Όταν οι La Femme εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στη μουσική βιομηχανία με το «Psycho Tropical Berlin», το 2013, κανείς δεν ήξερε ποιοι ήταν και τι ήταν, μόνο τη χώρα προέλευσής τους. Αυτή η αύρα του μυστηρίου όμως τους ακολουθούσε από την αρχή της καριέρας τους.
Το άλμπουμ είχε ένα εντυπωσιακό εξώφυλλο με μια γυμνόστηθη ρετρό καλονή με κίτρινα μάτια σε κόκκινο φόντο, που σου φώναζε να το ακούσεις, και όταν πατούσες το «play», βρισκόσουν μπροστά σε μια έκπληξη. Μόλις άκουγες τα γεμάτα αδρεναλίνη τραγούδια τους σκεφτόσουν ότι δεν γίνεται ο δίσκος να μην πάει καλά. Δεν είχε μόνο το καλύτερο εξώφυλλο που είχες δει τα τελευταία χρόνια, ήταν και καλός. Έμπλεκε τη γαλλική παράδοση της yeye pop και το surf με το cold wave με έναν παιχνιδιάρικο, απολαυστικό τρόπο.
Δεν ξέρω τι κάνει πλέον ένα άλμπουμ επιτυχία. Είναι οι φυσικές και ψηφιακές πωλήσεις, τα likes στο YouTube ή και τα δύο; Το συγκεκριμένο δεν ξέρω πόσο ακούστηκε στο εξωτερικό, στην Ελλάδα όμως, στην Αθήνα συγκεκριμένα, για ένα διάστημα το έπαιζαν παντού, όχι μόνο ένα κομμάτι, αλλά όλο τον δίσκο. Όποια πέτρα κι αν σήκωνες, το συναντούσες μπροστά σου: σε καφετέριες το πρωί και αργά το βράδυ σε mainstream και πιο underground ροκάδικα, γκοθάδικα, ακόμη και σε wine bars. Ταίριαζαν οπουδήποτε, άρεσαν πολύ, και, το πιο σημαντικό, μπορούσες να ξεδώσεις με τα τραγούδια τους στη «rock'n'roll πίστα». Θα μπορούσες επομένως να πεις ότι έκαναν ένα είδος επιτυχίας.
Κανένας δεν τους έδινε σημασία όταν πρωτοξεκίνησαν και δεν είχαν πού να παίξουν. Σύμφωνα με το γκρουπ, είχαν στείλει mails σε 50 περίπου venues στο Παρίσι και πήραν μόνο δύο θετικές απαντήσεις.
Παραδόξως, αυτό το mashup ειδών με τα γυναικεία και ανδρικά φωνητικά που διαδέχονταν το ένα το άλλο στο «Psycho Tropical Berlin» κατακεραυνώθηκε από την τότε αγγλόφωνη κριτική ή, στην καλύτερη, αντιμετωπίστηκε με καχυποψία ή απλώς με αδιαφορία. Αν διάβαζες τις μετρημένες στα δάχτυλα κριτικές, έπαιρνες μια ιδέα για το ποιοι ήταν. Με την κυκλοφορία του «Mystère», του δεύτερου άλμπουμ τους πέρσι, το μυστήριο διαλύθηκε εντελώς. Έγιναν επίσημα ποπ σταρ στη χώρα τους, οι συναυλίες τους στο εξωτερικό ήταν sold-out, βγήκαν στη γαλλική τηλεόραση και ο διεθνής Τύπος τούς πρόσεξε μέσα από μια σειρά συνεντεύξεων που μόνο νορμάλ δεν ήταν, αν εξαιρέσεις 2-3 στα μεγάλα μέσα. Δεν μπορείς εξάλλου να κάνεις και πολλές πλακίτσες π.χ. με την «Guardian».
La Femme - Psycho Tropical Berlin (Full Album)
Μίλησαν και στο LIFO.gr εν όψει της συναυλίας τους στις 2 Σεπτεμβρίου στην Τεχνόπολη. Το «μίλησαν» είναι σχετικό, μάλλον έδωσαν μια σειρά από «καμένες» απαντήσεις, ορισμένες αμετάφραστες. Αυτά είναι 10 πράγματα που πρέπει να ξέρεις για το πιο πετυχημένο rock'n'roll γκρουπ από τη Γαλλία την τελευταία δεκαετία, χωρίς ίχνος υπερβολής.
— Οι La Femme είναι παιδί των Marlon Magnée και του Sasha Got. Στα live εμφανίζονται ως πενταμελές συγκρότημα, αλλά έχουν περισσότερα μέλη. Στη σελίδα τους στο Wikipedia, μέλη του συγκροτήματος είναι επίσης οι Sam Lefèvre, Noé Delmas, Clémence Quélennec, Clara Luciani, Jane Peynot, Marilou Chollet, Lucas Nunez Ritter.
