Η νεοναζιστική βία χαρακτήρισε την περασμένη χρονιά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Είναι άσκοπο να ευχηθούμε την εξαφάνιση της. Θα συνεχίσει να υπάρχει και μέσα στο 2013. Η κριτική μας συνήθως επικεντρώνεται στο φαινόμενο και στα αίτια που το προκάλεσε. Ξεχνάμε ότι το φαινόμενο το αποτελούν μονάδες που συγκροτούν της ομάδες. Κάθε μονάδα έχει τους δικούς της λόγους που οδηγήθηκε εκεί. Μακάρι μόνο η ηλιθιότητα να σε έκανε ρατσιστή. Βαθιά μέσα στον καθένα που αποτελούν αυτές τις ομάδες υπάρχουν σοβαρά άλυτα ζητήματα. Αντί να βλάψουν τον εαυτό τους βλάπτουν κάποιον άλλον και έτσι συντηρούν αυτή την αιώνια πάλι με τον ίδιο τους εαυτό.
Στην ιστορία του ρατσισμού το ενδιαφέρον μου συχνά επικεντρώνεται στους ανθρώπους που κατάφεραν να ξεφύγουν από τα δίχτυα του. Άνθρωποι που ξέφυγαν γιατί μια υπαρξιακή σφαλιάρα τους έφερε στα ίσια τους, γιατί κάποια στιγμή συνειδητοποίησαν την βλακεία αυτών που πίστευαν, γιατί η ζωή τους έστειλε ένα «κατώτερο» χέρι βοηθείας, γιατί μια ξαφνική αναλαμπή τους επισήμανε τι άσπρο τι μαύρο όλοι χώμα θα γίνουμε. Είναι λίγοι αυτοί που ξεφεύγουν γιατί ο νεοναζισμός, ο χουλιγκανισμός, το bullying όλα τα φαινόμενα που συντηρούν την βία έχουν την επίδραση σκληρού ναρκωτικού πάνω στις μονάδες που τρέφουν στους κύκλους τους.
Ευχή μου για το 2013 δεν είναι η εξάλειψη της βίας (Ακούγεται σαν ευχή παιδιού του δημοτικού: «Ένας κόσμος χωρίς πολέμους») γιατί προτιμώ στις ευχές τον ρεαλισμό από το όνειρο. Εύχομαι μέσα στο 2013 να ξεφύγουν όσες περισσότερες μονάδες γίνεται από το φαύλο κύκλο της βίας και του ρατσισμού. Να κάνουν όσοι περισσότεροι γίνεται αυτό το δώρο στον εαυτό τους. Γιατί το δηλητήριο που κουβαλάνε πρώτα τρώει τους ίδιους και μετά τα θύματα τους. Τα αποτελέσματα αυτής της δηλητηρίασης δεν φαίνονται άμεσα αλλά με την πάροδο του χρόνου. Ότι τρέφεις μέσα σου αυτό εισπράττεις στο τέλος.
Ευχές για Καλή Χρονιά σε όλους τους αναγνώστες του Lifo.gr.