Ένα έργο που είδα τις προάλλες, στους τοίχους του MET ήταν η φωτογραφική κάλυψη μιας εκ των πιο πολυσυζητημένων περφόρμανς όλων των εποχών.
Και την φωτογράφησα.
Vito Acconci - Φωτογραφίες από την performance που έκανε στην Sonnabend Gallery στο SoHo της Ν. Υόρκης, το 1972. Είχε τίτλο Seedbed.
Οι επισκέπτες δεν μπορούσν να τον δουν, αλλά ο καλλιτέχνης ήταν παρών στην έκθεση, κρυμμένος κάτω απ' το επιπλέον ξύλινο πάτωμα, τη ράμπα στην οποία περπατούσε ο κόσμος, και κοιτούσε το άδειο δωμάτιο, προσπαθώντας να καταλάβει πού είναι η τέχνη.
Ο Acconci κρυμμένος κάτω απ' τα ξύλα αυνανιζόταν, αφηγούμενος δυνατά τις φαντασιώσεις του, που σχετίζονταν με την κίνηση των επισκεπτών από πάνω του. Η φωνή του ακουγόταν απ' τα ηχεία της γκαλερί: "Είσαι στα αριστερά μου, και απομακρύνεσαι, κολλάω το σώμα μου πάνω σου και σε στριμώχνω στη γωνία... Σκύβεις το κεφάλι σου πάνω μου... πιέζω τα μάτια μου στα μαλλιά σου..."
Το Seedbed ήταν ένα έργο που -πέρα απ' τους πικάντικους συνειρμούς που προσέφερε στη Νέα Υόρκη των '70ς, μια πόλυ που διψούσε για εικαστικά σκάνδαλα- άλλαξε την ίδια την αντίληψη της περφόρμανς αρτ.
Μεταμορφώνοντας τον άδειο χώρο της γκαλερί, με ελάχιστες παραμβάσεις, ο Acconci κατέφερε να δημιουργήσει μια κοντινή, σχεδόν προσωπική σχέση του θεατή και του καλλιτέχνη, παρ' ό,τι παρέμεναν αόρατοι ο ένας στον άλλον...
Ψάχνοντας κι άλλο για τον καλλιτέχνη βρήκα ότι το μεσαίο του όνομα είναι Hannibal, ότι είναι εν ζωή (74 ετών) και πως συνεχίζει να ζει στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης όπου και γεννήθηκε. Οι κριτικοί τονίζουν τον έντονο ναρκισσισμό της πρώιμης δουλειά του - τα τελευταία χρόνια ασχολείται με την ψηφιακή τέχνη εξετάζοντας τα όρια του ιδιωτικού και του δημόσιου χώρου.