Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Το επίσημο πορτρέτο του γάλλου Προέδρου από τον φωτογράφο Raymond Depardon.

Μία φωτογραφία τύπου Instagram, σχεδόν ερασιτεχνική, επιλέχθηκε ανάμεσα στις 220 λήψεις του Raymond Depardon στους κήπους του Προεδρικού Μεγάρου. Δεδομένης της καίριας σημασίας που λαμβάνει στη Γαλλία η σημειολογία του επίσημου πορτρέτου του γάλλου Προέδρου -μία φωτογραφία που διανέμεται στους 36.000 δήμους της χώρας και αναρτάται σε όλα τα σχολεία- η επιλογή του φωτογράφου, αλλά και το τελικό αποτέλεσμα, προσφέρονται αναπόφευκτα για μία άμεση αποκωδικοποίηση των προθέσεων της νέας διακυβέρνησης. Στην περίπτωση του Raymond Depardon, φωτογράφου με κύρος (υπήρξε συνιδρυτής του πρακτορείου Gamma πριν γίνει μέλος του Magnum) με ένα ντοκουμενταρίστικο έργο ίσως ακόμη πιο αξιόλογο, είναι φανερό πως η επιλογή του σφραγίζει μία επιστροφή στην πολιτιστική κληρονομιά καθώς και σε πιο "ταπεινές" αξίες, σε αντίθεση με τη νοοτροπία bling-bling του απερχόμενου Προέδρου Nicolas Sarkozy. Απλότητα των μέσων (σχετική..) και διαφάνεια (για πρώτη φορά αποκαλύπτεται το making off), καθιστούν σαφές το μήνυμα της αναζήτησης μιας πιο "ανθρώπινης" διαχείρισης της εξουσίας. "Ο Πρόεδρος έπρεπε να με κοιτάει. 'Ηθελα μία φωτογραφία που να διαπερνά τον χρόνο, μία φωτογραφία εκτός μόδας. Πήρα ένα παλιό reflex που έχω από το 1960 και με το οποίο είχα τραβήξει τον Marlon Brando και την Edith Piaf μεταξύ άλλων... Η φωτογράφιση κράτησε σχεδόν μισή ώρα.. 'Ηθελα κάτι πολύ απλό, αλλά όχι στατικό. 'Επρεπε οπωσδήποτε να τον κάνω να κινηθεί. Κι έτσι περπατήσαμε. 'Επρεπε να αλλάξουμε εποχή, να αλλάξουμε στιγμή. 'Οπως λέγαμε παλιά στα πρακτορεία, το αποτέλεμα πρέπει να μοιάζει με πίνακα του Fragonard. 'Ισως αυτή η φωτογραφία να συμβολίζει και τη σχέση που έχει με τον κόσμο, αλλά και μία απλότητα". (Raymond Depardon)

To making off της φωτογράφισης από τους βοηθούς του Raymond Depardon. Μία αποκλειστικότητα της εφημερίδας Le Monde.

Ο Raymond Depardon παρουσιάζει το πορτρέτο του γάλλου Προέδρου. (Είχε διαρρεύσει ήδη στο Ιντερνετ).

Κάθε Πρόεδρος και το στυλ του, αλλά και ο φωτογράφος του. O Philippe Warrin, φωτογράφος της Star Academy, για τον Nicolas Sarkozy, η Bettina Rheims (!) για τον Jacques  Chirac, η διανοούμενη φωτογράφος Gisele Freund για τον Francois Mitterand, ο μεγάλος εστέτ Jacques Henri Lartigue για τον Valery Giscard d'Estaing, o Francois Page, ρεπόρτερ στο Paris-Match, για τον Georges Pompidou, και ο Jean-Marie Marcel, φωτογράφος της  Απελευθέρωσης, για τον Charles De Gaulle.

"Αστυνομικό Δελτίο", το ντοκυμαντέρ που γύρισε ο Raymond Depardon σ' ένα αστυνομικό τμήμα του Παρισιού.

"Manhattan Out", ένα ρεπορτάζ κι ένα λεύκωμα από την επίσκεψη του Raymond Depardon στη Νέα Υόρκη το 1980.