— Το γκρουπ δημιουργήθηκε το 2010, όταν οι δύο φίλοι μετακόμισαν στο Παρίσι. Πριν από αυτό βρίσκονταν στην πόλη Biarritz, στα Πυρηναία, κοντά στα ισπανικά σύνορα, όπου και μεγάλωσαν. Γνωρίστηκαν στο σχολείο. Στο Biarritz ήταν τα «περίεργα» παιδιά. «Υπάρχουν μόνο τέσσερα μπαρ στην πόλη, σε μια διασταύρωση, όπου όλοι πάνε να πιουν. Δεν μας άρεσε πολύ να πηγαίνουμε εκεί, επειδή, αν είσαι ντυμένος πολύ rock'n'roll ή τρέντι ή είσαι χίπστερ, σε λένε αδερφή. Ήταν λίγο δύσκολο να μεγαλώνεις στο Biarritz αν ήσουν λίγο διαφορετικός».
— Βρήκαν τη βασική τους τραγουδίστρια Clémence Quélennec στο Διαδίκτυο. Γενικά, το Διαδίκτυο αποδείχτηκε θαυματουργό γι' αυτή την μπάντα, όπως και η επιμονή τους.
— Πριν από τους La Femme είχα μια μπάντα που λεγόταν SS Madamoiselle, αλλά τη διέλυσαν γρήγορα, επειδή είχαν έναν τραγουδιστή που εμφανιζόταν στις πρόβες μία φορά την εβδομάδα.
— Κανένας δεν τους έδινε σημασία όταν πρωτοξεκίνησαν και δεν είχαν πού να παίξουν. Σύμφωνα με το γκρουπ, είχαν στείλει mails σε 50 περίπου venues στο Παρίσι και πήραν μόνο δύο θετικές απαντήσεις.
La Femme - Mystère (full album)
— Στην πρώτη συναυλία που έδωσαν δεν χώραγαν όλοι στη σκηνή. Ήταν τόσο μικρή, που ο μπασίστας έπρεπε να στέκεται πίσω από το πλήθος, μαζί με τον ηχολήπτη, επειδή δεν είχε αρκετές πρίζες για τον ενισχυτή του. Είχαν μόνο 8 τραγούδια εκείνο το διάστημα. Τα έπαιξαν σε ένα άδειο μαγαζί και μετά έπρεπε να επαναλάβουν ολόκληρο το set, επειδή το κοινό ήρθε στη συναυλία καθυστερημένο.
— Ο τρόπος που έγιναν γνωστοί στη Γαλλία ήταν τελείως ασυνήθιστος. Έβγαλαν το πρώτο τους EP σε μια μικρή, ανεξάρτητη εταιρεία και επειδή δεν τους έδινε κανείς σημασία εκεί, αποφάσισαν να πάνε στην Αμερική για να γίνουν διάσημοι. Έστειλαν πάλι mails, σε 100 χώρους αυτήν τη φορά, και μόνο δύο τούς απάντησαν θετικά. Πήγαν τελικά με 3.000 δολάρια ο καθένας –για τα έξοδά τους– και τελικά ένας από τους δύο διοργανωτές κατάφερε να τους κλείσει 20 συναυλίες. Όταν επέστρεψαν στη Γαλλία τούς έστρωσαν κόκκινο χαλί, επειδή όλοι ήθελαν να μάθουν γι' αυτό το άγνωστο συγκρότημα που έκανε ολόκληρη περιοδεία στην Αμερική και κανείς δεν το ήξερε στη χώρα του.
— Τελικά, υπέγραψαν στη Universal και το πρώτο τους άλμπουμ ανέβηκε στο νούμερο 33 των γαλλικών τσαρτ. Όταν ρώτησα τον Magnée αν ήταν εύκολο να κάνουν επιτυχία στο εξωτερικό, μου απάντησε ότι «είναι πολύ πιο δύσκολο σήμερα, αλλά μπορεί να γίνει».
— Ο δημοσιογράφος της «Guardian», Michael Hann, έπρεπε να πετάξει έως το Παρίσι για να τους συναντήσει και να του δώσουν συνέντευξη.
— Αυτά που μάθαμε από τη συνέντευξη είναι ότι έχουν εμμονή με την Πάμελα Άντερσον και θέλουν να συνεργαστούν μαζί της και ότι τους προβληματίζει πάρα πολύ η πολιτική κατάσταση στη Γαλλία. Αυτό φαίνεται από το κομμάτι τους «Où va le monde» από το «Mystère», στο οποίο αναρωτιούνται τι συμβαίνει στον κόσμο. Ο Got μας είπε: «Είναι λυπηρό, θα ήθελα ο κόσμος να έχει περισσότερες οικολογικές ανησυχίες και να σταματήσει τους πολέμους και τους βομβαρδισμούς στις μουσουλμανικές χώρες. Γενικά, θα ήθελα να υπάρχει ασφάλεια. Όλοι, όμως, σκέφτονται τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς και την πάρτη τους. Είναι τόσο εγωιστικό!».
La Femme - Où va le monde