Η ελιά, τυπικό φυτό της μεσογειακής χλωρίδας, και το λάδι, βασικό συστατικό της ελληνικής διατροφής, αποτελούν σήματα κατατεθέντα της κουλτούρας μας και έχουν εμπνεύσει κατά καιρούς πολλές εκδόσεις, τόσο λογοτεχνικές όσο και εθνογραφικού χαρακτήρα. Η νέα έκδοση του Πολιτιστικού Ιδρύματος του Ομίλου Πειραιώς (Π.Ι.Ο.Π.), σε συνεργασία με την Κοινοπραξία Καλειδοσκόπιο, εξετάζει διεξοδικά το ρόλο που έπαιξαν η ελιά και το λάδι στην ανάπτυξη της Πελοποννήσου. Μέσα από απεικονίσεις, σωζόμενα εργαλεία, χειρόγραφα, μαρτυρίες και επιστημονικές έρευνες, επιχειρείται μια εκτενής και συνολική καταγραφή των τρόπων καλλιέργειας, συγκομιδής, αποθήκευσης αλλά και χρήσης του πολύτιμου αυτού αγαθού στην περιοχή, από την αρχαιότητα και τους βυζαντινούς χρόνους μέχρι τον 20ό αιώνα. Τα κείμενα υπογράφουν διακεκριμένοι επιστήμονες, βιολόγοι, αρχαιολόγοι και εθνογράφοι, και συνοδεύονται από πλούσιο οπτικό υλικό, φωτογραφίες, σκίτσα και γκραβούρες, που προσδίδουν στην έκδοση και χαρακτηριστικά λευκώματος, ευπρόσδεκτου και από μη ειδικές βιβλιοθήκες.
Αξίζει να σημειωθεί τέλος ότι ο Π.Ι.Ο.Π. -που διακρίνεται για τις διαρκείς προσπάθειές του να διατηρήσει ζωντανές τις παραδόσεις της χώρας μας- λειτουργεί εδώ και αρκετά χρόνια δύο μουσεία για την ιστορία και την παραγωγή της ελιάς στη Σπάρτη (Μουσείο Ελιάς και Ελληνικού Λαδιού) και τη Μυτιλήνη (Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας).