Tο 1929 ο γιατρός Friedrich Ritter -ένθερμος οπαδός του νιτσεϊκού Υπεράνθρωπου- και η ερωμένη του Dore Strauch εγκατέλειψαν τις οικογένειές τους και τη ζωή τους στη Γερμανία και εγκαταστάθηκαν στο Floreana ένα ακατοίκητο νησί στο αρχιπέλαγος Galapagos ανοιχτά των ακτών του Εκουαδόρ. Το βλοσυρό ζευγάρι των Γερμανών είχε απογοητευθεί με τους περιορισμούς του πολιτισμού και την πλουτομανία του κύκλου του και βρήκε στην αναζήτηση ενός επίγειου παράδεισου - τη φανταστική υποτιθέμενη Εδέμ τους- το μόνο λογικό αντίδοτο. Το γεγονός ότι η Dore είχε αποδυναμωθεί από τη σκλήρυνση κατά πλάκας και είχε περιορισμένες αντοχές ήταν κάτι που μέτρησε ελάχιστα στην απόφασή τους και ήταν αποφασισμένοι να το αντιμετωπίσουν μόνοι τους. Βέβαια ο επίγειος παράδεισος των δύο εραστών δεν αποδείχτηκε τόσο φιλόξενος όσο περίμεναν και το ζευγάρι κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια για να επιβιώσει.
Τα νέα για την απόδραση του ζευγαριού στην άλλη άκρη του κόσμου μαθεύτηκαν γρήγορα, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον κάποιων άλλων εκκεντρικών που υιοθέτησαν την ιδέα. Ο Ritter και η Strauch δεν έκρυψαν τη δυσαρέσκειά τους όταν η ομοεθνής τους οικογένεια Wittmer- ο Heinz, η Margret που ήταν πέντε μηνών έγκυος εκείνη την εποχή και ο νεαρός γιος τους- κατέφθασαν στο νησί. Ο αυταρχικός και μισάνθρωπος Ritter ενοχλήθηκε ιδιαιτέρως και μάλιστα αρνήθηκε να προσφέρει ιατρική βοήθεια στη Margret κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης της και το έκανε μόνο όταν επιπλοκές απείλησαν τη ζωή της.
Οι Wittmers ονειρευόταν μια μυθιστορηματική ζωή όπως ακριβώς συνέβη στην Οικογένεια των Ελβετών Ροβινσώνων και ενοχλήθηκαν κι αυτοί με τη σειρά τους όταν μια καινούργια ομάδα με αρχηγό την επιδειξιομανή Βιεννέζα -αυτοαποκαλούμενη βαρόνη- Eloise Von Wagner κατέφθασε στο νησί. Η γαλανομάτα βαρόνη που δεν πήγαινε πουθενά χωρίς το αγαπημένο της βιβλίο, το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ λίγο μετά την άφιξή της ανακήρυξε τον εαυτό της "Αυτοκράτειρα" του νησιού. Μαζί της εγκαταστάθηκαν στο νησί και οι δύο εραστές της Robert και Rudolf οι οποίοι παρουσιάστηκαν αντίστοιχα ως ο αρχιτέκτονας και μηχανικός που θα σχεδίαζαν το μεγάλο ξενοδοχείο που θα η "Αυτοκράτειρα" φιλοδοξούσε να χτίσει στο νησί.
Η Βαρόνη εκτός από τους δύο εραστές και το αγαπημένο της βιβλίο έφερε μαζί της και την ανεπιθύμητη προσοχή των μίντια της εποχής έχοντας την ενοχλητική συνήθειά να τροφοδοτεί τους δημοσιογράφους με εξωφρενικές ιστορίες για την ίδια αλλά και τους υπόλοιπους έποικους του νησιού. Λίγους μήνες αργότερα η ίδια και ένας από τους εραστές της εξαφανίστηκαν χωρίς να αφήσουν ίχνη ενώ άλλοι δύο κατέληξαν νεκροί σε μία ιστορία που δεν έχει δώσει ακόμη τις απαντήσεις της και δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί ότι οποιοσδήποτε από τους υπόλοιπους θα μπορούσε να είναι υπαίτιος.
Οι συγγραφείς και σκηνοθέτες Daniel Geller και Dayna Goldfine ένωσαν τα κομμάτια από τις ζωές των τριών ομάδων μέσα από το πλούσιο απόθεμα επιστολών που βρέθηκαν καθώς και από κάποια βίντεο και φωτογραφίες και δημιούργησαν ένα σκοτεινό, διασκεδαστικό ιστορικό ντοκιμαντέρ σχετικό με την άκαρπη αναζήτηση ενός επίγειου παράδεισου από μερικούς ματαιόδοξους και κουρασμένους από τον κόσμο οι οποίοι επιχείρησαν να ζήσουν αποκομμένοι από την υπόλοιπη ανθρωπότητα.