Οι τραγικές όσο και σκοτεινές συνθήκες του θανάτου της Νάταλι Γουντ, εξακολουθούν να «επισκιάζουν το έργο της ζωής της και την ουσία της προσωπικότητάς της», όπως λέει στο νέο ντοκιμαντέρ του HBO με τίτλο "Natalie Wood: What Remains Behind", η κόρη της πρόωρα χαμένης σταρ, Νατάσα Γκρέγκσον Βάγκνερ, που ήταν έντεκα χρονών όταν η μητέρα της βρέθηκε πνιγμένη στα ανοιχτά του νησιού Καταλίνα στη Νότια Καλιφόρνια. Ήταν 29 Νοεμβρίου του 1981 και η Νάταλι Γουντ είχε κλείσει λίγους μήνες πριν τα 43 της χρόνια. Για κάποιο λόγο, αργά εκείνη την νύχτα, έπεσε στο παγωμένο νερό από το γιοτ στο οποίο επέβαινε μαζί με τον σύζυγό της Ρόμπερτ Βάγκνερ και τον ραγδαία ανερχόμενο τότε Κρίστοφερ Γουόκεν.
Η ταινία αποτελεί μια βουτιά στο πλούσιο αρχειακό υλικό που τέθηκε στη διάθεση των δημιουργών – υπό την επιμέλεια της Νατάσα Γκρέγκσον Βάγκνερ – και σε συνεντεύξεις με επιφανείς φίλους της μητέρας της όπως ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ και η Μία Φάροου, συνθέτοντας ένα πορτραίτο της χαρισματικής ηθοποιού που στα 15 της είχε κερδίσει ήδη την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ για τον ρόλο της στον «Επαναστάτη χωρίς αιτία» πλάι στον Τζέιμς Ντιν.
Ένα χρόνο αργότερα η διατύπωση του πιστοποιητικού θανάτου θα άλλαζε. Σύμφωνα με τη νέα επίσημη εκδοχή ο θάνατός της δεν προήλθε από «τυχαίο πνιγμό» αλλά από «πνιγμό σε συνδυασμό με άλλους απροσδιόριστους παράγοντες».
Λίγα χρόνια αργότερα, θα παντρευόταν τον Ρόμπερτ Βάγκνερ – εκείνη ήταν 19 και εκείνος 24 – με τον οποίον έγιναν ένα από τα χρυσά ζευγάρια του Χόλιγουντ, τροφοδοτώντας συγχρόνως με την ταραχώδη σχέση τους τις σελίδες των σκανδαλοθηρικών εντύπων. Χώρισαν το 1962, ξαναπαντρεύτηκαν όμως μια δεκαετία αργότερα, μετά το διαζύγιο της Νάταλι Γουντ από τον Ρίτσαρντ Γκέργκσον, πατέρα της Νατάσα.
Παρά το πλούσιο υλικό όμως αυτής της λαμπερής ρετροσπεκτίβας και την επιθυμία των δημιουργών της ταινίας να επικεντρωθεί η αφήγηση στη ζωή και στην κληρονομιά που «άφησε πίσω της» η Νάταλι Γουντ, όπως δηλώνει ο τίτλος του ντοκιμαντέρ, και όχι στις συνθήκες του θανάτου της, είναι δύσκολο να αγνοηθεί ο «ελέφαντας στο δωμάτιο». Ειδικά από τη στιγμή που όχι μόνο δεν κόπασε ποτέ το ενδιαφέρον για την εξιχνίαση αυτών των συνθηκών, αλλά κάθε τόσο αναζωπυρώνεται με νέες υπόνοιες περί εγκληματικής ενέργειας – είτε «εκ προμελέτης» είτε «εξ αμελείας».
