Αν η βία είναι η μαμή της Ιστορίας, όπως το έθετε ο Κάρολος, αναρωτιέται κανείς τι σόι έκτρωμα κυοφορεί σήμερα η τυφλή της αδελφή. Πώς θα είναι, άραγε, ο αυριανός κόσμος, αν κάθε τόσο κάποια χαμένα κορμιά ανατινάζουν ή/και γαζώνουν ανθρώπους στον σωρό; Κολουμπάιν, Βοστώνη, Παρίσι, Βρυξέλλες, Σαν Μπερναρντίνο, Ιστανμπούλ, Βηρυτός, Βαγδάτη, Σαναά, Συρία, Αφγανιστάν, και στον μακρύ κατάλογο της φρίκης προστίθεται τώρα το Ορλάντο. Θα αφήσουμε την Κοινωνία των Πολιτών κλοτσοσκούφι ανάμεσα σε αφιονισμένους μισάνθρωπους και οραματιστές οργουελιανών καθεστώτων;
Πενήντα άγρια δολοφονημένοι άντρες και γυναίκες στο γκέι κλαμπ Pulse του Ορλάντο. Άλλοι τόσοι τραυματίες, κάποιοι-ες ακόμα χαροπαλεύουν. Ομοφυλόφιλοι-ες τα περισσότερα θύματα, με έναν νόμο αναχρονιστικό να εμποδίζει δεκάδες εθελοντές αιμοδότες-μέλη της LGBT κοινότητας να συνεισφέρουν. Είναι η μεγαλύτερη μαζική σφαγή στην ιστορία των ΗΠΑ, στην καρδιά μάλιστα του Ιουνίου, του διεθνώς καθιερωμένου Μήνα Περηφάνιας – ένα αμερικανικό «Μπατακλάν» στα χρώματα του ουράνιου τόξου, που στο εξής θα μνημονεύεται πλάι στο Stonewall και τον Matthew Shepard. Νεκρός από αστυνομικά πυρά και ο 30χρονος δράστης, επίσης πρώην ένστολος. Εκδήλωνε συχνά, λένε, βίαιες, αλλοπρόσαλλες και σεξιστικές συμπεριφορές, είχε κιόλας ανακριθεί από το FBI για επαφές με τζιχαντιστές. Δίχως, εννοείται, όλα αυτά να του αποστερήσουν το «ιερό» δικαίωμα της οπλοκατοχής που πολλοί Αμερικανοί –από ακροδεξιοί μέχρι φιλελεύθεροι– θεωρούν σημαντικότερο και από αυτό της ιδιοκτησίας. Που μήτε ο Ομπάμα κατάφερε να περιορίσει, αφού είναι πολλά τα λεφτά (των οπλοβιομηχάνων) κι ακόμα περισσότερα τα πυροβολημένα μυαλά. Εκτός, όμως, από προβληματικός, ο αφγανικής καταγωγής, γεννημένος στη Νέα Υόρκη Ομάρ Ματίν φαίνεται πως ήταν επίσης «κρυφός» – μαρτυρίες τον θέλουν να συχνάζει στο συγκεκριμένο κλαμπ και να διαθέτει προφίλ σε smartphone εφαρμογή «πονηρών» γνωριμιών. Καμία έκπληξη: είναι πια κοινός τόπος πως οι χειρότεροι «ομοφυλοφιλοφάγοι» είναι άνθρωποι που καταρχάς απεχθάνονται τον ίδιο τους τον καταπιεσμένο εαυτό.
Ωστόσο, η ομοφοβία και η μισαλλοδοξία δεν αρκούν για να εξηγήσουν το «παράδοξο» αφενός τα LGBT άτομα να κερδίζουν διαρκώς σε ορατότητα, δικαιώματα κι ελευθερίες, αφετέρου να στοχοποιούνται ακόμα περισσότερο. Υπάρχει κάτι περισσότερο: ο συμπλεγματικός φθόνος.
