Παρακολουθώ τον διαγωνισμό της Eurovision κάθε χρόνο από τότε που ήμουν 6 χρονών, δηλαδή πολύ πριν γίνει δημοφιλής στο ευρύ κοινό της Ελλάδας. Δεν συγκαταλέγω ωστόσο τον εαυτό μου στους φανατικούς, σε αυτούς δηλαδή που μελετούν τα τραγούδια μήνες πριν από τις βραδιές των ημιτελικών και του τελικού και που γνωρίζουν κάθε φορά φαβορί, αουτσάιντερ και συμμετοχές απ' έξω κι ανακατωτά.
Εκείνες τις μέρες μόνο συνηθίζω να συντονίζομαι με παρέα και comfort food και να ακούω τα τραγούδια για πρώτη φορά στο live, αποφασίζοντας για τις δικές μου επιλογές, περιμένοντας να δω αν θα έχουν σχέση με την τελική έκβαση και γνωρίζοντας, φυσικά, ότι η όλη διαδικασία δεν είναι τίποτε παραπάνω από ένα camp guilty pleasure - όπως και η ίδια η φύση του διαγωνισμού.
Φέτος, ένα τυχαίο περιστατικό, μια ασθένεια δηλαδή που με καθήλωσε στο σπίτι για τρία εικοσιτετράωρα, με έκανε να μπω στη διαδικασία να ασχοληθώ με τις συμμετοχές πολύ νωρίτερα, δύο μήνες πριν σχεδόν, όταν όλα τα κλιπ είχαν μόλις ανέβει στον επίσημο λογαριασμό της Eurovision στο YouTube. Κάποια τα άκουσα εν τάχει, στο fast forward, άλλα πιο προσεκτικά.
Η εξωστρέφεια της Netta και η ξεχωριστή της περσόνα σίγουρα θα λειτουργήσουν υπέρ της. Σε έναν διαγωνισμό με βασικό targeting την ευρωπαϊκή (και διεθνή πλέον) LGBTQ+ κοινότητα, που αγαπά τη διαφορετικότητα, τιμώντας και αναδεικνύοντας συχνά το ξεχωριστό, η Netta είναι ό,τι πρέπει: πουλάει με αυτοπεποίθηση την τέχνη της, χορεύει, τραγουδά καλά, ντύνεται ξεχωριστά και φαίνεται ότι έχει μια δυνατή ομάδα από πίσω της για υποστήριξη.
Υπάρχουν χρονιές λοιπόν που τα φαβορί προκύπτουν σταδιακά και εναλλάσσονται μέχρι τις τελευταίες μέρες, με τα γραφεία στοιχημάτων να δίνουν τον σχετικό τόνο και το αποτέλεσμα στο τέλος συχνά να εκπλήσσει (όπως πέρσι με τη νίκη του Πορτογάλου Salvador Sobral ή πρόπερσι με την πολιτικά φορτισμένη περίπτωση της Ουκρανής Jamala), ενώ άλλες χρονιές το προβάδισμα είναι σαφές εξαρχής για το ένα τραγούδι που ξεχωρίζει από νωρίς (όπως το 2014 με τη νίκη της Conchita ή το 2012 με τη Σουηδή Loreen).
Φέτος θα έχουμε ξεκάθαρη νίκη και είμαι σχεδόν απόλυτα σίγουρος γι' αυτό. Η Netta Barzilai από το Ισραήλ και το «Toy» της είναι μια συμμετοχή κομμένη και ραμμένη για την κορυφή και υπάρχουν τουλάχιστον 5 λόγοι γι' αυτό.
Netta - «Toy»
1.
Το ίδιο το τραγούδι είναι πιασάρικο, αρκούντως «γιουροβιζιονικό», σου κολλάει στο μυαλό από το πρώτο άκουσμα, αλλά ταυτόχρονα είναι σύγχρονο, καθώς τα τελευταία χρόνια η συνταγή του προκάτ eurodance/eurotrash ήχου φαίνεται πως δεν αποδίδει.
Μουσικά το «Toy» είναι ένα τουρλουμπούκι από διαφορετικά είδη, διαθέτει στοιχεία ποπ, ραπ, δυνατά vocals, περίεργους λαρυγγισμούς, και φυσικά ένα ανατολίτικο τσιφτετελο-μπιτ στο ρεφρέν που από μόνο του αποτελεί σχεδόν προαπαιτούμενο για κάθε γιουροβιζιονική επιτυχία. Το τελευταίο στοιχείο είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη για να κάνει μεγάλη ραδιοφωνική και καλοκαιρινή επιτυχία στη χώρα μας, πράγμα επίσης βέβαιο στην προκειμένη.
Ένας από τους δύο συνθέτες του «Toy», ο Doron Medalie, είχε υπογράψει και το «Golden Boy», τη συμμετοχή του Ισραήλ το 2015, που στη συνέχεια διασκεύασε στα ελληνικά η Ελένη Φουρέιρα («Στο Θεό με Πάει»).
