Κάϊρο, 1953. Περί μαντίλας.
Μια ομιλία του Νάσερ προκαλεί απανωτά γέλια στο ακροατήρίο του.
Ο Νάσερ για τη μαντίλα :
"Το 1953, θέλαμε πραγματικά να συνεργαστούμε έντιμα με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους για να μπούν στον ίσιο δρόμο. Συνάντησα τον γενικό σύμβουλο των Αδελφών Μουσουλμάνων, παρουσίασε τα αιτηματά του, και τι ζήτησε ; "Πρώτα απ΄ όλα", μου είπε, "πρέπει να επιβάλεις τη μαντίλα στην Αίγυπτο και να αναγκάσεις κάθε γυναίκα που βγαίνει έξω στο δρόμο να τη φορέσει" (γέλια). Κάθε γυναίκα που βγαίνει στο δρόμο !... [Μια φωνή από το ακροατήριο : "Να τη φορέσει ο ίδιος ! - νέα γέλια και χειροκροτήματα]. Κι εγώ του απάντησα ότι αυτό θα σήμαινε πως θα επιστρέφαμε στην εποχή που κυβερνούσε η θρησκεία, τότε που οι γυναίκες είχαν το δικαίωμα να βγαίνουν από το σπίτι τους μόνο όταν νύχτωνε (γέλια). Για μένα, ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει τις επιλογές του. Μου απάντησε : "'Οχι ! Εσύ πρέπει να πάρεις την απόφαση σαν υπεύθυνος κυβερνήτης." "Κύριε, έχετε μια κόρη στην ιατρική σχολή. Και δεν φοράει μαντίλα (γέλια). Γιατί δεν της λέτε εσείς να τη φοράει (γέλια και χειροκροτήματα) ; Αν εσείς δεν μπορείτε να την κάνετε να την φορέσει, αν δεν μπορείτε να επιβάλετε τη μαντίλα σε ένα μόνο κορίτσι που είναι και η κόρη σας, πως θέλετε να το επιβάλω εγώ στις 10 εκατομμύρια γυναίκες της Αιγύπτου" (γελάει ο Νάσερ, γελάει και το ακροατήριο)."