Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Διαμάντια της ελληνικής ζωγραφικής από μια συλλογή της Ρόδου στην Αθήνα

Η συλλογή ζωγραφικής του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης Ρόδου που θα παρουσιαστεί στο Ίδρυμα Θεοχοράκη περιλαμβάνει έργα των Τσαρούχη, Μόραλη, Χατζηκυριάκου-Γκίκα, Παρθένη, Εγγονόπουλου και πολλών άλλων.

Διαμάντια της ελληνικής ζωγραφικής από μια συλλογή της Ρόδου στην Αθήνα

Μία από τις σημαντικότερες συλλογές έργων τέχνης της χώρας, αυτήν του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου, θα φιλοξενήσει το Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη στο πλαίσιο της έκθεσης «Πολύτιμα έργα ζωγραφικής από το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου», που εγκαινιάζεται τη Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2019, στις 20.00.

Η έκθεση, η οποία θα διαρκέσει μέχρι τις 12 Μαΐου 2019, περιλαμβάνει περισσότερα από ενενήντα σημαντικά έργα ελληνικής ζωγραφικής, κυρίως του 20ού αιώνα.


Το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου, του οποίου οι συλλογές ζωγραφικής, γλυπτικής, σχεδίων και κατασκευών σήμερα στεγάζονται σε τέσσερα αυτόνομα κτίρια, ξεκίνησε το 1960 ως Δημοτική Πινακοθήκη Ρόδου, τα επίσημα εγκαίνια της οποίας πραγματοποιήθηκαν το 1964.

Η έκθεση, η οποία θα διαρκέσει μέχρι τις 12 Μαΐου 2019, περιλαμβάνει περισσότερα από ενενήντα σημαντικά έργα ελληνικής ζωγραφικής, κυρίως του 20ου αιώνα. 


Εμπνευστής και ουσιαστικά δημιουργός της υπήρξε ο τότε νομάρχης Δωδεκανήσου, ο νομικός Ανδρέας Ιωάννου.

Ο Ιωάννου, πνευματική προσωπικότητα της εποχής, λογοτέχνης και μελετητής της νεοελληνικής ζωγραφικής, έθεσε ως βασική προτεραιότητά του την πνευματική ανάπτυξη της Ρόδου, ιδρύοντας κατά τη διάρκεια της θητείας του, εκτός από την Πινακοθήκη, και τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Δωδεκανήσου.


Η Δημοτική Πινακοθήκη Ρόδου στεγάστηκε στον πρώτο όροφο του μεγάρου της Ιονικής Τράπεζας, στην Πλατεία Σύμης, και στόχος του Ανδρέα Ιωάννου ήταν η συλλογή να επικεντρωθεί στον εικοστό αιώνα και να γίνει πόλος έλξης για όσους ενδιαφέρονται για τη σύγχρονη νεοελληνική ζωγραφική – χαρακτηριστική της τόλμης του είναι η απόφασή να αφήσει πίσω του τη Σχολή του Μονάχου, παρότι οι εκπρόσωποί της στην Ελλάδα χαίρουν μεγάλης αναγνώρισης.

Θεόφιλος (Χατζημιχαήλ), Αντάμωση Ερωτόκριτου και Αρετούσας


Ο Ιωάννου διασφαλίζει, με ειδικό κυβερνητικό νόμο, ότι η Πινακοθήκη Ρόδου θα διαθέτει διοικητικό συμβούλιο και καλλιτεχνική επιτροπή, όργανα στα οποία έκτοτε συμμετείχαν αναγνωρισμένοι καλλιτέχνες καθηγητές της ΑΣΚΤ της Αθήνας και έμπειροι τεχνοκριτικοί.

Τα πρώτα έργα που αποκτά η Πινακοθήκη χρηματοδοτούνται με κονδύλια της νομαρχίας Δωδεκανήσου, του δήμου Ρόδου και του υπουργείου Παιδείας, ενώ ακολουθούν σημαντικές δωρεές από εταιρείες και ιδιώτες.


Χρησιμοποιώντας τις γνώσεις αλλά και τις προσωπικές του γνωριμίες, ο Ανδρέας Ιωάννου κατορθώνει «να δημιουργήσει μια λαμπρή συλλογή, ώστε όχι μόνο να προβάλει τη φυσιογνωμία της νεοελληνικής τέχνης, αλλά να συμβάλει άμεσα και στην αισθητική διαπαιδαγώγηση του κοινού».


