Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Όλα του συμφώνου δύσκολα… πού να βάλεις και στεφάνι!

Σε γενικές γραμμές "δικαιωματικοί" και ακτιβιστές βρήκαν θετικό ως πρώτο βήμα μεν, αρκετά "άτολμο" δε το υπό ψήφιση νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης.

Όλα του συμφώνου δύσκολα… πού να βάλεις και στεφάνι!

 

Δημόσιας διαβούλευσης περί σύμφωνου συνέχεια και λίγο πριν την «τελική ευθεία» η Ομάδα Σεξουαλικού Προσανατολισμού, Έκφρασης και Ταυτότητας Φύλου του Τμήματος Δικαιωμάτων Σύριζα οργάνωσε χτες το Βιομηχανικό Επιμελητήριο εκδήλωση-συζήτηση με θέμα: "Πολιτικές, νομοθετικές και κοινωνικές πρωτοβουλίες για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ως ένα πρώτο βήμα για την Ισότητα όλων των πολιτών στην Πράξη".

Κεντρικοί ομιλητές ήταν ο γγ Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Κωστής Παπαϊωάννου, το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Λάμπρου και η πρόεδρος του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας (Κ.Ε.Θ.Ι.) Ειρήνη Αγαθοπούλου. «Παρών» και ο υφυπουργός Εσωτερικών Γιάννης Μπαλάφας που μετέφερε «την αμέριστη στήριξη της κυβέρνησης» κι επίσης βουλευτές, δημοσιογράφοι, ακτιβιστές και εκπρόσωποι lgbt οργανώσεων αλλά και απλοί ενδιαφερόμενοι-ες που είχαν γεμίσει την αίθουσα, καθώς η πίεση να υλοποιηθούν οι σχετικές δεσμεύσεις είναι έντονη και η συγκυρία θεωρείται ιδανική.

Σε γενικές γραμμές "δικαιωματικοί" και ακτιβιστές βρήκαν θετικό μεν ως πρώτο βήμα αλλά «άτολμο» το υπό ψήφιση σύμφωνο, ειδικά σε σχέση με τις (πολύ τολμηρότερες, είναι αλήθεια, αφού περιλάμβαναν εξαρχής γάμο-τεκνοθεσία) προεκλογικές διακηρύξεις του Σύριζα.

Την κυβερνητική βούλησηγια άμεση θέσπιση θέσπιση του συμφώνου με απώτερο στόχο το γάμο και την υιοθεσία και τη βελτίωση του αντιρατσιστικού νόμου ώστε να προστατεύει αποτελεσματικότερα τα lgbt άτομα διακήρυξε ο Κωστής Παπαϊωάννου. Παραδέχτηκε ότι το σύμφωνο από μόνο του δεν αίρει τις διακρίσεις, είναι όμως ένα σημαντικό πρώτο βήμα απεγκλωβισμού από την «γκρίζα ζώνη της θεσμικής άρνησης», τόνισε ότι οι δεσμοί αυτοί αναγνωρίζονται κανονικά ως οικογενειακοί, δεσμεύτηκε για αναγνώριση ταυτότητας φύλου, μίλησε για επιτακτική ανάγκη αναμόρφωσης του οικογενειακού δικαίου (όπου ενέταξε και το ζήτημα της αναγνώρισης των lgbt οικογενειών) και κατέληξε ότι η Πολιτεία είναι εκείνη που οφείλει να δίνει το «καλό παράδειγμα» στην κοινωνία αντί να τρέχει πίσω από τις εξελίξεις. H Ειρήνη Αγαθοπούλου αναφέρθηκε στις προσπάθειες του ΚΕΘΙ να εντάξει το ζήτημα των lgbt διακρίσεων στην ατζέντα του, ανήγγειλε τη δημιουργία γραφείου για τα lgbt δικαιώματα, ενώ ιδιαίτερη μνεία έκανε στην άρση εμποδίων των ευπαθών ομάδων για ένταξη στον ΟΑΕΔ (καιρός βέβαια να «αναγνωρίσει» το ΚΕΘΙ ότι υπάρχουν περισσότερα των δύο φύλων). Απολαυστικός ο Πάνος Λάμπρου, αφηγήθηκε με όρους «συνωμοτικής επιχείρησης» και αστυνομικού μυθιστορήματος το «αντάρτικο» των γάμων της Τήλου εκ των «εγκεφάλων» του οποίου υπήρξε, διασκεδάζοντας έτσι και τις καταγγελίες περί «ανορθόδοξων» επαφών του με έγκλειστα μέλη των Πυρήνων. "Τώρα που άνοιξε και θεσμικά ο δρόμος, χρειάζεται συνέχεια τολμηρή, αποφασιστική. Και για να δώσω συνέχεια στην τρομοκρατική μου δράση, λέω ότι η κυβέρνηση της αριστεράς πρέπει να συνεχίσει, να κάνει πράξη το όνειρο εκείνου του καλοκαιριού, να δώσει υπόσταση σε εκείνη την παρανομία, να δικαιώσει τους αγώνες της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, σε όλα τα επίπεδα... Το χρωστάει στους νέους ανθρώπους που λοιδωρήθηκαν, που αναγκάστηκαν να κρυφτούν για να μην τους εξοντώσουν, να μην τους ρίξουν στα πυρά του κοινωνικού συντηρητισμού... Και έτσι, σαν ένα ελάχιστο χρέος, να δηλώσω γκέι, κουίρ, τρανς, ίντερσεξ, και να ζητήσω από τους συντρόφους μου της Ομάδας Σεξουαλικού Προσανατολισμού, Έκφρασης και Ταυτότητας Φύλου, να με γράψουν οργανικό μέλος της ομάδας και του κινήματος αλληλεγγύης", κατέληξε χειροκροτούμενος.

