__________________
1.
Ποια πιστεύεις πως είναι η πιο χρήσιμη προσωπική ερώτηση που θα μπορούσε να σε ρωτήσει ένας άγνωστός σου, αναγνώστης της στήλης, ώστε να ωφεληθεί τα μέγιστα; Για να το κάνω πιο δύσκολο: δε συμπεριλαμβάνω γενικές και αφηρημένες ερωτήσεις του τύπου "τί είναι ο άνθρωπος;", "τί είν'η πατρίδα μας;" κλπ.- Δαλιδά
Ο άνθρωπος που είναι σε θέση να κάνει την πιο χρήσιμη προσωπική ερώτηση για τον εαυτό του, έχει πλήρη αυτογνωσία, δεν χρειάζεται απαντήσεις από άλλους.
__________________
2.
Πρόσφατα συνειδητοποίησα κάτι που σε πολλούς μπορεί να ακούγεται παράξενο, αλλά θεωρώ πως οι επίδεσμοι ειδικά στα χέρια και στο κεφάλι είναι πολύ σέξι. Πριν βιαστείτε να με περάσετε για τρελή, να σημειώσω ότι δεν εννοώ ότι με φτιάχνει να έχει ο άλλος ολόκληρο γύψο στο χέρι ή να είναι σαν μούμια με γάζες και επιδέσμους στο κεφάλι. Εννοώ κάτι σαν αυτό, και αυτό για να μην παρεξηγούμαστε. Συμβαίνει και σε άλλους αυτό; Είναι φυσιολογικό; Είναι σαν φετίχ; Πάντως το βρίσκω πολύ ελκυστικό, ειδικά στους άντρες.- sexyyy
Φετίχ είναι αν δεν μπορείς να λειτουργήσεις χωρίς αυτό, αν είναι κάπως απαραίτητο συστατικό για να σου φανεί κάποιος ελκυστικός, αν θέλεις να βάλεις σε όλους τους μέτρια ελκυστικούς από ένα τσιρότο για να γίνουν πλήρως ελκυστικοί. Αν δεν μπορείς να λειτουργήσεις χωρίς αυτό, είναι δύσκολο να πει κανείς τι είναι «φυσιολογικό». Αν απλώς μια μέρα σου ήρθε να γράψεις αυτό που έγραψες χωρίς να το πολυσκεφτείς, η απάντηση είναι ότι περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα.
__________________
3.
Αγαπητή α μπα,
Η λέξη "χειριστικος" έχει χιλιοειπωθεί σε άρθρα και σε σχέσεις. Ποια είναι όμως τα χαρακτηριστικά του χειριστικού ανθρώπου, οι συμπεριφορές του και οι πράξεις του ώστε να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για "χειριστικο" άνθρωπο; Και πώς συνειδητοποιείς αυτήν την συμπεριφορά είτε την προκαλείς είτε είσαι το θύμα της;- Απορημένη
Παλιά, όταν δεν ξέραμε τι σημαίνει μια λέξη, έπρεπε να ανοίγουμε κάτι μεγάλα βιβλία που τα λέγανε εγκυκλοπαίδειες, και αν δεν είχαμε, ελπίζαμε να ξέρουν την απάντηση οι γονείς μας ή οι φίλοι μας. Έχεις προλάβει αυτή την εποχή; Τις περισσότερες φορές μέναμε με την απορία, τις υπόλοιπες τα μαθαίναμε λάθος.
Μετά, έγινε μια από τις μεγαλύτερες επαναστάσεις στην ιστορία του ανθρώπου και όλοι εμείς έχουμε την τύχη να ζούμε μέσα σε αυτή και να παρακολουθούμε σε πραγματικό χρόνο τις αλλαγές στη διάδοση της πληροφορίας, με ό,τι συμπεριλαμβάνει κάτι τέτοιο. Τα παιδιά δεν ξέρουν καν την έννοια της «εγκυκλοπαίδειας». Μάλλον θα ρωτούσαν το google για να μάθουν τι σημαίνει.
Η αμεσότητα όμως που έχει φέρει το ίντερνετ έχει δημιουργήσει και την αίσθηση ότι όλη η γνώση είναι ήδη μέσα στο κεφάλι μας, και δεν χρειάζεται να κάνουμε προσπάθεια για να καταλάβουμε τι συμβαίνει γύρω μας. Αρκεί να μας πει κάποιος τρεις, τέσσερις λέξεις, και αυτό που θέλουμε να μάθουμε θα εμφανιστεί στα ράφια του μυαλού μας, έτοιμο και τακτοποιημένο.
