Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Οι Πρωταγωνιστές, το Skype και το twitter.

Όταν το ένα σου ξινίζει, το άλλο σου βρωμάει αλλά το off δεν το πατάς.

Ένα μεγάλο κομμάτι της εκπομπής Πρωταγωνιστές χθες βράδυ, βασίστηκε σε συνεντεύξεις που έγιναν μέσω Skype. Ο Σταύρος Θεοδωράκης μίλησε με κάποιους γνωστούς έλληνες που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό. Ο δημοσιογράφος ρώτησε τους συνομιλητές του για το πώς μας βλέπουν οι ξένοι, ποια είναι η εικόνα που έχουν για εμάς. Μερικές απαντήσεις ήταν αισιόδοξες άλλες όχι και τόσο.

Η εκπομπή κινήθηκε γύρω απ το θέμα της εικόνας που έχουν οι ξένοι για εμάς, το πώς μπορούμε να αλλάξουμε αυτή την εικόνα στις περιπτώσεις που είναι αρνητική και το αυτονόητο που όλοι γνωρίζουν αλλά ξεχνούν: Ότι η αφετηρία αυτής της αλλαγής είναι ο ίδιος μας ο εαυτός.

Όταν τελείωσε η εκπομπή, μπήκα στο twitter. Φυσικά για ακόμα μια φορά, η ανθρώπινη φύση με άφησε με ανοιχτό το στόμα.  Ένα μεγάλο ποσοστό των χρηστών είχε ενοχληθεί, κατά την γνώμη μου το έπαιζαν ενοχλημένοι, με το θέμα της εκπομπής.

Ποιος νοιάζεται για την εικόνα της χώρας  χτυπιόταν ο ένας, τι rebranding και βλακείες έλεγε ο άλλος. Τα RT πήραν φωτιά. Δεν είναι το θέμα αυτό, υποστήριζαν κάποιοι σαν να ήθελαν να πουν ότι δεν θα έπρεπε να είναι το θέμα αυτό.  Το θέμα της εικόνας της χώρας και το πώς μπορούμε να την αλλάξουμε έγινε το μεγαλύτερο ταμπού της ψηφιακής κοινότητας. Όσο μιλούσαν οι συνομιλητές του Θεοδωράκη για αυτό τόσο ο θυμός μεγάλωνε.

Μετά από δυο λεπτά σκέφτηκα τον παραλογισμό του πράγματος. Ενόχλησε ακόμα και η λέξη εικόνα μια ψηφιακή κοινωνία που βασίζει ένα μεγάλο κομμάτι της ύπαρξη της σε αυτή. «Πάλι για την εικόνα μιλάμε» τιτίβισε κάποιος και στο άβαταρ είχε φροντίσει τόσο την εικόνα του, ώστε να φαίνεται ότι ανήκει στο κομψό περιθώριο.

Το δεύτερο που μου προκάλεσε μεγάλη εντύπωση ήταν οι αντιδράσεις του τουίτερ, απέναντι στη χρήση του Skype απ το δημοσιογράφο. Σε κάποιους φάνηκε αστείο, άλλοι τιτίβισαν ότι θέλουν να πάρουν συνεντεύξεις από συγγενικά τους πρόσωπα που είναι μακριά, να το κάνουν όπως ο δημοσιογράφος , και άλλοι ξέχασαν τον παιχνιδιάρικο τρόπο χρήσης του μέσου απ τους ίδιους και επιτέθηκαν στο Θεοδωράκη επειδή βλέποντας την καλοκαιρινή ενδυμασία της Βαγιάννη που μιλούσε απ την Αυστραλία, τόλμησε να την ρωτήσει αν αυτό που φοράει είναι μαγιό!

Δεν ξέρω τι ακριβώς ενόχλησε τόσο στη χρήση του Skype. Δεν θέλουν οι ψηφιακοί χωρικοί να μπαίνει η τηλεόραση  στα χωράφια τους; Θεωρούν ότι είναι κάτι ευτελές το να παίρνεις συνέντευξη μέσω skype; Δεν άντεξαν να βλέπουν το τριάρι( σ.σ όπως τιτίβισε κάποιος) του Αλιάγα που μια χαρά τα καταφέρνει  στο Παρίσι; Τους ενόχλησε που η Σώτη Τριανταφύλλου διδάσκει Αμερικάνικη Ιστορία στη Νέα Υόρκη και οι ίδιοι παραμένουν αδιόριστοι; Ή μήπως που η Ρίκα Βαγιάννη πάει κάθε απόγευμα για μπάνιο στον ωκεανό ενώ «εδώ δεν λέει να ανοίξει ο καιρός, Μάρτη μήνα, να πάρει και να σηκώσει»;

Περίεργες υποθέσεις για έναν ακόμα πιο περίεργο κόσμο.

Ενοχλείται όταν συζητούν το πώς φαίνεται  η χώρα του στους ξένους, την στιγμή που ο ίδιος αγωνίζεται κάθε λεπτό για να φαίνεται ενδιαφέρον μέσα στο ίντερνετ.

Τον εκνευρίζει όταν η τηλεόραση χρησιμοποιεί ένα ψηφιακό μέσο την στιγμή που ο ίδιος χρησιμοποιεί την τηλεόραση απ το πρωί έως το βράδυ όταν δεν έχει τι να πει.

Δεν αντέχει να παρακολουθεί μια τηλεοπτική εκπομπή και όμως δεν πατάει το OFF του τηλεκοντρόλ μήπως του έρθει τo καλύτερο τιτίβισμα στο φινάλε.

Επίλογος: «Το βλακώδες με τους Έλληνες είναι ότι το ένα τους ξινίζει και τ'άλλο τους βρωμάει..»

via Kostas Mantzaris