Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Μπορώ να κουβαλάω ένα σουγιά επάνω μου;

Επίσης: πώς φτιάχνεται μια ΜΚΟ και τι γίνεται με τις τουαλέτες των καταστημάτων


1.

Ενδιαφέρομαι μαζί με άλλους να ιδρύσω ΜΚΟ. Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι τι διαδικασία πρέπει να ακολουθήσω για τη νομότυπη ίδρυσή της και πως θα πετύχω την επιχορήγησή της.

Ευθυμία

Αγαπητή Ευθυμία,

Ο Έλληνας νομοθέτης έχει αναγνωρίσει σε πλήθος διατάξεων την ύπαρξη των «Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων» (ΜΚΟ) που είναι μη κερδοσκοπικά νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (συνήθως σωματεία, σύλλογοι και αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες).

Ο νόμος αναφέρεται συνήθως σε «πιστοποιημένες ΜΚΟ», ήτοι αυτές που είναι καταχωρημένες στα ειδικά μητρώα που τηρούν τα αρμόδια Υπουργεία ανάλογα με τον τομέα δραστηριότητας της κάθε ΜΚΟ (τέτοιο μητρώο υπάρχει στο Υπουργείο Εξωτερικών, στο Υπουργείο Υγείας κ.α.).

Η ίδρυση της ΜΚΟ ακολουθεί τον τύπο που προβλέπεται για το αντίστοιχο είδος νομικού προσώπου (π.χ. σωματείο). Για την καταχώριση της ΜΚΟ στα μητρώα η εφαρμοστέα διαδικασία εξαρτάται από τον τομέα δραστηριότητας (π.χ. προγράμματα στο χώρο της υγείας, προγράμματα ανθρωπιστικής βοήθειας σε αναπτυσσόμενες χώρες, κλπ.)

Σχετικά με την χρηματοδότηση και επειδή ακούμε πολλά για «αμαρτωλές ΜΚΟ» από άσχετους συνωμοσιολογούντες ή από όσους ενοχλούνται από τη δουλειά των ΜΚΟ και τις εχθρεύονται (ή ακόμη και από τη μία ΜΚΟ εις βάρος της άλλης, συμβαίνουν κι αυτά): οι ΜΚΟ δεν «επιχορηγούνται» γενικώς και αορίστως. Επιδοτούνται από συγκεκριμένα κονδύλια για την υλοποίηση συγκεκριμένων προγραμμάτων. Δηλαδή καταθέτουν προτάσεις για προγράμματα τα οποία η Πολιτεία ή υπερεθνικοί οργανισμοί (πολλές ΜΚΟ υλοποιούν ευρωπαϊκά προγράμματα ή προγράμματα του ΟΗΕ) αποφασίζουν εάν θα χρηματοδοτήσουν. Αλλά το βασικό είναι αυτό: επιδοτείται το εκάστοτε συγκεκριμένο πρόγραμμα όχι η ΜΚΟ γενικά. Η ΜΚΟ λογοδοτεί (ή θα έπρεπε να λογοδοτεί) για τον τρόπο διαχείρισης των κονδυλίων που εισπράττει. Σε πολλές μάλιστα το Δημόσιο χρωστάει αρκετά χρήματα τα οποία δεν τους καταβάλει παρά το γεγονός ότι έχουν δικαιωθεί δικαστικά. Υπάρχουν βέβαια και φαινόμενα αδιαφάνειας αλλά δεν είναι αυτά ο κανόνας.

Φτιάξτε λοιπόν εσείς το σωματείο σας, ξεκινήστε την προσφορά σας και μετά ερευνήστε εάν και πώς τα προγράμματά σας μπορούν να επιδοτηθούν.

_____________

2.

