Ο Ανέστης είναι σε σχέση ένα τέταρτο του αιώνα – δεν το λες και λίγο. Υπήρξαν για πολλά χρόνια μονογαμικό ζευγάρι, ώσπου αποφάσισαν να αφήσουν ο ένας στον άλλο μια «διακριτική ελευθερία». Θεωρεί, εξάλλου, ότι η βαθιά αγάπη και συντροφικότητα που τους δένει δεν διακυβεύεται – αυτό τους το επίτευγμα επιθυμούν να γιορτάσουν, κάνοντας και ένα Σύμφωνο που θα τους επιτρέψει κιόλας να είναι πλάι στα καλύτερα και στα χειρότερα. Χαίρονται για τα δικαιώματα που κατακτιούνται, αλλά δεν συμπαθούν την υποκρισία και τον καθωσπρεπισμό που συνοδεύουν πολλές φορές τις «επίσημες» ομοφυλόφιλες σχέσεις, όπως άλλωστε και τις ετεροφυλόφιλες, όντας και μιας γενιάς που βίωσε τον έρωτα πιο ελεύθερα και αντισυμβατικά. Όνειρό τους να καταφέρουν να φτιάξουν έναν κόσμο από τον οποίο να μπορούν να κρατηθούν για μια ζωή. Ή όσο κρατήσει.
«Είμαι σε σχέση 25 χρόνια. Ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν πως ο παθιασμένος έρωτας που αισθάνεται κανείς σύντομα μεταβάλλεται σε κάτι άλλο. Το ευτύχημα με πολλά gay ζευγάρια είναι πως, λόγω του πρότερου βίου τους, μπορούν να αναγνωρίσουν πως αυτό δεν σχετίζεται με τη μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας κι έτσι μπορούν, χωρίς ενοχές, να μεταβούν στο επόμενο στάδιο της σχέσης, που είναι η μεγάλη αγάπη, η συντροφικότητα (που δεν είναι σκέτη φιλία), ακόμα κι αν αυτό δεν περιέχει τόσο σεξ όσο η πρώτη φάση του έρωτα. Οπότε, τώρα μπορώ να σου πω πως με τον σύντροφό μου είμαστε μαζί επειδή αγαπιόμαστε πολύ και θέλουμε να είμαστε μαζί, χωρίς κανέναν απολύτως περιορισμό ή πρέπει.
Πιστεύω, γενικά, πως η μονογαμία δεν είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό των gay ή των straight ζευγαριών. Ή το έχεις ή όχι. Για μένα η συντροφικότητα είναι ό,τι πιο σπουδαίο έχω στη ζωή μου. Για άλλους μπορεί να μην είναι.
Φυσικά, θα κάνουμε το Σύμφωνο. Ξέρω πως είναι συμβόλαιο και όχι γάμος, όμως αν αυτό είναι το μόνο επισφράγισμα μιας φανταστικής και πολύχρονης σχέσης, θέλω να το κάνω, να γιορτάσω τη σχέση μου. Από κει και πέρα, όλα τα διαδικαστικά, που είναι και πιο σημαντικά, είναι αυτά που με απασχολούν περισσότερο. Το ξέρεις πως έπειτα από 15 χρόνια συμβίωσης στο ίδιο σπίτι ακόμα ζω με τον φόβο πως αν πάθει ο άλλος κάτι, εγώ δεν έχω κανένα δικαίωμα πάνω σε μια ολόκληρη ζωή; Και, βέβαια, το αντίστροφο...
Ναι, υπήρξα μονογαμικός για περισσότερο από μία 15ετία. Μετά, με κοινή απόφαση, το αλλάξαμε αυτό. Ανήκω σε μια γενιά ομοφυλόφιλων ανδρών που στερήθηκαν το σεξ στα νιάτα τους κι έμαθαν να το βρίσκουν και να το βιώνουν με συγκεκριμένους τρόπους. Η μονογαμία δεν ήταν κάτι που είχα στο μυαλό μου. Έτυχε, και για όσο το έκανα, άλλον άνδρα δεν γύρισα να κοιτάξω ερωτικά. Όταν αυτό τελείωσε (και τελείωσε και για τους δύο), ήξερα πως αυτός δεν θα έπρεπε να είναι λόγος χωρισμού αλλά μια μετάβαση σε κάτι άλλο. Βέβαια, το σεξ στη σχέση μου δεν έχει τελειώσει εντελώς, οπότε δεν ψάχνομαι διαρκώς για σεξ. Έχω, όμως, την επιλογή, αν θέλω να κάνω κάτι, να μπορώ να το κάνω διακριτικά. Η κατάσταση, λοιπόν, είναι δηλωμένη, αλλά όχι οι λεπτομέρειες, οι οποίες πιστεύω πως προκαλούν μεγάλη παρακμή στο ζευγάρι.
