Πρώην μέλος του ιστορικού jazz συγκροτήματος Iskra και με τους μουσικούς του ορίζοντες μονίμως ανοιχτούς ώστε να διευρύνονται από δίσκο σε δίσκο και από live σε live, ο κιθαρίστας και συνθέτης Τάκης Μπαρμπέρης ευτύχησε να κάνει μεγάλες συνεργασίες και να εκδώσει έξι προσωπικά άλμπουμ, κυρίως όμως να θεωρείται μία εξέχουσα προσωπικότητα της jazz στη χώρα του - μία χώρα, η οποία - κακά τα ψέματα - ποτέ δεν έδωσε στη jazz τη θέση που της αξίζει, δέσμια του ''κυρίαρχου ρεύματος'' ή ''του τραγουδιού'', όπως δήλωσε και ο ίδιος ο Μπαρμπέρης στην ακόλουθη συζήτηση που είχαμε. Τον Τάκη Μπαρμπέρη και τους τρεις μουσικούς που τον συνοδεύουν (Γιώργος Γεωργιάδης στο μπάσο, Μάνος Σαριδάκης στα keyboards και Γιώργος Πολυχρονάκος στα τύμπανα) θα έχουμε την ευκαιρία να τους δούμε επί σκηνής αυτή την Κυριακή στο θέατρο Χυτήριο, σε ένα δυνατό live, όπου η jazz θα συναντήσει τη rock και τα εθνικά μουσικά ιδιώματα του κόσμου όλου.
Θεωρείτε ότι το κοινό της jazz έχει διευρυνθεί στην Ελλάδα ή συνήθως πάνε οι φανατικοί στα αντίστοιχα live που γίνονται;
Νομίζω πως τα πράγματα ποτέ δεν ήταν τόσο ρόδινα για τους μουσικούς, που δεν καταπιάνονται με το κυρίαρχο ρεύμα της μουσικής, το οποίο για τον μέσο Έλληνα σημαίνει τραγούδι, είτε εμπορικό είναι αυτό, είτε έντεχνο. Όπως όλα τα είδη έχουν τους φανατικούς ακροατές τους, έτσι υπάρχει και το αφοσιωμένο jazz κοινό. Κατά τη γνώμη μου είναι το κοινό που έχει ξεφύγει από τη μονόπλευρη αντιμετώπιση της μουσικής για διασκέδαση. Σίγουρα λόγω πιο εύκολης ενημέρωσης για την τζαζ και τα παρακλάδια της, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα από πριν τριάντα χρόνια, από τότε δηλαδή που άρχισα να ασχολούμαι κι εγώ με το είδος. Οι καθαρόαιμοι φαν της jazz ήταν ανέκαθεν στυλάτοι άνθρωποι, ''ψαγμένοι'', με ισχυρή άποψη για τη μουσική.
Πόσο δεκτικός είναι ο Έλληνας εν μέσω κρίσης και των προβλημάτων του ώστε να εκφραστεί σήμερα μέσω της jazz;
Δεν ξέρω αν ήταν στυλάτοι, ''ψαγμένοι'' ή κάτι τέτοιο, πάντως ήταν τυχεροί γιατί αν όντως ήρθαν κοντά στη jazz από πραγματική ανάγκη, ανακάλυψη και όχι από μόδα, κέρδισαν τη χαρά της πραγματικής ''εσωτερικής'' ακρόασης της μουσικής και σίγουρα τους αρέσει λογικά κάθε καλή δημιουργική μουσική από κάθε είδος. Ίσα ίσα τώρα με την κρίση το να στραφούμε σε πιο εσωτερικές μορφές τέχνης μας κάνει πιο δυνατούς, γιατί νοιώθουμε πόσο πιο ουσιαστικό και πλούσιο είναι το ''πνεύμα'' απέναντι στην εύκολα βαρετή ''ύλη''.
Θυμάμαι εκείνο το άλμπουμ σας με άρωμα Ινδίας, το Porto Kayio, που μου είχε αρέσει πολύ. Ήταν μια απόπειρα εκ μέρους σας να πλησιάσετε και άλλες ''εθνικές'' μουσικές μέσα από το jazz είδος;
Η jazz έπαιξε το ρόλο του διαμεσολαβητή ανάμεσα σε κάθε καλό και γνήσιο είδος μουσικής, με έμαθε να ακούω και να εκτιμώ κάθε τι ''αληθινό'' ανεξαρτήτου καταγωγής, από την πιο απλή λαϊκή έως την πιο λόγια δημιουργία. Σε σημείο που δε θεωρώ τον εαυτό μου ''τζαζίστα'' με την κλασσική κλειστή έννοια. Υπάρχουν πολλοί έλληνες συνάδερφοι, πάρα πολύ καλοί που υπηρετούν την πιο καθιερωμένη έκφραση της jazz και δικαιούνται τον τίτλο.
Θα είχε ενδιαφέρον η άποψη ενός ακριβοθώρητου τζαζίστα για την κατάσταση, στην οποία περιήλθε η δισκογραφία τα τελευταία χρόνια.
Ευκολοθώρητου θα έλεγα καλύτερα. Δυστυχώς η δισκογραφία στην Ελλάδα όπως την ξέραμε, πόσο μάλλον γιά την jazz, τα τελευταία χρόνια συνεχίζει την μεγάλη κατηφόρα όσων αφορά τις μεγάλες εταιρείες. Εγώ γενικά υπήρξα απ'τους τυχερούς γιατί έχω εκδώσει έξι δισκογραφικές δουλειές χωρίς να πληρώσω τις παραγωγές τους. Τώρα όμως τα πράγματα άλλαξαν, πρέπει μάλλον να τα κάνουμε όλα μόνοι μας, είναι κάτι νέο γιά μένα. Κυκλοφόρησα το νέο μου άλμπουμ με τίτλο JARGON στις αρχές του Δεκέμβρη μόνο σε ψηφιακή μορφή προς το παρόν (cdbaby, itunes, amazon.) Βλέπω όμως πως το ελληνικό κοινό δεν είναι τόσο εξοικειωμένο μ' αυτή τη διαδικασία τού να αγοράζει μουσική απο το internet, πράγμα που στο εξωτερικό έχει πια καθιερωθεί. Θα δούμε. Παρόλα αυτά υπάρχουν πολλά μικρά ανεξαρτητα labels που στηρίζουν καλές αξιόλογες παραγωγές και παρ'όλες τις δυσκολίες υπάρχει άνθιση, θα έλεγα, πράγμα πολύ αισιόδοξο
Τι ακριβώς θα δούμε και θ'ακούσουμε στο Χυτήριο;
Με το γκρουπ μου, τον Μάνο Σαριδάκη, τον Γιώργο Γεωργιάδη και τον Γιώργο Πολυχρονάκο, είμαστε πολλά χρόνια μαζί και με βοηθούν να ολοκληρωθούν οι ιδέες μου, γιατί είναι όλοι τους σπουδαίοι μουσικοί με μεγάλη πορεία και πείρα ο καθένας τους. Θα παρουσιάσουμε και πιο παλιές συνθέσεις μου, και πολλά κομμάτια από το JAGON, το καινούργιο άλμπουμ.