Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Προδημοσίευση: «Οι Άτακτοι. Πρόσωπα και γεγονότα», του Διονύση Χαριτόπουλου

Διαβάστε τον πρόλογο από το νέο βιβλίο του συγγραφέα του «Άρης ο αρχηγός των ατάκτων» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τόπος.

Προδημοσίευση: «Οι Άτακτοι. Πρόσωπα και γεγονότα», του Διονύση Χαριτόπουλου



Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
στους ξένους εισβολείς, άρχισε στις 28 Οκτωβρίου 1940 και τελείωσε όταν και ο τελευταίος Γερμανός στρατιώτης βγήκε εκτός των συνόρων της Πατρίδας μας. 

Ο Ελληνικός Στρατός κατανίκησε τους Ιταλούς στα αλβανικά βουνά, και πολέμησε όσο μπορούσε τους Γερμανούς που άνοιξαν δεύτερο μέτωπο στα βόρεια σύνορα.

Η ηρωική αντιμετώπιση των δύο εισβολέων, προκαλεί τον  παγκόσμιο θαυμασμό και εμπνέει αντιστασιακές διαθέσεις όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στις ΗΠΑ.

«Είναι αναμφίβολο, ότι το έγκλημα που διέπραξαν ο Μουσολίνι κι ο Χίτλερ χτυπώντας την Ελλάδα… άγγιξε βαθιά τον λαό των ΗΠΑ και προπαντός τον μεγάλο άντρα που είχε επικεφαλής». (Τσόρτσιλ)

Το εξώφυλλο του βιβλίου

Όταν η χώρα βρέθηκε υπό ξένη κατοχή και ο τακτικός στρατός διαλύθηκε, ανέλαβαν οι Έλληνες άτακτοι να συνεχίσουν τον πόλεμο με τους κατακτητές.

Ο Παλαμάς είχε δείξει τον δρόμο:

Αυτό το λόγο θα σας πω,

δεν έχω άλλο κανένα,

μεθύστε με τ’ αθάνατο

κρασί του Εικοσιένα

Από τον πρώτο κιόλας μήνα, τον Μάιο του 1941, απλοί πολίτες και χαμηλόβαθμοι αξιωματικοί παίρνουν την πρωτοβουλία και δεκάδες αντιστασιακών οργανώσεων αρχίζουν να ξεφυτρώνουν σε όλες σχεδόν τις περιοχές της Ελλάδας.

Στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις αναπτύσσονται δίκτυα πληροφοριών και ομάδες σαμποτάζ. Στην ύπαιθρο οι πρώτες ένοπλες ομάδες στη Μακεδονία, Κρήτη, Ρούμελη, Θεσσαλία, Πελοπόννησο, Ήπειρο, ετοιμάζονται για το βουνό.

Δεν υπάκουσαν σε κάποια άνωθεν κυβερνητική, κομματική, στρατιωτική εντολή, αλλά στο κατά πολύ ισχυρότερο πατριωτικό αίσθημα. Γι’ αυτούς τους ανυπότακτους άντρες, η νέα κατάσταση είναι γοητευτικά φυσική@ αισθάνονται άξιοι των πατεράδων και των παππούδων τους.

Η Ελλάδα είχε κερδίσει την ανεξαρτησία της με τους άτακτους του Κολοκοτρώνη, του Καραϊσκάκη, του Μπότσαρη. Διαθέτει μεγάλη παράδοση στην κλεφτουριά και στο αρματολίκι κι οι Έλληνες ξέρουν, από πάππου προς πάππο, τον δρόμο για το βουνό.

Ο έγκυρος Arnold Toynbee τους αποδίδει τα εύσημα:

«Στον πόλεμο για την Ανεξαρτησία τους και στα πρόσφατα κινήματα Αντίστασης κατά των ξένων εισβολέων, πραγματοποίησαν πράξεις ηρωισμού τόσο υψηλές, όσο τα κατορθώματα των προγόνων τους στον Μαραθώνα και στις Θερμοπύλες». (Οι κληρονομιές των Ελλήνων)

  

Ένα έθνος με το «οντολογικό παρελθόν» των Ελλήνων, δηλαδή, με τα προαιώνια χαρακτηριστικά και αξίες που κατοικούν εντός τους, κι ας μην τα γνωρίζουν, δεν θα μπορούσε να υποδουλωθεί άπραγο.

Tο εξηγεί και ο πρωθυπουργός Παν.Κανελλόπουλος:

«H Αντίσταση ήταν, από εθνική και ηθική άποψη, κάτι το αυτονόητο για τον Έλληνα. Aν είχε λείψει, θα μιλούσαμε για υποδούλωση του λαού μας, και όχι μόνο για Κατοχή της χώρας μας. O ελληνικός λαός δεν υποδουλώθηκε».

Το υπέροχο είναι πως οι Έλληνες γνωρίζουν, ότι η ελευθερία τους διακυβεύεται μακριά, σε άλλα μέτωπα, ωστόσο ανοίγουν κι αυτοί το δικό τους.

Κι αν δεν τα έκαναν όλα καλά, κι αν κάποιες φορές, ως συγκρουσιακός λαός, φαγώθηκαν μεταξύ τους, όπως και το ’21, η προσφορά τους προς την Πατρίδα είναι απείρως σπουδαιότερη.