Το 2011, τριάντα χρόνια μετά από εκείνη τη νύχτα, η υπόθεση ξανάνοιξε από τις αρμόδιες αρχές εξαιτίας «νέων πληροφοριών». Ένα χρόνο αργότερα η διατύπωση του πιστοποιητικού θανάτου θα άλλαζε. Σύμφωνα με τη νέα επίσημη εκδοχή ο θάνατός της δεν προήλθε από «τυχαίο πνιγμό» αλλά από «πνιγμό σε συνδυασμό με άλλους απροσδιόριστους παράγοντες».
Η αδελφή της Νάταλι, Λάνα Γουντ, η οποία έχει αποξενωθεί από την οικογένεια και δεν θεωρήθηκε αρκετά αξιόπιστη για να συμπεριληφθεί στο ντοκιμαντέρ, έχει κάνει πολλές φορές λόγω για «δολοφονία», καλώντας συγχρόνως τον Ρόμπερτ Βάγκνερ να «πει επιτέλους την αλήθεια μια για πάντα». Πριν από δύο χρόνια επίσης, ένα ολόκληρο επεισόδιο της δημοσιογραφικής εκπομπής "48 Hours" του δικτύου CBS ήταν αφιερωμένο στην υπόθεση, ανοίγοντας νέο κύκλο εικασιών και κατηγοριών.
«Δεν ήταν ανάμεσα στις προθέσεις μας να εξελιχθεί η ταινία σε ερευνητικού τύπου ρεπορτάζ για την τραγωδία», δηλώνει στον Guardian o σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ, Laurent Bouzereau. «Δεν επιθυμούμε να μάθουμε "τι συνέβη" επειδή ξέρουμε τι συνέβη». Τόσο η Νατάσα Γκρέγκσον Βάγκνερ όσο και ο πατριός της εμμένουν στην αρχικό πόρισμα του αρμόδιου ιατροδικαστή που είχε εξετάσει το πτώμα και είχε αποφανθεί ότι επρόκειτο για «τραγικό ατύχημα», με την προσθήκη ότι το θύμα είχε καταναλώσει προηγουμένως ποσότητα αλκοόλ, όχι όμως υπερβολική.
Στα 90 του πλέον, ο Ρόμπερτ Βάγκνερ εμφανίζεται στο ντοκιμαντέρ και καλείται να δώσει για άλλη μια φορά την δική του εκδοχή των γεγονότων για μια περίοδο που το ζεύγος αντιμετώπιζε άλλη μια κρίση στη σχέση τους καθώς εκείνη επιχειρούσε να ισορροπήσει ανάμεσα στη δουλειά, στο σταριλίκι και στη μητρότητα. Λέει ότι θυμάται έναν μεθυσμένο καυγά ανάμεσα στη Νάταλι και τον Κρίστοφερ Γουόκεν - συμπρωταγωνιστή της τότε στην ταινία "Brainstorm"- εκείνη τη νύχτα, τονίζει όμως ότι η φιλονικία τους δεν κλιμακώθηκε (αποκαλεί μάλιστα τον Γουόκεν «εξηγημένο και σωστό άτομο»). Λέει επίσης ότι κάποια στιγμή που επέστρεψε στην κουκέτα για να κοιμηθεί, εκείνη έλειπε.
Τόσο ο ίδιος όσο και η Νατάσα εκφράζουν την πεποίθησή τους στην ίδια εκδοχή για τα γεγονότα που προηγήθηκαν του πνιγμού της Νάταλι Γουντ. Υποθέτουν ότι πήγε να κοιμηθεί αλλά, ευαίσθητη καθώς ήταν στους θορύβους, ενοχλήθηκε από τον ήχο που έκανε η φουσκωτή βάρκα καθώς χτυπούσε από τον αέρα στα πλαϊνά του σκάφους και σηκώθηκε να πάει να σφίξει τα σχοινιά της. Στην προσπάθειά της αυτή όμως, πιθανότατα γλίστρησε, χτύπησε κάπου το κεφάλι της, έχασε την ισορροπία της και βρέθηκε χωρίς αισθήσεις στα σκοτεινά νερά.
Με στοιχεία από τον Guardian