματα είναι ήδη έτοιμοι να βγουν και να διεκδικήσουν δημόσια το δικαίωμα στο φάρμακό τους. Ανάμεσά τους ο φίλος Κωνσταντίνος Σύρος, αξιοσέβαστος επιχειρηματίας, οικογενειάρχης και ανάπηρος από ατύχημα, που συνελήφθη τον Σεπτέμβριο στο Ξυλόκαστρο για καλλιέργεια και περιμένει δικάσιμο. Θα τον στιγματίσουν κι αυτόν επειδή θέλει απλώς να μην πονάει; Στο μεταξύ, πάντοτε σου κολλάνε από κοντά και μια κατηγορία για διακίνηση, έτσι, να σου βρίσκεται! Όταν η διεκδίκησή μας πάρει δημοσιότητα, σίγουρα θα βρεθούν πολύ περισσότεροι να τη συνδράμουν. Ήδη σκεπτόμαστε να ετοιμάσουμε ένα ενημερωτικό βιντεάκι...

Έχω απέραντη διάθεση για ζωή, κακία δεν κρατώ σε κανέναν, αγαπώ ακόμα κι εκείνους που με συνέλαβαν, με καταδίκασαν ή με ταλαιπώρησαν γενικώς. Δεν θα ήμουν καν κάποια ενδιαφέρουσα περίπτωση αν ζούσα σε μία από τις πολλές χώρες της Ευρώπης όπου η κάνναβη αντιμετωπίζεται πια ως φάρμακο. Να σταματήσει μόνο αυτό το σύγχρονο «παιδομάζωμα» χρηστών επιθυμώ, πόσο μάλλον όταν η χρήση γίνεται για λόγους υγείας, τίποτε άλλο.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