Αξίζει να σημειωθεί ότι ελάχιστα νικητήρια τραγούδια των τελευταίων ετών έχουν γίνει στη συνέχεια ραδιοφωνικές επιτυχίες, με πιο πρόσφατο το «Euphoria» της Loreen.
2.
Η εξωστρέφεια της Netta και η ξεχωριστή της περσόνα σίγουρα θα λειτουργήσουν υπέρ της. Σε έναν διαγωνισμό με βασικό targeting την ευρωπαϊκή (και διεθνή πλέον) LGBTQ+ κοινότητα, που αγαπά τη διαφορετικότητα, τιμώντας και αναδεικνύοντας συχνά το ξεχωριστό, η Netta είναι ό,τι πρέπει:
Πουλάει με αυτοπεποίθηση την τέχνη της, χορεύει, τραγουδά καλά, ντύνεται ξεχωριστά και φαίνεται ότι έχει μια δυνατή ομάδα από πίσω της για υποστήριξη. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και άλλες πτυχές της ζωής της, καθώς έχει υπηρετήσει στον ισραηλινό στρατό και ήταν μέλος της μπάντας του ναυτικού, ενώ παλιότερα είχε ζήσει με την οικογένειά της για κάποια χρόνια στη Νιγηρία.
Θυμηθείτε περιπτώσεις όπως της Dana International, της πρώτης τρανς νικήτριας, ακριβώς 20 χρόνια πριν και πάλι από το Ισραήλ, της Σέρβας Marija Šerifović και φυσικά της Conchita.
3.
Τα τραγούδια και οι ζωντανές εμφανίσεις της Netta, τουλάχιστον αυτές που είναι διαθέσιμες στο YouTube και προέρχονται κυρίως από το talent show που έγινε στο Ισραήλ για την ανάδειξη του φετινού εκπροσώπου στον διαγωνισμό, βασίζονται στη χρήση μιας πρωτότυπης μουσικής συσκευής, ενός looper, με το οποίο η καλλιτέχνις ηχογραφεί ζωντανά τους λαρυγγισμούς της φτιάχνοντας λούπες που στη συνέχεια παίζουν σε επανάληψη και συνθέτουν ένα ιδιότυπο περφόρμανς.
Το έχει παρουσιάσει και ζωντανά σε talk show για να αποδείξει πως τις φτιάχνει εκείνη τη στιγμή και δεν είναι προπαρασκευασμένες. Απομένει να δούμε αν και πώς θα χρησιμοποιήσει αυτή τη συσκευή στη σκηνή του Altice Arena της Λισαβόνας.
4.
To «ρεύμα» που έχει αρχίσει να έχει το «Toy» σε όλη την Ευρώπη φαίνεται ήδη στα στοιχήματα που το φέρουν στην πρώτη θέση, ενώ πλέον υπάρχει και άλλη μία σαφής ένδειξη ότι ένα τραγούδι υπερέχει των άλλων στη Eurovision: τα views και το virality στο YouTube.
Αυτή τη στιγμή, το «Toy» έχει ξεπεράσει τα 9 εκατομμύρια views στην πλατφόρμα, όντας από την πρώτη μέρα που ανέβηκε στον επίσημο λογαριασμό της Eurovision ανάμεσα στα συνολικά trending topics του YouTube, ενώ το τραγούδι που ακολουθεί σε views είναι αυτό της Ισπανίας, αρκετά πιο πίσω, με 2,5 εκατομμύρια προβολές περίπου.
Οι συμμετοχές των Γιάννας Τερζή και Ελένης Φουρέιρα για Ελλάδα και Κύπρο αντίστοιχα, είναι αρκετά πιο πίσω με 655 και 385 χιλιάδες views αντίστοιχα.
5.
Οι στίχοι είναι προφανώς απλούστατοι, όπως αρμόζει σε τραγούδι του είδους, αλλά πλήρως εναρμονισμένοι στο φλέγον ζήτημα της εποχής, αυτό της γυναικείας χειραφέτησης και του πολέμου ενάντια στη σεξουαλική παρενόχληση.
Η Eurovision είναι πολιτικοποιημένος διαγωνισμός, όσο κι αν κοινό και ιθύνοντες κατά καιρούς επιμένουν για το αντίθετο. Ένα τραγούδι με ισχυρό φεμινιστικό μήνυμα, εναρμονισμένο στη δυναμική κινημάτων όπως τα #MeToo και #TimesUp, είναι ό,τι πρέπει για το 2018.