Στις 19 Ιουνίου 1964, ο Ιωάννου αναχωρεί από τη Ρόδο, καθώς τοποθετείται νομάρχης Κορινθίας, και η εφημερίδα Ροδιακή γράφει: «Δεν πρέπει να λησμονείται ότι ο κ. Ιωάννου αφήνει και ένα μέγα έργον εις την Ρόδον, ένα έργον το οποίον θα διατηρηθή ανά τους αιώνας και θα επιβεβαιοί την δραστηριότητά του εις τον τομέαν που έκρινε ότι εχρειάζετο δραστηριότης: Πρόκειται περί της Πινακοθήκης».

Σπύρος Βασιλείου, Το τραπεζι της Καθαρής Δευτέρας,1950


Ο Ιωάννου θα συνεχίζει το έργο του σε άλλες νομαρχίες, δεν θα σταματήσει ποτέ όμως να παρακολουθεί την πορεία της Δημοτικής Πινακοθήκης Ρόδου, φροντίζοντας για τον εμπλουτισμό της.

Το 1971 διορίζεται διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης και δίνει αμέσως προτεραιότητα στην τέχνη του 20ού αιώνα. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ο Αλέξανδρος Ιόλας πραγματοποιεί μια σημαντική δωρεά έργων σύγχρονων, ξένων κυρίως, καλλιτεχνών.

Λίγους μήνες αργότερα, τον Αύγουστο του 1972, ο Ανδρέας Ιωάννου πεθαίνει αιφνίδια από καρδιακό επεισόδιο. Η μνήμη του θα παραμείνει μέχρι σήμερα άρρηκτα συνδεδεμένη με την Δημοτική Πινακοθήκη Ρόδου.


Στους τρεις εκθεσιακούς ορόφους του Ιδρύματος Β. & Μ. Θεοχαράκη θα παρουσιαστούν, από τη συλλογή του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου, αντιπροσωπευτικοί πίνακες σπουδαίων καλλιτεχνών όπως οι Θεόφιλος, Κωνσταντίνος Παρθένης, Νικόλαος Λύτρας, Φώτης Κόντογλου, Γιάννης Τσαρούχης, Νίκος Εγγονόπουλος, Γιάννης Μόραλης, Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Σπύρος Βασιλείου, Γιώργος Μπουζιάνης, Θεόφραστος Τριανταφυλλίδης, Βλάσης Κανιάρης, Νίκος Κεσσανλής, Αλέξης Ακριθάκης, Κώστας Τσόκλης, Παύλος, Δημήτρης Μυταράς, Αλέκος Φασιανός, Δημοσθένης Κοκκινίδης, Σωτήρης Σόρογκας, Βασίλης Θεοχαράκης, Γιάννης Ψυχοπαίδης, Χρόνης Μπότσογλου, Όπυ Ζούνη, Παύλος Σάμιος, Χρήστος Μποκόρος, και πολλοί άλλοι σημαντικοί ζωγράφοι.

Αλέξης Ακριθάκης, Μπόσα Νόβα 1β΄, 1971
Νίκος Εγγονόπουλος, Ο Όρκος, 1952
Τέτσης Παναγιώτης, Μπαλκόνια.
Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Νεκρή Φύση, 1934
Γιάννης Γαΐτης, Παρέλαση, 1974
Νίκος Εγγονόπουλος, Ορφέας, 1957.
Γιάννης Τσαρούχης, Αξιωματικός της Αεροπορίας Καταθέτων Στέφανον,1950-51
Κωνσταντίνος Μαλέας, Η Ακρόπολη από την Πνύκα, 1914-1917.
Οικονόμου Μιχάλης, Σπίτια στην Αίγινα.
Γιάννης Τσαρούχης, Παίκτης του Μπάσκετ, 1949.
Φώτης Κόντογλου, ο Αϊβαλιώτης Καπετάνιος, 1955
Κωνσταντίνος Μαλέας, Παρθενώνας.
Γιάννης Μόραλης, Καθισμένο Γυμνό, 1952.
Τριανταφυλλίδης Θεόφραστος, Μάσκες
Σπυρόπουλος Γιάννης, Παρελθόν.


Info

Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη

Βασιλίσσης Σοφίας 9 & Μέρλιν 1, 210 3611206

Διάρκεια έκθεσης: 11 Φεβρουαρίου – 12 Μαΐου 2019

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: 10:00-18:00 / Πέμπτη: 10:00-20:00