Άγνωστο ακόμα αν κινήθηκε αυτόβουλα ή αν ο ISIS, αναλαμβάνοντας πρόθυμα την ευθύνη, κυριολεκτεί ή απλώς μπλοφάρει για να δημιουργήσει κλίμα. Το βέβαιο είναι πως η ισλαμοφοβία, στην οποία επενδύει πολιτικά ο τραμπούκος Τραμπ, είναι η εντελώς λάθος (αλλά και προσβλητική για εκατομμύρια μουσουλμάνους που απεχθάνονται εξίσου όσους εγκληματούν στο όνομά τους) απάντηση στην ομοφοβία, η οποία άλλωστε δεν διακρίνει μόνο το «κακό» Ισλάμ. Την ίδια μέρα στην Καλιφόρνια συνελήφθη λευκό, ξανθό και πιθανότατα χριστιανό Αμερικανάκι με ένα αμάξι-κινητό οπλοστάσιο, κατηγορούμενο ότι σκόπευε να επιτεθεί στο Pride της Πόλης των Αγγέλων. Αν αυτό αληθεύει κι ο 20χρονος Τζέιμς Χόουελ πρόφταινε να δράσει, θα εστιάζαμε ακόμα στους «ομοφοβικούς μουσουλμάνους»; Στο δε YouTube έκανε θραύση βίντεο όπου Αμερικανός ευαγγελιστής πάστορας συγχαίρει τον μακελάρη του Ορλάντο, εφόσον «υπάρχουν πια πενήντα λιγότεροι παιδόφιλοι» (εν τέλει ο παροχέας το κατέβασε, επικαλούμενος ρητορική μίσους, αντίθετα με την Ελλάδα, όπου τέτοιες «αγαπητικές» συμπεριφορές παραμένουν σκανδαλωδώς ατιμώρητες, παρά τον αντιρατσιστικό). Στην Ουκρανία, πάλι, νεοναζί απειλούν ανοιχτά να αιματοκυλήσουν το Pride του Λβιβ. Και πάει λέγοντας...
Ωστόσο, η ομοφοβία και η μισαλλοδοξία δεν αρκούν για να εξηγήσουν το «παράδοξο» αφενός τα LGBT άτομα να κερδίζουν διαρκώς σε ορατότητα, δικαιώματα κι ελευθερίες, αφετέρου να στοχοποιούνται ακόμα περισσότερο. Υπάρχει κάτι περισσότερο: ο συμπλεγματικός φθόνος. Κάποιοι –όχι απαραίτητα φασίστες ή θρησκόληπτοι, υπάρχουν δυστυχώς και άτομα από προοδευτικούς, υποτίθεται, χώρους που σκέφτονται αντίστοιχα– θεωρούν ότι η διευρυμένη, εύρωστη και σε μεγάλο βαθμό αλληλέγγυα LGBT κοινότητα των ημερών μας διαθέτει άφθονο χρήμα, απεριόριστη δύναμη και απολαμβάνει ειδικά προνόμια, ενώ απαιτεί διαρκώς περισσότερα, διαφημίζοντας κιόλας ξεδιάντροπα τις «πομπές» της. Είναι, συνήθως, οι ίδιοι που θεωρούν ότι το «σύστημα» (δηλαδή η νεωτερικότητα) ευνοεί τάχατες τους γκέι, τους μετανάστες, τους άνεργους, τους ρέμπελους κ.λπ. κοινωνικούς «παρίες», ενώ οι καθωσπρέπει νοικοκυραίοι που δημιουργούν οικογένειες, γεννάνε παιδιά «φυσιολογικά», εργάζονται σκληρά, υπακούουν στους κανόνες και διαθέτουν το σωστό θρησκευτικό και εθνικό φρόνημα παραμερίζονται, καταδυναστεύονται και υπερφορολογούνται για χάρη των πρώτων – η λαϊκίστικη αφήγηση περί του δήθεν ηρωικού, αλλά μονίμως ριγμένου καθημερινού, «φυσιολογικού» ανθρώπου ήταν ανέκαθεν η καλύτερη μαγιά του φασισμού. Είναι οι ίδιοι που αποσιωπούν τη λέξη «γκέι» από το τραγικό συμβάν, που δεν θα φώναζαν ποτέ για συμπαράσταση πως «απόψε είμαστε όλοι πούστηδες», που οικτίρουν τα Pride επειδή «προκαλούν» και «σοκάρουν». Είθε την επόμενη φορά να φροντίσουν, τουλάχιστον, να το βουλώσουν.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη LIFO.