Τη Δευτέρα 27 Απριλίου 2020 απεβίωσε σε ηλικία 83 ετών η διακεκριμένη υψίφωνος Ζανέτ Πηλού, η οποία διέγραψε μια σπουδαία καριέρα τόσο στην Εθνική Λυρική Σκηνή όσο και σε μεγάλα λυρικά θέατρα του εξωτερικού, ερμηνεύοντας δεκάδες πρωταγωνιστικούς ρόλους του ρεπερτορίου.
Υπέροχη στον ρόλο της εύθραυστης Τσο-Τσο-Σαν («Mαντάμα Μπατερφλάι»), ξεχωριστή Μιμί («Μποέμ») και Βιολέτα («Τραβιάτα»), λαμπερή και δημιουργική για πολλά χρόνια στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα του πλανήτη (από τη Σκάλα του Μιλάνου και την Όπερα του Παρισιού ως την Κρατική Όπερα της Βιέννης, την Εθνική Λυρική Σκηνή κ.α.), τραγουδίστρια με σπάνιας ομορφιάς φωνή, πολύτιμη συνοδοιπόρος των κορυφαίων μαέστρων, σκηνοθετών και καλλιτεχνών της εποχής της (Αλφρέντο Κράους, Τζουζέπε ντι Στέφανο, Πλάθιντο Ντομίνγκο, Χέρμπερτ φον Κάραγιαν, Ζούμπιν Μέτα, Ζιλ Ντασέν κ.ά.) και αδυναμία του Μάνου Χατζιδάκι, η σπουδαία υψίφωνος Ζανέτ Πηλού έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών στο σπίτι της στην Αθήνα. Υπήρξε μία από τις κορυφαίες, διεθνώς, λυρικές τραγουδίστριες της γενιάς της.
Γεννήθηκε στο Αλ-Φαγιούμ της Αιγύπτου στις 7 Νοεμβρίου 1937. Ξεκίνησε σπουδές φωνητικής στην Αίγυπτο και συνέχισε στην Ιταλία κοντά στην Κάρλα Καστελάνι. Πρωτοεμφανίστηκε στο Θέατρο Σμεράλντο του Μιλάνου ως Βιολέτα στην «Τραβιάτα» (1959). Η διεθνής σταδιοδρομία της αναπτύχθηκε γρήγορα, κυρίως αφότου μια τυχαία ακρόαση για την «Μποέμ» που ετοίμαζαν στην Κρατική Όπερα της Βιέννης το 1964 την υποχρέωσε να μετακομίσει στην Κεντρική Ευρώπη και από κει να διαπρέψει για πολλές καλλιτεχνικές σεζόν.
Το δραματολόγιό της κάλυψε ένα ευρύ φάσμα ρόλων λυρικής και δραματικής υψιφώνου της ιταλικής και γαλλικής εργογραφίας. Λονδίνο, Βρυξέλλες, Μιλάνο, Άμστερνταμ, Αμβούργο, Ανόβερο, Κολονία, Γένοβα, Βουδαπέστη, Παρίσι, Βαρκελώνη, Λισαβόνα, Σικάγο, Νέα Ορλεάνη, Χιούστον, Φιλαδέλφεια, Μπουένος Άιρες, είναι μερικές από τις πόλεις που την αποθέωσαν σε αυτά τα πολλά χρόνια καριέρας στο λυρικό τραγούδι.
Διακρίθηκε, επίσης, στα Φεστιβάλ Αιξ-εν-Προβάνς, Βισμπάντεν, Βερόνας και Αθηνών. Το στίγμα της άφησε και στη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης, ερμηνεύοντας Σουζάνα («Γάμοι του Φίγκαρο»), Μελισάνθη («Πελλέας και Μελισσάνθη»), Νέντα («Παλιάτσοι»), Μικαέλα («Κάρμεν»), Μαργαρίτα («Φάουστ») κ.ά.
Την περίοδο 1969-1985 συμμετείχε τακτικά σε παραγωγές της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Θέατρο Ολύμπια και στο Φεστιβάλ Αθηνών, διαπρέποντας ως Λιου στην «Τουραντότ», Σουζάνα στους «Γάμους του Φίγκαρο», Τσο-Τσο-Σαν στη «Μαντάμα Μπατερφλάι», Ντόνα Ελβίρα στον «Ντον Τζοβάνι», Δυσδαιμόνα στον «Οθέλο» κ.λπ.
Το 1973 τη συναντάμε στο Μόντε Κάρλο να πρωταγωνιστεί στην πρώτη παγκόσμια παρουσίαση της όπερας «Η νεκρή βασίλισσα» του Ρέντσο Ροσελίνι, ενώ το 1998 ερμήνευσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ελληνική πρεμιέρα της όπερας «Πελλέας και Μελισσάνθη» του Ντεμπισί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Σωματείου «Υποτροφίες Μαρία Κάλλας».
Τον περασμένο Οκτώβριο την είδαμε για τελευταία φορά, ανάμεσα στο κοινό της Αίθουσας Σταύρος Νιάρχος, να χειροκροτά τους τραγουδιστές που έλαβαν μέρος στο μεγάλο αφιέρωμα που ετοίμασε η ΕΛΣ στον σπουδαίο Έλληνα βαρύτονο Κώστα Πασχάλη.