Αγαπητή απορημένη, γιατί ρωτάς εμένα, για να πάρεις απάντηση μετά από τέσσερις μήνες, ενώ μπορείς να το βρεις μόνη σου; Ζητάς τον ορισμό μιας έννοιας. Οι ορισμοί δεν είναι ζήτημα άποψης.
__________________
4.
Αμπακα μου,
το αγορι μου εχει προβλημα αλκοολισμου. Ξεκινησε να πινει πριν ενα χρονο λογω προβληματων στη δουλεια και σταδιακα αυτο εξελιχθηκε σε εθισμο. Πλεον ειναι το μονο που σκεφτεται, το μονο για το οποιο μιλαει, το μονο που θελει να κανει... Η κοινη μας ζωη διαλυθηκε, βγαινει μονο για να πιει, σεξ κι επικοινωνια χαμενα απο καιρο.. Κι εγω σ ολο αυτο προσπαθω να τον κανω να δει καθαρα, να τον στηριξω να το ξεπερασουμε μαζι.. Εκεινος δεν παραδεχεται καν οτι υπαρχει προβλημα. Δεν εχει πλεον ζωη, του εχουν κανει συστασεις απο τη δουλεια, ανησυχουν οι δικοι του.. Κι εγω πεθαινω απο φοβο κι αγωνια για το τι μπορει να του συμβει. Εχω βαρεθει να προσπαθω να του παρω το ποτο απο το χερι.. Τωρα σου γραφω μετα απο εναν μεγαλο μας καβγα οπου μου ειπε οτι δεν θελει να αλλαξει τιποτα και θελει να συνεχισει. Τι να κανω; Θελω να τρεξω μακρια να ξεφυγω απ ολα αυτα. Αλλα οχι χωρις εκεινον αμπα μου. Θελω να τον παρω μαζι μου να τον σωσω απ ολο αυτο. Αλλα δεν μπορω. Και σπαραζει η καρδια μου να τον αφησω στη μοιρα του.. Απλα θελω μια γνωμη απο μια ξενη γιατι νομιζω θα τρελαθω..- απελπισια
Καταλαβαίνεις ότι δεν μπορείς να τον σώσεις ή το λες ελπίζοντας να σου πει κάποιος ότι μπορείς; Ή το ισχυρίζεσαι ενώ από μέσα σου πιστεύεις ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα, και το να σώσεις κάποιον από αλκοολισμό θα ήταν η ύψιστη προσωπική σου επιτυχία;
Οι άνθρωποι που βρίσκονται κοντά σε ανθρώπους με εθισμούς νοσούν μαζί τους. Μαζί με όλα αυτά που αντιμετωπίζεις δεν πρέπει να ξεχνάς ότι κι εσύ κινδυνεύεις από όλο αυτό που βρίσκεται δίπλα σου. Όχι μόνο δεν μπορείς να τον σώσεις, αλλά είναι πιθανό να γλιστρήσεις κι εσύ μαζί του – όχι στον αλκοολισμό, αλλά στη δίνη που προκαλεί ο αλκοολισμός σε όσους βρίσκονται γύρω του.
Κανείς δεν σώζει ποτέ κανέναν. Στην καλύτερη περίπτωση συμπαραστεκόμαστε και βοηθάμε όσους κάνουν ήδη την προσπάθεια τους.
__________________
5.
Εκπληκτικη α,μπα.Κατα καιρους παρακολουθω τον τροπο με τον οποιο διαχειριζεσαι τα πραγματα και ηθελα να σε ρωτησω κατι. Ειμαι 16 χρονων και εχω απογοητευτει πληρως απο την κοινωνια γυρω μου. Εχω αρχισει να πιστευω οτι δεν προκειται να συναντησω κανενα διαφορετικο τυπο ανθρωπου οσο κι αν ψαξω. Για αυτο κι εχω σταματησει,σε σημειο που εχω γινει αντικοινωνικη. Αισθανομαι οτι ολοι φορανε μασκες και προσποιουνται,με ακουνε αλλα οταν γυρισω το κεφαλι μου θα αρχισουν το κοροϊδεμα ή κατι παρομοιο...κι ολο αυτο το αντιμετωπιζω παθητικα. Θελω τον παλιο μου κοινωνικο εαυτο πισω αλλα δεν ξερω αν στην τελικη αυτο που ειμαι τωρα με αντιπροσωπευει περισσοτερο απο αυτο που ημουν παλαιοτερα. Κι εδω λοιπον ερχεται η ερωτηση: Ειναι αυτο καταθλιψη; Τι να κανωωωωω γιατι ολοι μου φαινονται ιδιοι με διαφορετικες μασκες;;;;
Ο παλιός σου κοινωνικός εαυτός είναι τα παιδικά σου χρόνια στο δημοτικό. Δεν ξέρεις τι είσαι τώρα γιατί τώρα δημιουργείσαι. Μπήκες σε έναν δρόμο που λέγεται «αναζήτηση του εαυτού» και αν το χειριστείς έξυπνα, δεν θα βγεις ποτέ από αυτή τη διαδικασία.
