Το acid folk ή ψυχεδελικό folk είναι λίγο… μυστήριο σαν όρος, αν και πρέπει να του δώσουν ιδιαίτερη σημασία όσοι την ψάχνουν με το folk παρελθόν. Παρότι ψυχεδελικά folk συγκροτήματα υπήρξαν πολλά, όπως τα πασίγνωστα αγγλικά Incredible String Band και Fairport Convention, στην πράξη ελάχιστες φορές θα ακούσουμε να τα αποκαλούν έτσι (οι έμποροι, οι συλλέκτες, τα forum και τα δημοπρατήρια στο Ιnternet κ.λπ.). Ουσιαστικά, κάτω απ’ αυτή την ταμπέλα, που έχει ένα νόημα (κυρίως… όπως το αντιλαμβάνεται ο καθείς!), μπαίνουν πιο άγνωστα ονόματα και πολλοί… loner folk τραγουδοποιοί, Εγγλέζοι και Αμερικανοί κυρίως. Αν και όχι πάντα…
Πολλά απ’ αυτά τα άλμπουμ είναι σπάνια και πανάκριβα στις πρωτότυπες εκδόσεις τους. Έτσι, η φήμη πολλών τέτοιων καλλιτεχνών εξαπλώνεται, συχνά, κατά τύχη. Μπορεί κάποιο κομμάτι ενός ή μιας loner folk τραγουδοποιού να διασκευαστεί από ένα σημερινό όνομα, μπορεί κάποιος δίσκος να επανεκδοθεί, μπορεί κάποιο LP να πουληθεί σε υψηλή τιμή στο eBay, με αποτέλεσμα να κινηθεί ένα ενδιαφέρον… Γενικώς, είναι κάπως υποχθόνια η εξάπλωση της φήμης των acid folk καλλιτεχνών και αυτό προσδίδει στη συγκεκριμένη ομάδα ξεχωριστό ενδιαφέρον. Αν και στην «acid folk» κατηγορία μπορεί να παρεισφρήσει κάθε καρυδιάς καρύδι (ακόμη και ατάλαντοι φολκίστες, που ορισμένοι, όχι πάντα για αδιευκρίνιστους λόγους, αποκαλούν «μεγάλους»), για τους παρακάτω καλλιτέχνες και συγκροτήματα λίγοι θα εκφράσουν αντιρρήσεις…
1. SYD BARRETT: The Madcap Loughs (Μεγάλη Βρετανία/Harvest, 1970)
2. ROBBIE BASHO: Zarthus (ΗΠΑ/Vanguard, 1974)
3. DAVE BIXBY: Ode To Quetzalcoatl (ΗΠΑ/Private, 1969)
4. COMUS: First Utterance (Μεγάλη Βρετανία/Dawn, 1971)
5. NICK DRAKE: Five Leaves Left (Μεγάλη Βρετανία/Island, 1969)
6. BILL FAY: Bill Fay (Μεγάλη Βρετανία/Deram-Nova, 1970)
7. SIMON FINN: Pass the Distance (Μεγάλη Βρετανία/Mushroom, 1971)
8. PERRY LEOPOLD: Experiment In Metaphysics (ΗΠΑ/Private, 1970)
9. MAGIC CARPET: Magic Carpet (Μεγάλη Βρετανία/Mushroom, 1972)
10. PEARLS BEFORE SWINE: Balaklava (ΗΠΑ/ ESP Disk, 1968)
11. LINDA PERHACS: Parallelograms (ΗΠΑ/Kapp, 1970)
12. RELATIVELY CLEAN RIVERS: Relatively Clean Rivers (ΗΠΑ/Pacific Is, 1976)
13. ALEXANDER SPENCE: Oar (ΗΠΑ/Columbia, 1969)
14. JOHN ST.FIELD: Control (Ισπανία/Movieplay, 1975)
15. BOB THEIL: So Far (Μεγάλη Βρετανία/Private, 1982)
Το Folk (Acid ή... λιγότερο Acid) παντού στον κόσμο
Τραγουδοποιοί με μια κιθάρα ή και με μερικά ακόμη όργανα, αλλά, πάντως, έχοντας σαν βάση την ακουστική, συνήθως, κιθάρα τους υπήρξαν σε κάθε χώρα του κόσμου. Ιδίως από τη δεκαετία του ’60 και μετά… Όπως υπήρξαν και συγκροτήματα, φυσικά, που έπαιξαν στο κλασικό folk και folk-rock στυλ – εκείνο που έμαθαν από τους Βρετανούς και τους Αμερικάνους, φέρνοντάς το στα δικά τους μέτρα. Ανακατεύοντάς το δηλαδή με τις τοπικές κάθε φορά παραδόσεις και φτιάχνοντας το δικό τους, μοναδικό, χαρμάνι. Τα 15 άλμπουμ που ακολουθούν είναι όντως απ’ όλο τον κόσμο…
1. WOLF BIERMANN: 4 Neue Lieder (Δυτική Γερμανία/Wagenbachs Quartplatte, 1968)
2. MAJA DE RADO & PORODICNA MANUFAKTURA CRNOG HLEBA: Stvaranje (Γιουγκολαβία/RTB, 1974)
3. FERRE GRIGNARD: Captain Disaster (Γαλλία, Βέλγιο/Barclay, 1968)
4. HAIZEA: Haizea (Ισπανία/Herri Gogoa, 1977)
5. VICTOR JARA: El Derecho De Vivir En Paz (Χιλή/Dicap, 1971)
6. DES LINDBERG: Live (Νότια Αφρική/CBS, 1966)
7. MAYFLY: Mayfly (Ολλανδία/Ariola, 1973)
8. NOBUYASHU OKABAYASHI: Watashi Wo Danzai Seyο (Ιαπωνία/ URC, 1969)
9. OSSIAN: Ossian (Πολωνία/Polskie Nagrania Muza, 1975)
10. ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ: Μπάλλος (Ελλάδα/Lyra, 1971)
11. SAINT JUST: La Casa del Lago (Ιταλία/Harvest, 1974)
12. PHIL SAWYER: Childhood’s Εnd (Αυστραλία/Sweet Peach, 1971)
13. STIVELL: Chemins De Terre (Γαλλία/Fontana, 1973)
14. VLADIMIR VYSOTSKY: Sings his Own Songs (Σοβιετική Ένωση/Μελόντια 1978)
15. PARI ZANGENEH: The Series of Music for Young Adults Iranian Folk Songs (Περσία/Institute for the Intellectual Development of Children and Young Adults, 1976)