Ο Jean-Michel Basquiat ήταν, ένας από τους λίγους καλλιτέχνες της δεκαετίας του 80 που διήνυσε με εκτυφλωτική ταχύτητα την απόσταση από τα γκράφιτι στη ζωγραφική, από τους δρόμους στις μεγάλες γκαλερί από τη ζωή στους δρόμους στη διασημότητα, το γκλαμ της δεκαετίας και το θάνατο.
Ξεκίνησε από τα βαγόνια των τρένων που κάλυπτε με εκτυφλωτικά χρώματα, και αν ξεχώρισε για κάτι ήταν ότι μέσα στα γεμάτα παιδικότητα σχέδιά τους κρυβόταν ποίηση, νόημα, έννοιες.
Ο Μπασκιά κρατούσε συνεχώς σημειώσεις. Οκτώ από τα σημειωματάριά του, που ανήκουν στη συλλογή του Larry Warsh, θα εκτεθούν τον επόμενο μήνα στο Μουσείο του Μπρούκλιν. Τα τέσσερα πιο γεμάτα με σημειώσεις είναι από την περίοδο 1981-1982. Οι τελευταίες σημειώσεις του έγιναν ένα χρόνο πριν από το θάνατό του, το 1987.
Στα τετράδια του υπάρχει ένα συνονθύλευμα καταχωρήσεων. Στίχοι, συνθήματα, μάντρα, θραύσματα σεναρίων. Ο Μπασκιά εγκατέλειψε το σχολείο αλλά ήταν ένας άπληστος αυτοδίδακτος. Μάζευε εικόνες λέξεις και μουσική από παντού. Ήταν ένας ποιητής του καιρού του από ένστικτο. Οι λέξεις του σχηματίζουν μια ισχυρή εικόνα. Οι σημειώσεις του ήταν η πρώτη ύλη για τους μεγάλους του πίνακες, ημερολόγια και χάρτες και τεράστιοι πίνακες ονομάτων.