Η ιδέα ήταν της Ιωάννας και του Νικόλα. Eκείνη δημιοσιογράφος, εκείνος στυλίστας. Και οι δύο τους με μια προιστορία στα περιοδικά της Κύπρου και με ένα βιογραφικό το οποίο τους παρείχε όλες τις προδιαγραφές για να δημιουργήσουν, πριν από τέσσερα περίπου χρόνια, το δικό τους μικρό εκδοτικό οίκο («Bookworm Publications"). Στέγασαν το γραφείο τους σε ένα από τα νεοκλασσικά σπίτια της Παλιάς Λευκωσίας και πριν ακόμα η κρίση μας χτυπήσει την πόρτα, εκείνο που είχαν θέσει σαν στόχο ήταν να φτιάχνουν ωραίες κυπριακές εκδόσεις με μια φρέσκα αισθητική ποιότητα, τόσο στο περιεχόμενο όσο και στην εικόνα. Όταν τα οικονομικά δεδομένα ανατράπηκαν, δεν το έβαλαν κάτω. Αποφάσισαν να το παλέψουν ακόμη περισσότερο στρέφοντας την προσοχή τους στα νέα ζητούμενα της εποχής. Και κάπως έτσι τους προέκυψε η ιδέα να συγκεντρώσουν σε μια ωραία έκδοση όλους τους Κύπριους σχεδιαστές μόδας με τη προσδοκία ότι αυτό το βιβλίο θα υπενθυμίσει στο κοινό τις δυνατότητες της εγχώριας αγοράς και ενδεχομένως θα προβληματίσει το κράτος κατα πόσο μπορεί αυτή η αγορά να είναι αξιοποιήσιμη σε εποχές επαναπροσδιορισμού.
Συναντηθήκαμε ένα πρωινό στο γραφείο τους. Με κέρασαν κυπριακό καφέ αφού πρώτα παραδεχτήκαμε όλοι μαζί πως τα πρωινά ραντεβού δεν είναι το καλύτερο μας. Είχαν μπροστά τους τα πρώτα δείγματα του βιβλίου. Μου ομολογήσαν πως αυτή η ιδέα γυρόφερνε το μυαλό τους εδώ και δύο χρόνια. "Τώρα όμως ήταν η στιγμή που έπρεπε να γίνει" είπε ο Νικόλας εννοώντας πως η πραγματοποίηση της είναι πολύ πιο χρήσιμη αυτό το καιρό, όπου υπάρχει μια κινητικότητα υπέρ του κυπριακού προιόντος και μια διάθεση όπως αυτό υποστηριχτεί με κάθε τρόπο. Προσέγγισαν λοιπόν τους Κύπριους σχεδιαστές, 45 από αυτούς δέχτηκαν να συμμετέχουν και το αποτέλεσμα είναι μια έκδοση που φέρει τον τίτλο "Fashion Portfolio"η οποία προσδοκεί να αναδείξει την κυπριακή μόδα αλλά και να δώσει το έναυσμα για ένα επικοδομητικό προβληματισμό σχετικά με την αξιοποίηση της.
"Πρόκειται για μια βιομηχανία η οποία κάποτε είχε μια δυναμική", λέει η Ιωάννα, και αναφέρεται στην εποχή όπου η Κύπρος έκανε εξαγωγές ρούχα και παπούτσια σε χώρες της Ευρώπης αλλά και της Μέσης Ανατολής. Οι μικρές αυτές βιοτεχνίες έχουν, εδώ και χρόνια, κατεβάσει τα ρολά τους παρότι μια ολόκληρη γενιά νέων σχεδιαστών μόδας προσπαθεί να προσδιορίσει την σύγχρονη ταυτότητα του κυπριακού fashion design. «Πολλοί από αυτούς τους σχεδιαστές» συμπληρώνει ο Νικόλας, ήδη έχουν ένα αγοραστικό κοινό σε χώρες της Μέσης Ανατολής όπως το Ντουπάι και το Κατάρ άρα όταν μιλάμε για να δοθούν περισσότερα κίνητρα και να μελετηθουν οι δυνατότητες εξαγωγής της κυπριακής μόδας δεν αναφερόμαστε σε μια ρομαντική ιδέα αλλά σε ένα προβληματισμό που στηρίζεται ήδη σε κάποια στοιχεία. Και αυτή η δυναμική μπορεί να ανοίξει καινούργιες θέσεις εργασίας αλλά και να μας παρατρύνει να εξερευνήσουμε νέες αγορές. Να ξεπεράσουμε δηλαδή αυτό το σύνδρομο που έχουμε να κοιτάμε μόνο στην Ευρώπη. Δίπλα μας είναι χώρες της Μέσης Ανατολής όπου υπάρχει και το χρήμα αλλά και το ενδιαφέρον»
Κάτω από αυτό το σκεπτικό λοιπόν 45 Κύπριοι σχεδιαστές διάλεξαν ένα χαρακτηριστικό κομμάτι της δουλειάς τους και το εμπιστεύτηκαν στα χέρια του στυλίστα Νικόλα Κυριάκου και του φωτογράφου Χάρη Κυπριανού, οι οποίοι μέσα από το ιδιαίτερο στυλ που έχει ο καθένας, δημιούργησαν μια έκδοση που λειτουργεί και σαν ευρετήριο αλλά και σαν ένα ενδιαφέρον coffey table book. «Προτιμήσαμε αντί να κάνουμε τατουάζ με την φράση «επιμένουμε κυπριακά» να φτιάξουμε κάτι πιο χρήσιμο» λέει χαριτολογώντας η Ιωάννα. «Όλη η παραγωγή έγινε από μια ομάδα Κύπριων και όλοι δούλεψαν με το μεράκι που προκύπτει από την ανάγκη της εποχής να ταρακουνήσουμε λίγο τα νερά και να απαντήσουμε στην κρίση με προτάσεις και όχι με μιζέριες» λέει ο Νικόλας. «Η μόδα πια δεν έχει την ίδια αξία στα editorial των περιοδικών, πρέπει να βρεθούν άλλοι τρόποι προώθησης της», υποστηρίζει λέγοντας πως ο περισσότερος κόσμος δεν νοιάζεται πια να αγοράσει περιοδικό για να χαζέψει τα πανάκριβα ρούχα, έχει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα για να μπορεί να συντηρήσει αυτό το παραμύθι. Άρα πρέπει να βρεθεί ένας άλλος τρόπος να το διηγηθούμε» καταλήγει «προσαρμόζοντας το στα σημερινά δεδομένα και τις ουσιαστικές ανάγκες του κόσμου».