Ο Χρήστος Σιμαρδάνης είναι ένας καλός και αξιοπρεπής επειδή έτσι είναι σαν άνθρωπος. Όχι επειδή έκανε come out, μετά το μετάνιωσε κι έκτοτε είπε (χωρίς να είναι φυσικά αυτός ο σκοπός του) όσα θέλουν να ακούσουν οι συντηρητικοί στρέιτ και οι χρυσαυγίτες.
Θεωρώ μεγάλο πισωγύρισμα το ότι λέει «γιατί να είμαι περήφανος για όσα κάνω στο κρεβάτι μου;», γιατί κανένας δεν του είπε να είναι περήφανος γι' αυτό και κανένας δεν είναι περήφανος για αυτό έτσι κι αλλιώς. Με τη φράση του συνδύασε δύο λανθασμένα κλισέ: Πρώτο ότι το ότι οι γκέι είναι περήφανοι μόνο για αυτό που είναι (ενώ έχουμε εξηγήσει χίλιες φορές ότι άλλοι είναι οι λόγοι κι ότι στο Pride γιορτάζουμε κάτι πολύ συγκεκριμένο). Δεύτερο ότι το να είσαι στρέιτ ή γκέι αφορά μόνο το κρεβάτι σου ενώ γνωρίζουμε πως -ορθώς- κανένας στρέιτ δεν καταπιέστηκε ή κρύφτηκε στην κρεβατοκάμαρά του ή απέκρυψε την ταυτότητά του ή δέχτηκε να έχει λιγότερα δικαιώματα.
Σίγουρα ο κύριος Σιμαρδάνης δεν είναι κακοπροαίρετος και έχει κάθε δικαίωμα να έχει την άποψή του. Εξάλλου έκανε μια πρώτη σημαντική κίνηση. Το γεγονός όμως ότι την μετάνιωσε, όπως είπε ο ίδιος, δε σημαίνει πως δεν αξίζει να γνωρίζει πως η περηφάνια των Pride δεν αφορά μόνο την ταυτότητα αλλά και την απόφαση να μη ντραπείς για αυτό που είσαι -κι ας σου λένε όλοι να ντρέπεσαι- και πως ένας γκέι δε ζει τη ζωή του σε μια κρεβατοκάμαρα.
Είμαι σίγουρος πως κι ο ίδιος ο κ. Σιμαρδάνης σε καμία περίπτωση δεν περίμενε οι δηλώσεις του να χρησιμοποιηθούν και να αξιοποιηθούν έτσι είτε απ' τους αδαείς ή απ' τους ομοφοβικούς και τους χρυσαυγίτες. Όσα λέει είναι απολύτως σεβαστά - είναι η δική του αλήθεια.
Απλώς υπάρχουν και άλλες αλήθειες. Προς απάντηση του κύριου Σιμαρδάνη πάντως μας έστειλε το παρακάτω κείμενο ένας Έλληνας ομογενής. Το δημοσιεύω αυτούσιο:
Η περηφάνια δεν περιορίζεται μόνο στα έργα που έχει κάνει κάποιος, ούτε μόνο στις επιτυχίες που έχει καταφέρει. Η περηφάνια εκτείνεται και στην ταυτότητα που φέρει αλλα και στην συλλογική πολιτιστική, πολιτισμική και αξιακή κληρονομιά που φέρει.
Είσαστε περήφανοι που είσαστε Έλληνες; Είσαστε περήφανοι της Ελληνικής Ιστορίας και Πολιτισμού; "Γιατί;" θα μπορούσε να ρωτήσει ο ίδιος κύριος. Δεν έχτισες εσύ τον Παρθενώνα. Δεν έγραψες εσύ το Πυθαγώριο Θεώρημα. Δεν ίδρυσες εσύ την Φιλοσοφία. Για αυτό, αυτό το ερώτημα που θέτει αυτός και πολλοί άλλοι είναι ένα άτοπο ερώτημα και ένα άτοπο εγχείρημα. Είσαι και είμαι περήφανος, γιατί αν και δεν χτίσαμε εμείς τον Παρθενώνα οι ίδιοι, είμαστε φορείς ενός πολιτισμού, και αυτά αποτελούν μέρος της ταυτότητάς μας. Έτσι και για μένα η ομοφιλοφυλία και οι αγώνες και τα έργα και επιτεύγματα πολλών γκέι ανθρώπων είναι έτσι μέρος της δικής μου ταυτότητας - και ναι είμαι περήφανος.
Και έτσι όπως οι Έλληνες της ομογένειας, εδώ στην Αμερική, ως μέλος μιας μικρής κοινωνικής ομάδας που φέρουν Ελληνική ταυτότητα, κάνουν Ελληνικές παρελάσεις στις Αμερικάνικες πόλεις κάθε χρόνο για να δηλώσουν περηφάνια [ντυμένοι κι εκείνοι συχνά περίεργα] έτσι εμείς ανά τον κόσμο κάνουμε Pride. Χτίσανε οι Ελληνο-Αμερικάνοι Παρθενώνες; Γράψανε φιλοσοφίες; Πολεμήσανε Θερμοπύλες οι ίδιοι; Όχι. Αλλά είναι περήφανοι που φέρουν την Ελληνική συνείδηση και ταυτότητα. Και έχουν και το δίκαιο και το δικαίωμα να αισθάνονται περήφανοι.
Έτσι και εμείς αισθανόμαστε περήφανοι και συμμετέχουμε στο Pride Parade, όπου και να είμαστε. Τιμούμε μέρος της ταυτότητάς μας και τιμούμε όλους αυτούς που αγωνίστηκαν για ίσα δικαιώματα - όλους αυτούς που χτυπήθηκαν, βρίστηκαν, βασανίστηκαν φυλακίστηκαν και δολοφονήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια, ώστε εγώ τώρα να μπορώ να παντρευτώ τον άνθρωπό μου και να έχει η οικογένειά μου και τα παιδιά μου την προστασία του νόμου.
Με περηφάνια τιμούμε μέρος της ταυτότητάς μας και τιμούμε όλους αυτούς που αγωνίστηκαν για ίσα δικαιώματα - όλους αυτούς που χτυπήθηκαν, βρίστηκαν, βασανίστηκαν φυλακίστηκαν και δολοφονήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια
Αυτός ο κύριος δεν έχει παραπάνω αξιοπρέπεια από εμένα και όλους τους χιλιάδες που συμμετέχουν και υποστηρίζουν τα Pride Parades σε όλο τον κόσμο. Μπορεί να κρύβει δικά του συμπλέγματα που δεν έχει καταφέρει να διαλευκάνει, μπορεί και όχι, πάντως και χάνει το όλο νόημα της περηφάνιας - περιορίζει την όλη έννοια σε μια στενή επιφανειακή ερμηνεία της λέξης. Εγώ και τόσοι άλλοι-ες είμαστε περήφανοι και θα συνεχίσουμε να είμαστε.
Ειλικρινώς,
Ιωάννης Στυλιαράς
Ιατρός - Νευροχειρουργός
Μιννεσότα, Η.Π.Α.