Αν αναλογιστεί κανείς ότι το τραγούδι του Ισραήλ λαμβάνει αναπάντεχο support ακόμα και από αραβικά κράτη όπως η Υεμένη και το Ιράκ, σύμφωνα με τελευταία δημοσιεύματα, τότε η σιγουριά για τον θρίαμβό του στις 12 Μαΐου είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, ήρθα σε επαφή με την επίσημη αποστολή του Ισραήλ στη Eurovision και κατάφερα να έχω μια σύντομη κουβέντα με τη Netta, ενάμιση μήνα πριν από τον φετινό διαγωνισμό:
— Έχουν περάσει 20 χρόνια από την τελευταία φορά που το Ισραήλ νίκησε στη Eurovision, με το θρυλικό πλέον «Diva» της Dana International. Πιστεύεις ότι το μουσικό σου ύφος έχει επηρεαστεί από αυτό, ή από τα άλλα δύο τραγούδια της χώρας σου που έχουν κερδίσει, το «A-Ba-Ni-Bi» και το «Hallelujah», ή ακόμα και από συμμετοχές που δεν είχαν κερδίσει, όπως εκείνη της Ofra Haza;
Η αλήθεια είναι ότι τραγούδησα το «A-Ba-Ni-Bi» στη διάρκεια του Hakochav Haba, του ριάλιτι για την ανάδειξη του εκπροσώπου του Ισραήλ στον φετινό διαγωνισμό. Με εμπνέει πολύ ο ρυθμικός ήχος του τραγουδιού, τον οποίο μπορείς εύκολα να θυμάσαι.
Περιλαμβάνει κομμάτια της εβραϊκής γλώσσας που είναι πολύ χαρακτηριστικά, πιασάρικα, που μπορούν να «κολλήσουν» σε όλους, και νομίζω ότι κάνω το ίδιο με το «Toy».
— Γιατί αποφάσισες να χρησιμοποιείς αυτό το παράξενο και τόσο τέλειο μουσικό όργανο/συσκευή στα λάιβ σου και να φτιάχνεις ζωντανά λούπες; Θα το δούμε και στη Λισαβόνα;
Το looper είναι μια φορητή συσκευή ηχογράφησης που μου επιτρέπει να ηχογραφώ τη φωνή μου πολλές φορές, μέσα σε μια λούπα, μέχρι να δημιουργήσω ένα playback. Το αγαπώ γιατί μου προσφέρει δημιουργική ελευθερία να εκφράζω και την πιο τρελή μουσική μου ιδέα.
Δυστυχώς δεν μπορώ να αποκαλύψω το παραμικρό από αυτά που θα συμβούν στη σκηνή του διαγωνισμού, αλλά υπόσχομαι εκπλήξεις.
— Σε ποια στοιχεία της προσωπικότητας και της καλλιτεχνικής σου υπόστασης θα εστιάσεις κατά τη διάρκεια του promo tour σου;
Επειδή έχουμε κληρωθεί στον πρώτο ημιτελικό, θα είμαστε στη Λισαβόνα από νωρίς, από τα τέλη Απριλίου. Δεν έχουμε πολύ χρόνο για να κάνουμε promo tour, αλλά θα επισκεφθούμε το Άμστερνταμ για το δικό τους promo πάρτι, καθώς και ένα αντίστοιχο promo ιβέντ του Ισραήλ.
Στο μεταξύ, δουλεύω όσο πιο σκληρά μπορώ, και έχω εστιάσει στον ίδιο τον διαγωνισμό, ώστε όταν έρθει η ώρα να σκίσουμε.
— Οι στίχοι του «Toy» στην ουσία μιλούν για woman power. Πιστεύεις ότι είναι σημαντικό για την Ευρώπη, σε σχέση με όλα τα φεμινιστικά κινήματα και την επικαιρότητα, να ψηφίσουν ένα τραγούδι με τέτοιο μήνυμα;
Το «Toy» έχει σημαντικό μήνυμα – την αφύπνιση της γυναικείας δύναμης και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Ανεξάρτητα όμως από αυτό, το κοινό πρέπει να το ψηφίσει γιατί αναμειγνύει σύγχρονα στοιχεία ποπ, K-pop (κορεάτικης ποπ), χιπ-χοπ, με τον κολλητικό ήχο και το μπιτ της Μέσης Ανατολής και το αποτέλεσμα είναι ένας ξεσηκωτικός μεσανατολικός ποπ δυναμίτης!
— Παρακολουθούσες τον διαγωνισμό όταν ήσουν παιδί; Ποιο τραγούδι είναι το πιο αγαπημένο σου από την τελευταία δεκαετία;
Μου άρεσε πολύ το «Lasha Tumbai» της Verka Serduchka. Νιώθω βαθιά σύνδεση με αυτό το τραγούδι και την παρουσίασή του.
— Είμαι σίγουρος ότι οι Έλληνες θα αγαπήσουν το τραγούδι σου. Έχεις έρθει ποτέ στην Ελλάδα;
Έχω βρεθεί στη Ρόδο μια φορά, αλλά ήταν για δουλειά και όχι για διακοπές. Θέλω πολύ να επισκεφθώ τη χώρα σας, έχω ακούσει ότι είναι μαγική.
Από τα live του talent show για την ανάδειξη του φετινού εκπροσώπου του Ισραήλ στη Eurovision.