Φωτο: Κonstantinos Tsakalidis/SOOC

Από πλευράς ακτιβιστών, η Άννα Κουρουπού (ΣΥΔ) πρόβαλε την επιτακτική ανάγκη να αναγνωριστεί η ταυτότητα φύλου, τόσο για δικαιωματικούς λόγους όσο και για να διευκολυνθεί η καθημερινότητα των τρανς ατόμων. Ζήτησε επίσης η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών να περιλαμβάνει και τις τρανς γυναίκες. Η Στέλλα Μπελιά από τις Οικογένειες Ουράνιο Τόξο μίλησε για οικογένειες «αόρατες» που είναι λιγότερο ίσες από τις άλλες κι αναρωτήθηκε αν πρέπει τα δικά τους μικρά παιδιά να πάνε στρατό προτού δουν τα δικαιώματά τους ολόκληρα. Πρότεινε επίσης την αλλαγή του όρου «τεκμήριο πατρότητα» επί το ορθότερο «τεκμήριο γονεϊκότητας» στο άρθρο 9. Ο Πέτρος Σαπουτζάκης (Ομάδα Ομοφοβία στην Εκπαίδευση) επικέντρωσε στο σχολικό bullying, την έλλειψη μαθήματος σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία αλλά και την απουσία εναλλακτικών προτύπων στα σχολικά βιβλία απέναντι στο κυρίαρχο ετεροκανονικό, ενώ έκανε έκκληση για προστασία των τρυφερών ειδικά ηλικιών από βία, αποκλεισμούς και προκαταλήψεις. Σε θέματα εκπαίδευσης, ταυτότητας φύλου, βίας και διακρίσεων εστίασε ο Σάββας Κλεάνθους (Colour Youth), ενώ ο Θάνος Βλαχογιάννης (ΟΛΚΕ/Pride) επισήμανε την ανάγκη άμεσων αντανακλαστικών σε περιπτώσεις όπου στελέχη της κυβέρνησης ή της δημόσιας διοίκησης εκφράζουν λόγο ομοφοβικό. Ο Νίκος Μυλωνάς μίλησε, μεταξύ άλλων, για τις διεθνείς καταδίκες της Ελλάδας και τα 166 ζευγάρια που έχουν προσφύγει στο ΕΕΔΑ αλλά και τους αγώνες του lgbt κινήματος ήδη από την εποχή της ίδρυσης του ΑΚΟΕ (1977). Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος αναφέρθηκε έκανε ένα μίνι ιστορικό των «περιπετειών» του συμφώνου οι πρώτες διαβουλεύσεις για το οποίο χρονολογούνται στο 2006, αναφέρθηκε στην ανάγκη εξίσωσης των ηλικιών συναίνεσης (σήμερα είναι 15 για ετεροφυλόφιλες σεξουαλικές σχέσεις έναντι 17 για τις ομοφυλόφιλες μεταξύ αρρένων) και βέβαια την απάλειψη της προσβλητικής διατύπωσης περί «παρά φύσιν ασέλγειας» (ε ναι πια) καθώς και στην ανάγκη αναγνώρισης συμφώνων, γάμων και τεκνοθεσιών που έχουν συναφθεί σε άλλες χώρες της ΕΕ από Έλληνες ή αλλοδαπούς, πράγμα που τώρα ισχύει μόνο για ξένους διπλωμάτες. «Πλήρη δικαιώματα εδώ και τώρα» χωρίς άλλες καθυστερήσεις κι αναβολές ζήτησε ο Βαγγέλης Σκούφας από το τμήμα Δικαιωμάτων και τη νεολαία Σύριζα, ενώ αίσθηση έκανε η ομιλία της Αλεξάνδρας Τσιώρου (lgbt ΑΜΕΑ).

