Κάθε Σαββατοκύριακο ένας παραγωγός του ραδιοφωνικού σταθμού Pepper 96.6 επιλέγει για το LIFO.gr τραγούδια που συνθέτουν ένα ξεχωριστό soundtrack.
Αυτή την εβδομάδα, την επιλογή κάνει η Λιάνα Μαστάθη (την ακούτε στη συχνότητα του Pepper, καθημερινά 14:00-16:00):
Eminem
Lose Yourself, Oscars 2020
Η εμφάνιση του Eminem στα Όσκαρ ήταν η μεγάλη έκπληξη και ένα καλά κρυμμένο μυστικό, με τις περισσότερες πρόβες να γίνονται εκτός Dolby Theatre, έτσι ώστε να μην αντιληφθεί κανείς τη συμμετοχή του στην τελετή. To 2003, που είχε κερδίσει το αγαλματίδιο, δεν πήγε καν στην απονομή γιατί πίστευε ότι δεν είχε καμία πιθανότητα να κερδίσει.
Φέτος όχι μόνο πήγε αλλά ξεσήκωσε το, συνήθως δυσκοίλιο, κοινό των Όσκαρ. Ένας ώριμος Eminem, που φαίνεται να έχει συμφιλιωθεί με το παρελθόν του, έδωσε μια νέα δυναμική στο τραγούδι, ερμηνεύοντας τους στίχους χωρίς να χρειάζεται πλέον να κλάψει στον ώμο του κοινού.
Jack Peñate
Murder
Με ένα διάλειμμα δέκα χρόνων ο Jack Peñate επιστρέφει στη δισκογραφία με νέο άλμπουμ και νέο σινκγλ. To After Υou είναι το τρίτο άλμπουμ της καριέρας του και είναι πράγματι μεγάλο το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από το προηγούμενο.
Στα δέκα αυτά χρόνια ο Jack Peñate, «ταξίδεψε, έμαθε και ξαναανακάλυψε τον εαυτό του». Ό,τι και να έκανε, το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Σε έναν ιδανικό κόσμο το Murder θα μπορούσε να ήταν το νέο σινγκλ του Moby.
Kid Moxie
Big In Japan
Μπορεί το Big In Japan για τους Αμερικάνους να είναι ένα new wave hit (;) των '80s, εδώ στην Ελλάδα όμως είναι ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά τραγούδια μιας cult δεκαετίας. Η Kid Moxie ομολογεί ότι έπρεπε να ξεχάσει την πρώτη εκτέλεση για να το ξαναδημιουργήσει. Και το διασκευάζει πραγματικά ονειρικά, δίνοντας έτσι ώθηση στο προσδόκιμο ζωής του.
«Δεν θέλω να γίνω δυσάρεστος, αλλά πρέπει να μιλήσουμε για κάτι πολύ σοβαρό» είναι ο τίτλος της ταινίας, το soundtrack της οποίας υπογράφει η Kid Moxie και συμπεριλαμβάνει το εν λόγω track.
Αmalia & Τhe Αrchitects
Μurder & Create
Μόλις 22 ετών, η Αμαλία κυκλοφορεί το πρώτο της τραγούδι με τους Architects και ήδη βάζουν υποψηφιότητα για καλύτερο πρωτοεμφανιζόμενο γκρουπ. Τραγουδά με τη φρεσκάδα της νεότητας της αλλά και μία ωριμότητα που σε παρασύρει στον δικό της υπέροχο μουσικό κόσμο.
Δεν ξέρω αν αυτό απορρέει από το γεγονός ότι μεγάλωσε σε ένα σπίτι γεμάτο μουσική ή αν η μουσική ήταν ήδη μέρος του DNA της, το αποτέλεσμα όμως είναι εξαιρετικά ελπιδοφόρο για μία καριέρα πολλά υποσχόμενη.
Στα συν το πολύ ιδιαίτερο βιντεοκλίπ που συνοδεύει το Murder & Create. Ακούστε το και θα δείτε αμέσως τον δρόμο που ανοίγεται μπροστά σε μια νέα, παθιασμένη φωνή.
Domenico Modugno
Dio, Come Ti Amo (M@kossa Edit)
Ο Domenico Modugno και η Gigliola Cinquetti ερμήνευσαν το Dio Come Ti Amo στο φεστιβάλ του San Remo Festival το 1966 και με το ίδιο τραγούδι διαγωνίστηκε ο Domenico μόνος του στη Eurovision, εκπροσωπώντας την Ιταλία την ίδια χρονιά.
Αυτό τον διαγωνισμό οι Ιταλοί θα τον θυμούνται για πάντα. Ήταν η μοναδική φορά που η Ιταλία δεν πήρε ούτε μία ψήφο στη Eurovision. Ένα ρεκόρ που κρατά ακόμα.
Παραδόξως το τραγούδι γνώρισε μια σχετική επιτυχία, όχι μόνο στην Ιταλία αλλά και εκτός αυτής. Elvis Costello και Shirley Bassey είναι δύο από τους καλλιτέχνες που το έχουν διασκευάσει. Εδώ σε νέο ρεμίξ από τον Makossa.
Gregory Porter
Revival
Ο Gregory Porter επιστρέφει με ένα σινγκλ υπερπαραγωγή. Ο ίδιος λέει ότι ήθελε το τραγούδι να είναι gospel, στους ήχους που άκουγε μικρός στην εκκλησία, για αυτό στο Revival συμμετέχει 10μελής χορωδία και η Συμφωνική Ορχήστρα Εγχόρδων του Λονδίνου. «Δεν χρειάζεται να είσαι θρήσκος για να καταλάβεις τη σημασία της αναβίωσης, της ανανέωσης, είναι η πορεία της ζωής».
Ο Gregory Porter είναι ο λόγος που αισιοδοξούμε για το μέλλον της jazz. Ή μάλλον, καλύτερα, o Porter είναι το μέλλον της jazz. Στις 17 Απριλίου κυκλοφορεί το άλμπουμ του με τίτλο All Rise.
Wyclef Jean, Refugee All Stars
Guantanamera
Και για να μην ξεχνιόμαστε, εν όψει καρναβαλιού, αν όχι η ωραιότερη, σίγουρα η πιο ενδιαφέρουσα απόδοση του πιο γνωστού κουβανέζικου τραγουδιού.
Το ξαναθυμηθήκαμε στον τελευταίο κύκλο του Casa de Papel, εδώ όμως τα φωνητικά της Celia Cruz, μαζί με τη Lauryn Hill και τον Wyclef Jean δίνουν μια φρέσκια πνοή, έστω κι αν αυτή η ηχογράφηση μας έρχεται από το μακρινό 1997 και το ντεμπούτο άλμπουμ του Wyclef Jean, The Carnival.