Πιστεύω, γενικά, πως η μονογαμία δεν είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό των gay ή των straight ζευγαριών. Ή το έχεις ή όχι. Για μένα η συντροφικότητα είναι ό,τι πιο σπουδαίο έχω στη ζωή μου. Για άλλους μπορεί να μην είναι. Ξέρω ανθρώπους σε gay σχέσεις οι οποίοι παραμένουν μονογαμικοί για δεκαετίες και δεν έχουν καμία ανάγκη να ψαχτούν. Αυτοί πιστεύουν πως η καρδιά προδίδεται όταν το σώμα παρεκτρέπεται. Εγώ, πάλι, ανήκω σε αυτούς που τα έχουν πολύ καλά χωρισμένα στο μυαλό τους αυτά τα δύο. Τώρα τουλάχιστον! Η αλλαγή ερωτικών συντρόφων μπορεί πράγματι να «τονώσει» μια μακροχρόνια σχέση, αν φυσικά μπορείς να το διαχειριστείς. Όλα αυτά τα ζητήματα απαιτούν από τον καθένα μας ένα επίπεδο ωριμότητας και σοβαρότητας για να λειτουργήσουν χωρίς έκτροπα.
Δεν ξέρω αν η διεκδίκηση της ενσωμάτωσης και της θεσμικής αποδοχής μάς έκανε συντηρητικότερους. Σίγουρα μας παγίδευσε σε κάτι από το οποίο πιστεύω πως σύντομα θα βγούμε. Πάντως, το κύριο θέμα της υπόθεσης είναι πως πρώτη η straight κοινωνία και ακολούθως η gay συντηρητική κοινωνία των ζευγαριών θέλει να σε εντάξει στον δικό της τρόπο. Δεν θέλει να ξέρει για παρτούζες, ψωνιστήρια, grindr, gay σάουνες, θέλει να γίνεις "σαν κι αυτούς". Για προσπάθησε π.χ. να πεις σε μια παρέα power gays πως συχνάζεις σε gay σάουνες, δες το βλέμμα τους και τα ξαναλέμε! Κι εσένα, που μια ζωή σε απέρριπταν, σου αρέσει λίγο αρχικά που έγινες μονογαμικός και "ταιριάζεις" με τους άλλους κανονικούς, ώσπου στην πορεία ακούς το πρώτο ομοφοβικό σχόλιο που γίνεται μπροστά σου λες κι είσαι αόρατος και τότε καταλαβαίνεις πως κάτι πάει λάθος...
Όσο μεγαλώνει και βγαίνει προς τα έξω και προς την κανονικότητα η ελληνική LGBT κοινότητα, φυσικά και θα απορροφήσει πολλά από τα κακώς κείμενα της straight. Εγώ βλέπω μια μεγάλη μανία από πολλούς gay να κάνουν ό,τι κάνουν οι άλλοι ή να μιλάνε για το σεξ με τον ίδιο συντηρητικό τρόπο που μιλούν οι υπόλοιποι στα τραπέζια. Δεν ξέρω τι είναι σωστό. Απλώς εγώ δεν πρόκειται να κάνω όσα κορόιδευα.
Τι "στεριώνει" μια σχέση; Βασικά, πρέπει να γουστάρεις πραγματικά τον άλλον. Να τον θαυμάζεις. Να σου λείπει όταν φεύγει. Να είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι το πρωί. Να είναι ο άνθρωπος που συνεννοείσαι καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον. Και αν δεν έχετε παιδιά, όπως πάρα πολλοί ομοφυλόφιλοι, να έχετε φτιάξει έναν κόσμο από τον οποίο να μπορείτε να κρατηθείτε για μια ζωή. Ή όσο κρατήσει».