Σε γενικές γραμμές "δικαιωματικοί" και ακτιβιστές βρήκαν θετικό μεν ως πρώτο βήμα αλλά «άτολμο» το υπό ψήφιση σύμφωνο, ειδικά σε σχέση με τις (πολύ τολμηρότερες, είναι αλήθεια, αφού περιλάμβαναν εξαρχής γάμο-τεκνοθεσία) προεκλογικές διακηρύξεις του Σύριζα ενώ χαρακτήρισαν «στρατηγικό λάθος» την πρόβλεψη για ρύθμιση εργασιακών, ασφαλιστικών, φορολογικών κ.λπ. θεμάτων με υπουργικές αποφάσεις ή προεδρικά διατάγματα, εφόσον έτσι μια επόμενη κυβέρνηση μπορεί άνετα να αθετήσει αυτές τις δεσμεύσεις. Επεσήμαναν επίσης την απουσία πρόβλεψης για ομόφυλα ζευγάρια που συνάπτουν σύμφωνο έχοντας ήδη κάποιος ή και οι δύο παιδιά, ενώ επεσήμαναν την ανάγκη επιμόρφωσης δημοσίων υπαλλήλων, δασκάλων, αστυνομικών κ.λπ. σε θέματα lgbt δικαιωμάτων.


Δευτερολογώντας ο Κωστής Παπαϊωάννου υποσχέθηκε ότι στην πορεία πολλά θα αλλάξουν στο θετικότερο, ότι θα ήταν ανέφικτο, ακόμα κι επιπόλαιο να ρυθμιστούν όλα τα ζητήματα σχετικά με τα lgbt δίκαια σε ένα μόνο νομοσχέδιο όπως αυτό για το σύμφωνο που είναι, άλλωστε, «μόνο η αρχή», ότι η κατάργηση του άρθρου 347 έχει ήδη ζητηθεί από την Επιτροπή Αναθεώρησης Ποινικού Κώδικα, ενώ υπεραμύνθηκε κάποιων πιο αόριστων διατυπώσεων λέγοντας ότι έτσι μπορούν να ερμηνευτούν ευρύτερα. Πρόβλεψε ότι ΠΑΣΟΚ (με το οποίο έχουν γίνει ήδη σχετικές επαφές) θα υπερψηφίσει το σ/ν για το σύμφωνο, το Ποτάμι επίσης, πιθανότατα και κάποιοι βουλευτές της ΝΔ. Την κουβέντα «έκλεισε» αγωνιστικά κι αισιόδοξα ο Πάνος Λάμπρου, δίνοντας σε όλη την ομήγυρη ραντεβού στους πρώτους lgbt γάμους!

Εν αναμονή, λοιπόν, κι ας «ήμουν νιος και γέρασα» ώσπου να γίνει το ρημάδι το σύμφωνο νόμος, αίσθημα που μοιράζονταν πολλοί από τους παρευρισκόμενους. Ιδιαίτερη μνεία έγινε, μάλιστα, στην Όλγα-Μαρί (Ερμεία), εκ του λεσβιακού ζευγαριού των «γάμων της Τήλου» που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή δίχως να προλάβει να δει τον αγώνα της δικαιωμένο...