Σου φαίνονται όλοι ίδιοι γιατί τώρα τους βλέπεις για πρώτη φορά. Κάνεις ένα λάθος λόγω απειρίας, είναι ανάποδα από αυτό που νομίζεις τώρα. Όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί, αλλά προσπαθούν να φοράνε την ίδια μάσκα για να κρύβονται στην ασφάλεια του φυσιολογικού.
Δεν έχεις κατάθλιψη. «Εφηβεία» λέγεται αυτό που σου συμβαίνει.
__________________
6.
Ειμαι μικρη (18 χρονων) εχω αγορι και μια καλη ζωη. Παντα μου προκαλουσε απορια το εξης ομως: Γιατι ποτε δε στεριωσαν οι φιλιες μου με κοριτσια; Γιατι εχω τον κοριτσοδιωκτη; Βεβαια υπηρξαν φορες στη ζωη μου που αισθανομουν απεχθεια για το κουτσομπολιο τους,το θαψιμο,την τσαντουλα στον ωμο και τα γουτσου γουτσου δηθεν. Οσο μεγαλωνω ομως,συνειδητοποιω πως θα ηθελα μια φιλη να μοιραζομαι αυτες τις γυναικειες κουβεντες που ποτε δεν εχω κανει με καμια. Δεν μπορω ομως απο το πουθενα κι εχω αποκλεισει ολα τα ενδεχομενα να συμβει κατι τετοιο. Μπορω να κανω κατι για αυτο; :-/ ευχαριστω εκ των προταιρων!- Γαρυφαλλια
Όταν αποκλείεις όλα τα ενδεχόμενα για να συμβεί κάτι, δε θα συμβεί, επειδή μπορεί να συμβαίνει, αλλά εσύ δεν μπορείς να το δεις. Αν θέλεις να κάνεις κάτι γι' αυτό, το πρώτο στην λίστα είναι να μην αποκλείεις κανένα ενδεχόμενο. Είσαι μικρή, όπως λες και μόνη σου, και δεν έχεις δει ακόμα πόσο απείρως μεγαλύτερη είναι η φαντασία της ζωής από τη δική σου.
Η απάντηση στην ερώτηση «γιατί δεν έχουν στεριώσει ποτέ οι φιλίες σου με κορίτσια» είναι ότι θεωρείς δεδομένο ότι οι γυναικείες φιλίες είναι σκάρτες διότι οι γυναίκες είναι κουτσομπόλες, δήθεν και ζηλεύουν η μια την άλλη. Το θεωρείς δεδομένο επειδή πολλοί άνθρωποι θεωρούν δεδομένο ότι είναι έτσι, και είσαι ένας από αυτούς που το έχουν πιστέψει, και δεν έχουν κάνει ακόμη την προσπάθεια ή το άλμα σκέψης «έτσι μου έχουν πει, αλλά είναι πράγματι έτσι;»
Θα σου εξηγήσω γιατί είναι αδύνατον να είναι όλες οι γυναίκες κουτσομπόλες, δήθεν και ζηλιάρες. Εσύ θέλεις μια φίλη για γυναικείες κουβέντες. Λες να είσαι η μόνη γυναίκα στον κόσμο που το θέλει αυτό; Αν δεν είσαι η μόνη πάνω στη γη, πώς γίνεται να αποκλείεις όλα τα ενδεχόμενα;
Εκτός αν πιστεύεις ότι είσαι πράγματι η μόνη πάνω στη γη που επιθυμεί φιλία με μια άλλη γυναίκα, οπότε πάω πάσο, σβήσε το μήνυμα και κάψε τον υπολογιστή σου.
__________________
7.
