Η ιστορία αυτής της πολύχρωμης ορχήστρας ξεκινά το 2002 στη συνοικία Εσκουιλίνο της ιταλικής πρωτεύουσας, της οποίας η πολυεθνική αγορά λειτουργεί και ως σημείο συνάντησης των μεταναστών της πόλης. Εκεί βρίσκεται ο «Απόλλων», ένα παλιό σινεμά των αρχών του αιώνα, που κάποιος ιθύνων νους αποφάσισε να μετατρέψει σε αίθουσα μπίνγκο. Οι αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής όχι μόνο διέσωσαν τον κινηματογράφο (για την ώρα όχι και τη χρήση του) αλλά οδήγησαν στην ιδέα μιας ορχήστρας από μετανάστες μουσικούς. Ο Μάριο Τρόνκο, ένας Ιταλός από την Καζέρτα, κοντά στη Νάπολη, κατόρθωσε να εμπνεύσει και να συγκεντρώσει ένα σύνολο μουσικών από διαφορετικές χώρες που έπαιζαν κλασική, τζαζ, ροκ, φολκ μουσική, και οι οποίοι μπορούν να τιμούν εμπράκτως τις ιδιαίτερες, έθνικ μουσικές αναφορές καθενός από τα μέλη, παίζοντας με κλασικά αλλά και παραδοσιακά όργανα του τόπου καταγωγής τους. Έτσι δημιουργήθηκε η Ορχήστρα της Πλατείας Βιτόριο, που όχι μόνο ξεπέρασε τα αρχικά οικονομικά της προβλήματα αλλά έδωσε έκτοτε περισσότερες από 250 συναυλίες σ' όλο τον κόσμο.
Στην παράσταση που θα δούμε στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού στις 16 Ιουνίου ο Παπαγκένο είναι ένας Αφρικανός παραμυθάς, μια ομάδα Αράβων ανέλαβε τη Βασίλισσα της Νύχτας κι ο πρίγκιπας Ταμίνο, όταν ερωτεύεται, δεν τραγουδά ... σφυρίζει. Η αναφορά στην παρτιτούρα είναι τόσο ελεύθερη, ώστε το έργο να μοιάζει ότι προέκυψε από διαδικασίες προφορικής αναπαραγωγής, μέσα από τραγούδια και ιστορίες που διασώθηκαν από γενιά σε γενιά κι από χώρα σε χώρα.
Έξι γλώσσες ακούγονται στην παράσταση της μουσικών της Ορχήστρας της Πλατεία Βιτόριο, κλασικά και παραδοσιακά όργανα συνδυάζουν τους ήχους τους, Ιταλοί και μουσικοί από την Αργεντινή, τη Ινδία, τη Σενεγάλη, Τυνησία, τον Ισημερινό θα αποδώσουν το Μαγικό Αυλό σαν μουσικό παραμύθι, στα μονοπάτια του οποίου άνθρωποι από τα πέρατα του κόσμου μπορούν να νιώσουν τι σημαίνει φιλία και αλληλεγγύη.