Πόσο περφεξιονισμό να αντέξει κανείς, ειδικά αν είναι τσίτσιδος, προκλητικός και σεξουαλικά ανεξάντλητος;
Είναι σε άπαντες ξεκάθαρο ότι είχα την κυρία της φωτογραφίας στο μυαλό μου, έτσι δεν είναι;
Καλώς, συνεχίζω.
Δεν είναι λίγοι -ανάμεσα στους οποίος και εγώ- εκείνοι που αποδίδουν στο γυμνό αποχρώσες ενδείξεις επαναστατικότητας, μια νίκη επί του θρησκευτικού πουριτανισμού, ο οποίος απέδιδε στο άνευ ιματίων σώμα αρνητικές έννοιες και περιορισμούς.
Όχι, μην τα ισοπεδώνεις όλα, δεν ταυτίζω τον Ernesto (Che) Guevara με την Σάσα Μπάστα! Ακόμα και ο πιο μπαρουτοκαπνισμένος ξενύχτης θα απέφευγε μια τέτοια αμετροεπή σκέψη.
Οι θρησκείες, ακόμα και ο ΠΑΟΚ, έχουν σαν βασικό άλλοθι ύπαρξης, την υπόσχεση μιας μεταθανάτιας ζωής. Στην περίπτωση όμως αυτή, αν στον παρανομαστή του κλάσματος αντί για τα επίγεια χρόνια που σου αντιστοιχούν βάλεις έναν αριθμό άπειρα μεγάλο, όσο και η μεταθανάτια ζωή, τότε η αξία του κλάσματος γίνεται όλο και πιο μικρή. Άλλη η αξία 5 χρόνων όταν διαιρεθούν με το 80 και άλλο με το 1.235.467. Κάνε την πράξη και θα δεις!
Συνεπώς, οι θρησκείες απαξιώνουν την παρούσα ζωή. Δεν θα ήταν, άλλωστε, ιδιαίτερα εύκολο να πείσουν, ότι υπάρχει μεταθανάτια ζωή, στην οποία οι άνθρωποι θα μπορούσαν, εκτός από τις ψυχές τους- το μόνο που αξίζει σύμφωνα με αυτές από την παρούσα ζωή- να πάρουν μαζί τους και τα κορμιά τους. Θα είχαν μεγάλο πρόβλημα να βρουν λύση στο πως θα συνέβαινε!
Τους βολεύει βέβαια πως οι περισσότεροι τα τινάζουμε αρκετά φθαρμένοι -με κυτταρίτιδα, τερηδόνα, ρυτίδες- για να επιθυμούμε να κουβαλήσουμε σε μελλοντικούς κόσμους, αυτό που καταλήξαμε να είμαστε.
Φανταστείτε τι μπάχαλο θα γινόταν, αν ο πάσα εις, εκμεταλλευόμενος την «δυνατότητα» της μεταφοράς της ύλης, στη μεταθανάτια ζωή, εκτός από το σώμα του, κουβαλούσε τις γόβες του, τα σεντόνια του, ταψιά με δίπλες της μάνας του αλλά και γαλακτομπούρεκα. Ένα είναι βέβαιο, θα γεμίζαμε τον παράδεισο καρεδάκια. Υπάρχει γριά που δεν θα έπαιρνε μαζί της τα καρεδάκια της;
Τέλος πάντων, ένα είναι το βέβαιο, οι θρησκείες και κατ' επέκταση ο πολιτισμός, προσπάθησε να βάλει στο περιθώριο την ύλη και κατ' επέκταση το σώμα.
«Φρόντιζε την ψυχή σου. Η ύλη είναι υποδεέστερη. Απαλλάξου από αυτήν. Σιγά μην θέλεις να κουβαλάς το σώμα σου στον άλλο κόσμο που θα πας», πρέσβευαν οι περισσότερες θρησκείες οι οποίες και είναι σημαντικοί πυλώνες διαμόρφωσης.
Ένα θα σου πω! Ξέρεις γιατί οι μέρες είναι επτά;
Γιατί τόσες χρειάστηκε ο Θεός να φτιάξει τον κόσμο!
Πολλοί ήταν, λοιπόν, εκείνοι που είδαν στην μόδα του γυμνού, ένα αποφασιστικό βήμα προς την κατάλυση κάποιων κραταιών taboo. Η ιερότερη μορφή της ύλης, αυτή του σώματος που μας εμπεριέχει, απαιτούσε να επιβληθεί σαν αξία.
Όταν, όμως, το γυμνό αποκαλύπτεται έρχονται στην επιφάνεια και άλλες επιμελώς αποσιωπημένες πτυχές της επίγειας ζωής. Ένα σώμα για να υπάρχει χρειάζεται φαγητό, σπίτι, γιατρούς, ξεκούραση.
Βέβαια, εσύ θα μου πεις πως το γυμνό υπήρξε από αρχαιοτάτων θέμα στην τέχνη:
«Καλά ρε zoetic, τους Κούρους και τις μπαμπάτσικες μορφές της Αναγέννησης, γιατί τους σνομπάρεις;»
Εγώ, προβοκάτορα, ομιλώ για το σεξουαλικά προβαλλόμενο πρότυπο, για το γυμνό που εμπνέει τα-ρα-χή, που αποτελεί ερωτική πρόταση. Ξεχνάς πως άπαντες οι Κούροι ήτο ευνουχισμένοι και οι κυρίες της Αναγέννησης, πιο ντε καυλέ και από την Angela Dorothea Merkel;
Πάλι την σκαπούλαρα, ας το γιορτάσουμε!
Γδυθείτε. Το γυμνό είναι καλό πράγμα. Βγείτε, λοιπόν, όλοι ξεβράκωτοι στους δρόμους για μια χωρίς όρια αυτοκρατορία των naked ανθρώπων!
Θεία Χάιδω, εσύ, που πας;
Η ένστασή μου αφορά την παραφθορά του βασικού concept. Σήμερα, δεν βλέπουμε γυμνό αλλά σεξουαλικό περφεξιονισμό, δεν μας αφορά το σώμα αλλά η πιο εξιδανικευμένη και ωραιοπαθής του εκδοχή.
Ο πολιτισμός μας βρέθηκε ξαφνικά αντιμέτωπος με αγρατσούνιστα, αειθαλή «κτήνη», κυρίως γυναίκες, που έμοιαζαν πιο δυναμικές από τις Αμαζόνες, πιο θελκτικές από τις Σειρήνες, πιο όμορφες από την Σαντορίνη!
Niet, no, jamais!
Αυτές οι μορφές δεν υφίστανται, αποτελούν φευγαλέες, καδραρισμένες αποτυπώσεις μιας υπερβολής.
Οι γυμνές υπέρκομψες, αθλητικές και υγιείς γυναίκες που επιδεικνύονται, δίχως λόγο και αφορμή, έχουν βαφτεί, φωτιστεί, ποζάρει και κατόπιν διορθωθεί, από ένα επιτελείο μηχανικών της ομορφιάς.
Αυτές οι γυναίκες, όχι μόνο δεν υπάρχουν αλλά κάνουν και εμάς τις πραγματικές, που ζούμε δίπλα σου, να μοιάζουμε ενοχλητικά ατελείς, ανεπαρκείς για να ανταποκριθούμε στις επιθυμίες σου, πρόστυχο πλάσμα!
Τα μοντέλα των αψεγάδιαστων γυναικών θυμίζουν τα ζώα του τσίρκου τα οποία είναι αποστειρωμένα, καθαρά, χτενισμένα με λιμαρισμένα νύχια και κάνουν κωλοτούμπες κατόπιν υποδείξεως. Λοιπόν, άκουσε κάτι, τέτοια λιοντάρια δεν υπάρχουν!
Μια από τα ίδια και με τις γυναίκες. Όταν πας μέχρι το περίπτερο, μην έχεις την απαίτηση η γειτόνισσα να φορά δωδεκάποντα, να είναι καυλωμένη σαν νύφη και γδυμένη σαν πόρνη.
Θα μείνεις μαγκούφης!