Τρεια πραγματα δεν τα καταλαβα ποτε:
1) Γιατι οι ανθρωποι οταν ειναι "προστατευμενοι" απο ενα P/C ή ενα ψευτικο προφιλ μπορουν να μιλησουν καλυτερα για τον εαυτο τους;
2) Γιατι μερικοι θελουν να βοηθανε κοσμο χωρις αμοιβη κι ας μην ειναι επαγγελματιες;
3) Γιατι το επαγγελμα του ψυχολογου λεγεται λειτουργημα αφου αν δεν παρει λεφτα δεν προκειται να σε βοηθησει;
Ευχαριστω και συγγνωμη για τη ζαλαδα
- Γιατί είναι όντως προστατευμένοι. Δεν χρειάζονται τα εισαγωγικά.
- Γιατί αν δεν είσαι ψυχοπαθής, αντλείς ευχαρίστηση από την ευχαρίστηση των άλλων
- Μάλιστα. Και αν δεν πληρώνεται ένας ψυχολόγος, πώς προτείνεις να ζήσει; Θέλεις να κάνει μια δουλειά για να πληρώνεται, και τα απογεύματα να κάνει μια δεύτερη δουλειά χωρίς αμοιβή επειδή είναι λειτούργημα;
Το «δεν είναι επάγγελμα, είναι λειτούργημα» είναι το νέο φιλότιμο, που δεν μεταφράζεται στα αγγλικά. Σχετικά με την κοινωνική απαίτηση του «λειτουργήματος» παραπέμπω σε ένα κείμενο που γράφει αυτά που θα ήθελα να πω εγώ, αλλά τα λέει καλύτερα από μένα:
Το χαρακτηρισμό του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού ως "λειτούργημα" το συναντάμε πολλές φορές σε κείμενα και άρθρα της εκπαίδευσης. Πράγματι είναι λογικό ότι το επάγγελμα του εκπαιδευτικού έχει χαρακτηριστικά κοινωνικής προσφοράς και ευθύνης, όπως άλλωστε και όλα τα επαγγέλματα αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι. Η συστηματική όμως παρουσίαση του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού ως ένα λειτούργημα, μιας αποστολής που πρέπει να επιτελεστεί κάτω από οποιεσδήποτε προσωπικές συνθήκες που διαβιώνει ό ίδιος, το κάνει να μοιάζει σαν την ευθύνη των ιερωμένων που πρέπει να ενταφιάσουν τους νεκρούς αμισθί σε καιρό πολέμου, επειδή πρόκειται για ένα ιερό καθήκον.
Όσο οι άλλοι, που δεν γνωρίζουν το επάγγελμα του εκπαιδευτικού, εξακολουθούν να πιστεύουν ότι αποτελεί μόνο λειτούργημα, μια πίστη που αφαιρεί την επιστημονική διάσταση, τόσο θα θεωρούν ότι πρέπει να το εξασκεί από την "υποχρέωση" που έχει απέναντι στην κοινωνία με οποιοσδήποτε όρους.
Έχει περάσει τόσο βαθιά αυτό στην κοινωνία, που οι γονείς δε διαμαρτύρονται για τους μισθούς πείνας που παίρνουν οι δάσκαλοι των παιδιών τους. Σίγουρα μέσα τους "λειτουργεί" ασυναίσθητα η σκέψη ότι αφού είναι λειτούργημα και έχουν ιερή υποχρέωση να το κάνουν, θα το κάνουν το ίδιο καλά και με λίγα λεφτά. Με αυτό τον τρόπο σκέψης δίνεται στο επάγγελμα του εκπαιδευτικού μια στατική επιστημονική διάσταση , χωρίς την ανάγκη έστω των παραπάνω χρημάτων για την αγορά βιβλίων, που είναι απαραίτητα για έναν σύγχρονο εκπαιδευτικό.
Ο Μαυρογιώργος στο βιβλίο του "Εκπαιδευτικοί και διδασκαλία" στην προσπάθειά του να "υπερασπιστεί " την επιστημονική διάσταση του έργου του εκπαιδευτικού, αναφέρει παλιές αντιλήψεις που σύμφωνα την ρομαντική αντίληψη αυτός χαρακτηρίζεται ως ο θεματοφύλακας της γνώσης, ο ζηλωτής της αλήθειας, ο καθοδηγητής, το πρότυπο και το υπόδειγμα με την προσωπικότητα του.
Αυτή η ρομαντική διάσταση είναι μέρος της κυρίαρχης ιδεολογίας της κοινωνίας μας χρόνια τώρα ,που αν και σωστή και ταυτόχρονα συζητήσιμη, παραγνωρίζει άλλα σημαντικά σημεία του επαγγελματία εκπαιδευτικού.
Καπετσώνης Κώστας.