Δεκαετίες μετά, και αφού οι περισσότερες γαλλόφωνες χώρες υιοθέτησαν το θηλυκό γένος για επαγγέλματα, οι επίσημοι «φρουροί» της γαλλικής γλώσσας υποστήριξαν την αλλαγή.
Η Γαλλική Ακαδημία, της οποίας τα μέλη είναι γνωστά ως «αθάνατοι», υποστήριξε ότι δεν υπάρχει εμπόδιο σε μία «φυσική εξέλιξη» της γαλλικής γλώσσας.
Το θηλυκό γένος τίτλων εργασίας σε επαγγέλματα όπως εισαγγελέας ή πυροσβέστης, υπάρχουν ήδη στην γαλλική γλώσσα και χρησιμοποιούνται συχνά. Μέχρι τη στιγμή που η Ακαδημία άσκησε βέτο στις αλλαγές αυτές καθώς τις έκρινε «βάρβαρες».
Στην αναφορά της η Ακαδημία αναφέρει ότι «οι εξελίξεις που στοχεύουν στην αναγνώριση της θέσης της γυναίκας μέσω της γλώσσας μπορούν να προβλεφθούν αρκεί να μην αντιτίθενται στους πρωταρχικούς και βασικούς κανόνες της ίδιας της γλώσσας»
Για παράδειγμα θα δεχτεί την αλλαγή του γένους στην λέξη «professeure» (καθηγήτρια) έναντι του αντίστοιχου αρσενικού ισοδύναμου «professeur».
Ωστόσο, το κατά πλειοψηφία ανδροκρατούμενο σώμα της Ακαδημίας που χρονολογείται από τον 17ο αιώνα, είπε ότι θα εξαντλήσει μία λεπτομερή λίστα από ονόματα (ουσιαστικά), αποδεχόμενη ότι αποτελεί ανυπέρβλητο καθήκον του. Τόνισε επίσης ότι πολλές «θηλυκές» εκδοχές λέξεων έχουν ήδη έρθει σε χρήση.
Κάποια επαγγέλματα ήδη υπάρχουν σε θηλυκό γένος, όπως η νοσοκόμα (infirmière) αλλά στην συντριπτική πλειοψηφία κατέχει το αρσενικό γένος.
Το οριστικό άρθρο είναι συνήθως εκείνο που χρησιμοποιείται στη γαλλική γλώσσα (όπως και στην ελληνική) για να διαχωρίσει το φύλο του ανθρώπου που έχει το συγκεκριμένο εργασιακό ρόλο. Όπως για παράδειγμα ο/η δικαστής – στην ελληνική αντιστοιχία.
Όποιες αλλαγές, ίσως απλά να είναι θέμα μετατροπής ενός επίσημου τίτλου εργασίας ο οποίος ήδη είναι υπαρκτός.
Κάποιες λέξεις ίσως απλά να παίρνουν ένα έξτρα «e» στη λήγουσα προκειμένου να δείξουν αυτή τη «φυλετική» διαφορά στη γαλλική γλώσσα.
Υπάρχουν βέβαια και επαγγέλματα που η ονομασία τους είναι πιο σύνθετη και χρειάζονται αύξηση και στα δύο τους μέρη όπως το sapeuse-pompière αντί του sapeur-pompier, όπου η ελληνική αντιστοιχία είναι απλά ο/η πυροσβέστης.
Άλλες γαλλόφωνες χώρες όπως το Βέλγιο, η Ελβετία, το Λουξεμβούργο και ο Καναδάς έχουν εντάξει το θηλυκό γένος σε τίτλους εργασίας.
Τίτλοι όπως σεφ, συγγραφέας και μηχανικός (cheffe, écrivaine και ingénieure αντίστοιχα) χρησιμοποιούνται στον Καναδά εδώ και τουλάχιστον 40 χρόνια. Μία ιατρός καλείται είτε «une médecin» ή «une docteure».
Ωστόσο υπάρχουν «γυναικείοι» τίτλοι εργασίας οι οποίοι δεν έχουν πάει και τόσο καλά. Η συγγραφέας Laura-Maï Gaveriaux είχε πει ότι δεν ήθελε να περιγράφεται ως «autrice» (συγγραφέας) καθώς δεν ήταν καθόλου εύηχο. Από την άλλη σχολίασε θετικά την αντιστοιχία της διευθύντριας ή δασκάλας.
Οι παλαιοί κανόνες δημιουργούν και κάποιες παράξενες «ανωμαλίες» στη γλώσσα. Έτσι ενώ η πρεσβευτής χρησιμοποιείται (όπως και στα ελληνικά) για να δηλώσει τον τίτλο εργασίας, με την αντίστοιχη μετατροπή σε «ambassadrice» αλλάζει εντελώς το νόημά της και μεταφράζεται στη σύζυγο του πρεσβευτή.
Ο συγγραφέας Bernard Cerquiglini εξέφρασε το παράπονο ότι Ακαδημία κράτησε πίσω τη Γαλλία για 30 χρόνια καθώς υποστηρίζει ότι η γαλλική γλώσσα εξελίσσεται και προσαρμόζεται στο θηλυκό γένος από τον 17ο αιώνα.
Με πληροφορίες από το BBC