Κύριε Γραμματίδη θα ήθελα να σας συγχαρώ για την βοήθειά σας και να σας υποβάλλω ένα ερώτημα.
Είμαι αναγκασμένος να κυκλοφορώ σε μια περιοχή που μαστίζεται από εγκληματικότητα (κυρίως κλοπές/ληστείες). Θα ένιωθα περισσότερο ασφαλής αν μετέφερα μαζί μου ένα μικρό σουγιά (περίπου 8 πόντους). Τι θα συμβεί αν η αστυνομία το εντοπίσει πάνω μου σε ένα ενδεχόμενο έλεγχο;.

Μάρκος

Αγαπητέ Μάρκο,

Κατ’ αρχήν τα μαχαίρια κάθε είδους θεωρούνται «όπλα» με βάση το νόμο. Μαχαίρια επιτρέπεται να κατέχει κάποιος στο σπίτι του μόνο για οικιακή ή επαγγελματική ή εκπαιδευτική χρήση ή για κυνήγι, ψάρεμα κλπ. Απαγορεύεται όμως να κυκλοφορεί με μαχαίρι πάνω του. Αν το κάνει, διαπράττει το πλημμέλημα της παράνομης οπλοφορίας. Επίσης ο νόμος προβλέπει ότι όσοι έχουν λόγους να μην αισθάνονται ασφαλής δικαιούνται να υποβάλλουν αίτηση στον εισαγγελέα και να του ζητήσουν να τους δώσει την άδεια να οπλοφορούν. Δοκίμασε αν και νομίζω ότι θα απορριφθεί αφού η εγκληματικότητα δεν είναι επαρκής λόγος οπλοφορίας. Αν ήταν έτσι, θα κυκλοφορούσαμε όλοι με κουμπούρια (όπως ονειρεύονται οι αστείοι τύποι του Tea Party).

_____________

3.

Αγαπητέ Χρήστο,
θα ήθελα να μάθω αν υπάρχει κάποιος νόμος που να απαγορεύει τη χρήση της τουαλέτας σε καφετέρια αν η απόδειξη που έχει λάβει ο πελάτης είναι μικρότερη των 2,50€. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει τέτοιος νόμος μπορεί να γίνει κάποια καταγγελία, κι αν ναι που?
Σ' ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Ηρώ

Αγαπητή Ηρώ,

Σύμφωνα με το νόμο, ο ιδιοκτήτης της καφετέριας υποχρεούται να επιτρέπει τη χρήση του αποχωρητηρίου σε όλους τους πελάτες. Αρκεί δηλαδή κάποιος να αγοράσει έστω και ένα μπουκαλάκι νερό (0,50 λεπτά) και άμεσα αποκτά δικαίωμα χρήσης του αποχωρητηρίου. Ο ιδιοκτήτης που λέει ότι πρέπει να κάνεις κατανάλωση τουλάχιστον 2,50 ευρώ για να χρησιμοποιήσεις την τουαλέτα, παραβαίνει την σχετική υγειονομική διάταξη περί ύπαρξης αποχωρητηρίων για τους πελάτες. Αυτό είναι πταίσμα που τιμωρείται με κράτηση μέχρι 3 μηνών ή με πρόστιμο μέχρι 3.000 ευρώ. Μπορείς να καλέσεις την αστυνομία.

Αυτά για το νόμο. Πέρα από παράνομη όμως η συμπεριφορά του καταστηματάρχη είναι και αντικοινωνική. Σε μια κοινωνία ανθρώπων (και όχι ζώων) είναι αδιανόητο να εξαρτάται το αν θα πας τουαλέτα από το εάν έχεις χρήματα να πληρώσεις. Άσε που δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε και δημόσια αποχωρητήρια της προκοπής ούτε σε όλα τα σημεία. Με κάτι τέτοια, φουντώνει η δημόσια ούρηση.

_____________

Ρωτήστε κι εσείς τον Χρήστο Γραμματίδη στο City Legal, για τα νομικά ζητήματα που σας απασχολούν, συμπληρώνοντας την φόρμα δεξιά (αν δεν τη βλέπετε κάντε κλικ εδώ).

Παρακαλούμε, μία ερώτηση κάθε φορά.