[Aπό τον Θανάση Χαραμή]
Ένα θλιβερό θέαμα που μπερδεύει, σοκάρει και απορρυθμίζει τον κοινό νου.
Αλυσοδεμένες μαϊμούδες που φέρουν πρόχειρα προσωπεία από κούκλες σφηνωμένα στα κεφάλια τους, ζητιανεύουν, έχοντας εκπαιδευτεί να θυμίζουν παιδιά και όσο γίνεται κάτι από σένα...
Ο Φινλανδός φωτογράφος, Perttu Saksa, παραχώρησε το project Α kind of You και μοιράστηκε την ιστορία των μαϊμούδων με τα ανθρωπόμορφα προσωπεία, στη Lifo.
Το 2012 ο Saksa ταξίδεψε στην Ινδονησία και εντόπισε μετά από πολλές δυσκολίες, μερικούς από τους τελευταίους παραδοσιακούς Μοnkey Masters.
Αν και η κυβέρνηση τους είχε μόλις κηρύξει παράνομους, εξακολουθούσαν να αιχμαλωτίζουν μακάκους, τους οποίους εκπαίδευαν με βασανιστικό τρόπο ώστε να εξημερωθούν και να γίνουν γελωτοποιοί του δρόμου.
Οι μαϊμούδες, περνάνε όλη τους τη ζωή αλυσοδεμένες, φορώντας παιδικά ρούχα, κομμένα κεφάλια από κούκλες, ζητιανεύουν με το χέρι απλωμένο, προσπαθούν να ισορροπήσουν πάνω σε μηχανάκια, ποδήλατα, πατίνια και εκτελούν κόλπα που θα γοητεύσουν τους τουρίστες.
Το πιο δύσκολο κομμάτι της δουλειάς του δεν ήταν να εντοπίσει τους Μonkey Masters.
"To να κερδίσεις την εμπιστοσύνη των καχύποπτων ντόπιων ώστε να μπορέσεις να τραβήξεις τις φωτογραφίες αλλά και το να καταφέρεις να μείνεις αποστασιοποιημένος μπροστά σε ένα τέτοιο θέαμα ήταν ένας άθλος."
Οι μαϊμούδες και η όψη τους ήταν πραγματικά θλιβερές.
Ζώα ταλαιπωρημένα, στρεσαρισμένα, άρρωστα και κακοποιημένα που προσπαθούσαν απεγνωσμένα να τραβήξουν το ενδιαφέρον των περαστικών και με αδέξιο τρόπο να εκτελέσουν ό,τι πρόσταζε το χέρι που κρατούσε την αλυσίδα.
Αν θέλουμε να μιλήσουμε για βιασμό της φύσης, τότε αυτή είναι μια εικόνα που πλησιάζει αρκετά στο πώς αυτό παίρνει σάρκα και οστά."
Οι πίθηκοι ήταν συχνά επιθετικοί και το ίδιο συνέβη και με μερικούς από τους ιδιοκτήτες τους οι οποίοι γνωρίζουν πως είναι παράνομοι και συχνά δεν άφηναν τον Perttu να τα απαθανατίσει.
Τα πορτρέτα αυτά σκοπό έχουν να αναδείξουν μια διάσταση πέρα από το οφθαλμοφανές.
Ο ίδιος εξηγεί πως ήθελε να ξεφύγει από τη στερεότυπη οπτική του ντοκιμαντέρ προς μια άλλη ουσιαστικότερη, ματιά.
"Θεωρώ πως τα πορτρέτα αυτά είναι μια σπουδή πάνω στην απάνθρωπη συμπεριφορά και τις πρακτικές της, που ασκεί ο άνθρωπος προς τα ζώα.
Η βία που γεννιέται και το πως εκμεταλλεύεται το ζώα και πως προσπαθεί να τα μεταμορφώσει σε αυτό που ο ίδιος θα ήθελε να είναι και όχι σε ότι η φύση και το ένστικτο προστάζουν.
Ο άνθρωπoς πρέπει να επαναπροσδιορίζει, τόσο τη σχέση του με τα ζώα και τη φύση, όσο και με τις αξίες και αρχές που διέπουν όλο τον πλανήτη.
Οι μαϊμούδες ουσιαστικά γίνονται ο καθρέφτης της ψευδαίσθησης που ζούμε και προσπαθούμε να αγνοήσουμε.
Τις προσπερνάμε βλέποντας απλά πόσο χαριτωμένες είναι ή μουρμουρίζοντας ένα κρίμα και αυτό που κρύβεται πίσω από τις μάσκες, περνάει σε δεύτερη μοίρα."
* What kind are you, why do I love you so?
What kind are you, yeah, yeah, when you love me no more?
What kind are you, why can't I let you go?
What kind are you?, I just can't satisfy
What kind are you?, oh yeah, no matter how I try...
I wanna know, yes, about you...
*Οι στίχοι από το τραγούδι του Ray Charles, "What kind of man are you", που χάρισαν το όνομα στις φωτογραφίες.